A
Anoniem
Guest
Hoi lieve meiden,
Bedankt voor jullie lieve berichtjes, doet me werkelijk erg goed. Donderdag moest ik naar de gyn en uit de echo bleek dat het kindje inderdaad niet meer leefde. Volgens de gyn was de placnta goed aangelegd en zag het er ook naar uit dat die nog goed functioneerde, vandaar dat alle zwangerschapsverschijnselen nog sterk aanwezig waren. Dat maakte het juist zo extra moeilijk, de misselijkheid, het bollende buikje, gespannen borsten en dan toch beseffen dat het "voorbij" is....
Volgens hem zou het vanwege de nog werkende placenta nog wel een week of twee kunnen duren voor het spontaan zou loslaten maar hij vertelde dat het waarschijnlijk niet volledig zou zijn. Hij zei dat hij bijna zeker wist dat ik een nacurretage nodig zou hebben omdat het erg goed ingenesteld zat. Maar wat hem betrof mocht ik wel afwachten omdat een nacurretage lichamelijk minder belastend zou zijn. Uiteindelijk die middag toch besloten voor direct curreteren omdat ik de emotionele belasting van het nog eens weken geconfronteerd worden met mijn zwangere lichaam niet kon verdragen. Kon de volgende dag (vrijdag) meteen opgenomen worden. Was erg ban voor de narcose en de ingreep zelf maar alles is 100% meegevallen. Zowel de verpleging op de zaal en het operatieteam waren allemaal heel lief en hebben me goed begeleid. Uiteindelijk mocht ik 's avonds om 21.00 uur weer naar huis.
Heb wel wat napijn maar zeker met de meegekregen pijnstillers is het goed te doen. Het is meer de emotionele pijn die me kwelt. Gelukkig stond dinsdagavond direct al een lieve vriendin op de stoep en krijg ik kaartjes en telefoontjes van mensen om me heen. Dankzij alle steun weet ik ook dat we dit wel een plekje kunnen geven. In de loop van volgende week ga ik ook wel weer werken, het leven gaat immers ook gewoon weer door - en dat is ook goed. Ik ben blij dat het met de overige zwangeren wél goed gaat. Geen moment ben ik jaloers op jullie, het geeft me juist hoop dat het vaker goed gaat dan fout!
@ Estelle, kan me voorstellen dat je de bibbers krijgt van die bloedingen. Maar een voorliggende placenta kan welliswaar een natuurlijke bevalling soms belemeren, voor de zwangerschap zelf maakt het niets uit. Het is een akelig idee maar zolang je kleintje vrolijk rondspartelt zou ik me niet teveel zorgen maken (makkelijk gezegd, ik weet het...)
@Tamar, geweldig hè, al die mijlpalen die je meiden bereiken!
@ Edith, gefeliciteerd met je boontje! Je bent al een stuk verder dan ik ben gekomen want bij mij waren er nog geen beginnetjes van armen of beentjes te zien. Heel positief dus, probeer er van te genieten hoor!
@ Janien, wat fijn dat je niet meer misselijk bent. Heeft wel lang geduurd, je zult wel moe zijn geweest! Geniet er nu maar dubbel van!
@ Debby, niet teveel zorgen maken hoor! Inderdaad, de kans dat het twee keer fout gaat is echt heel, heel erg klein. Denk maar zo, ik heb de statistieken iets omhoog gehaald, jij brengt de statistieken weer naar beneden door te laten zien dat het in verreweg de meeste gevallen "gewoon" goed gaat. Lekker genieten aan boord met je man van jullie kleine zeemannetje of - vrouwtje.
Liefs, Chris
Bedankt voor jullie lieve berichtjes, doet me werkelijk erg goed. Donderdag moest ik naar de gyn en uit de echo bleek dat het kindje inderdaad niet meer leefde. Volgens de gyn was de placnta goed aangelegd en zag het er ook naar uit dat die nog goed functioneerde, vandaar dat alle zwangerschapsverschijnselen nog sterk aanwezig waren. Dat maakte het juist zo extra moeilijk, de misselijkheid, het bollende buikje, gespannen borsten en dan toch beseffen dat het "voorbij" is....
Volgens hem zou het vanwege de nog werkende placenta nog wel een week of twee kunnen duren voor het spontaan zou loslaten maar hij vertelde dat het waarschijnlijk niet volledig zou zijn. Hij zei dat hij bijna zeker wist dat ik een nacurretage nodig zou hebben omdat het erg goed ingenesteld zat. Maar wat hem betrof mocht ik wel afwachten omdat een nacurretage lichamelijk minder belastend zou zijn. Uiteindelijk die middag toch besloten voor direct curreteren omdat ik de emotionele belasting van het nog eens weken geconfronteerd worden met mijn zwangere lichaam niet kon verdragen. Kon de volgende dag (vrijdag) meteen opgenomen worden. Was erg ban voor de narcose en de ingreep zelf maar alles is 100% meegevallen. Zowel de verpleging op de zaal en het operatieteam waren allemaal heel lief en hebben me goed begeleid. Uiteindelijk mocht ik 's avonds om 21.00 uur weer naar huis.
Heb wel wat napijn maar zeker met de meegekregen pijnstillers is het goed te doen. Het is meer de emotionele pijn die me kwelt. Gelukkig stond dinsdagavond direct al een lieve vriendin op de stoep en krijg ik kaartjes en telefoontjes van mensen om me heen. Dankzij alle steun weet ik ook dat we dit wel een plekje kunnen geven. In de loop van volgende week ga ik ook wel weer werken, het leven gaat immers ook gewoon weer door - en dat is ook goed. Ik ben blij dat het met de overige zwangeren wél goed gaat. Geen moment ben ik jaloers op jullie, het geeft me juist hoop dat het vaker goed gaat dan fout!
@ Estelle, kan me voorstellen dat je de bibbers krijgt van die bloedingen. Maar een voorliggende placenta kan welliswaar een natuurlijke bevalling soms belemeren, voor de zwangerschap zelf maakt het niets uit. Het is een akelig idee maar zolang je kleintje vrolijk rondspartelt zou ik me niet teveel zorgen maken (makkelijk gezegd, ik weet het...)
@Tamar, geweldig hè, al die mijlpalen die je meiden bereiken!
@ Edith, gefeliciteerd met je boontje! Je bent al een stuk verder dan ik ben gekomen want bij mij waren er nog geen beginnetjes van armen of beentjes te zien. Heel positief dus, probeer er van te genieten hoor!
@ Janien, wat fijn dat je niet meer misselijk bent. Heeft wel lang geduurd, je zult wel moe zijn geweest! Geniet er nu maar dubbel van!
@ Debby, niet teveel zorgen maken hoor! Inderdaad, de kans dat het twee keer fout gaat is echt heel, heel erg klein. Denk maar zo, ik heb de statistieken iets omhoog gehaald, jij brengt de statistieken weer naar beneden door te laten zien dat het in verreweg de meeste gevallen "gewoon" goed gaat. Lekker genieten aan boord met je man van jullie kleine zeemannetje of - vrouwtje.
Liefs, Chris