A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal
Greet en Nicolle welkom op ons "derde-kindje"forum!
Goh, ik had nooit gedacht dat er zoveel mensen met dezelfde gedachten rondliepen...
In mijn omgeving heeft en HOEFT niemand drie kindjes. Als ik het er met vriendinnen over begin, worden ze al moe bij het idee. Hahaha
Ik ken ook eigenlijk niemand met drie kindjes. Oh jawel. Een nichtje van me.
Maar blijkbaar zijn er toch heel veel mensen met die wens én dezelfde twijfels en onzekerheden.
Debbie: ik vond je verhaal helemaal niet verwarrend hoor. Juist heel herkenbaar. Ik wordt ook gek van al die dingen die ik denk te voelen en dan weer niet, of toch wel?????
Pffff. Ik neem me iedere keer voor om me deze keer echt niet druk te maken. We zien wel wanneer het raak is!!!!! Nou. "We zien wel!" gaat voor mij dus echt NIET op!!!!
Ik wil zekerheid, en wel NU!
En als ik dan van iedereen lees hier dat ze al vanalles voelen, zakt me de moed een beetje in de schoenen. Ik voel helemaal niks! Geen pijnlijke borsten, geen bloedverlies, geen krampen...helemaal niks. Alleen misschien erg moe? Erger dan normaal? Ik weet het eigenlijk niet. Ik ben eigenlijk al 4,5 jaar chronisch moe!
Hahaha. Vanaf de geboorte van Fedra. Is dat niet normaal? Dat je erg moe bent met twee kleine kinderen en een baan???? Een teken van een zwangerschap?? Misschien eerder een teken van echt eens wat vroeger naar bed gaan. (en niet te lang klussen hahaha)
Het klinkt allemaal wel erg negatief. Ik leef in ieder geval echt oprecht mee met iedereen hier op dit forum. Ik hoop dat het ons allemaal snel gegund is. En wat zou het leuk zijn als we straks allemaal gezellig kunnen keuvelen over bandenpijn, braakneigingen, (vr)eetbuien en uitzetlijstjes! In plaats van ovulatietesten en eisprongen!
Loes: balen zeg dat je ongi bent geworden. Nu weer met frisse moed opnieuw beginnen. Sterkte en ik duim voor je
Nicolle: Ik hoop dat je te vroeg gestest hebt en toch binnenkort een positieve test in handen kunt houden.
Jolanda: gebruik je ovulatietesten of weet je vanzelf wanneer je je eisprong hebt? Weet je nooit van te voren wanneer je man weer weg moet? Spannend zeg. Ik hoop maar dat hij nog even blijft.
Janien: wat grappig dat je vader al wat aanvoelt. Als wij hier met vrienden praten over de verbouwing op zolder, krijgen we natuurlijk ook zulke vragen. Tja, waarom zou je anders een kamer erbij maken??? Mijn man houdt zijn gezicht altijd mooi in de plooi als men ons vraagt of we soms zwanger zijn, of willen worden. Hij kan dan echt met een bloedserieus gezicht zeggen: nee hoor!!! We willen gewoon een grotere slaapkamer. Ik schiet dan direct in de lach!!! hahaha
Nou, ik wacht hier dus nog even "geduldig" een weekje af.
Oh ja, ik zou het ook leuk vinden als de zwangeren onder ons toch op dit forum blijven meekletsen!
Doei
Estelle
Greet en Nicolle welkom op ons "derde-kindje"forum!
Goh, ik had nooit gedacht dat er zoveel mensen met dezelfde gedachten rondliepen...
In mijn omgeving heeft en HOEFT niemand drie kindjes. Als ik het er met vriendinnen over begin, worden ze al moe bij het idee. Hahaha
Ik ken ook eigenlijk niemand met drie kindjes. Oh jawel. Een nichtje van me.
Maar blijkbaar zijn er toch heel veel mensen met die wens én dezelfde twijfels en onzekerheden.
Debbie: ik vond je verhaal helemaal niet verwarrend hoor. Juist heel herkenbaar. Ik wordt ook gek van al die dingen die ik denk te voelen en dan weer niet, of toch wel?????
Pffff. Ik neem me iedere keer voor om me deze keer echt niet druk te maken. We zien wel wanneer het raak is!!!!! Nou. "We zien wel!" gaat voor mij dus echt NIET op!!!!
Ik wil zekerheid, en wel NU!
En als ik dan van iedereen lees hier dat ze al vanalles voelen, zakt me de moed een beetje in de schoenen. Ik voel helemaal niks! Geen pijnlijke borsten, geen bloedverlies, geen krampen...helemaal niks. Alleen misschien erg moe? Erger dan normaal? Ik weet het eigenlijk niet. Ik ben eigenlijk al 4,5 jaar chronisch moe!
Hahaha. Vanaf de geboorte van Fedra. Is dat niet normaal? Dat je erg moe bent met twee kleine kinderen en een baan???? Een teken van een zwangerschap?? Misschien eerder een teken van echt eens wat vroeger naar bed gaan. (en niet te lang klussen hahaha)
Het klinkt allemaal wel erg negatief. Ik leef in ieder geval echt oprecht mee met iedereen hier op dit forum. Ik hoop dat het ons allemaal snel gegund is. En wat zou het leuk zijn als we straks allemaal gezellig kunnen keuvelen over bandenpijn, braakneigingen, (vr)eetbuien en uitzetlijstjes! In plaats van ovulatietesten en eisprongen!
Loes: balen zeg dat je ongi bent geworden. Nu weer met frisse moed opnieuw beginnen. Sterkte en ik duim voor je
Nicolle: Ik hoop dat je te vroeg gestest hebt en toch binnenkort een positieve test in handen kunt houden.
Jolanda: gebruik je ovulatietesten of weet je vanzelf wanneer je je eisprong hebt? Weet je nooit van te voren wanneer je man weer weg moet? Spannend zeg. Ik hoop maar dat hij nog even blijft.
Janien: wat grappig dat je vader al wat aanvoelt. Als wij hier met vrienden praten over de verbouwing op zolder, krijgen we natuurlijk ook zulke vragen. Tja, waarom zou je anders een kamer erbij maken??? Mijn man houdt zijn gezicht altijd mooi in de plooi als men ons vraagt of we soms zwanger zijn, of willen worden. Hij kan dan echt met een bloedserieus gezicht zeggen: nee hoor!!! We willen gewoon een grotere slaapkamer. Ik schiet dan direct in de lach!!! hahaha
Nou, ik wacht hier dus nog even "geduldig" een weekje af.
Oh ja, ik zou het ook leuk vinden als de zwangeren onder ons toch op dit forum blijven meekletsen!
Doei
Estelle
);