Ik ben fan! Kan me gelukkig niet vinden in je verhaal, want zelf leef ik in een roze wolk.. Of zoals vriendlief zonet duidelijk maakte; ben ik een stuiterende roze wolk met de subtiliteit van een olifant in de porseleinkast en hoef ik echt niet ondersteboven op zijn ooglid te kussen als hij de krant leest, maar goed; ik ben lief!
De rest van het jaar heb ik dan weer wél van die opvliegers (lees: ik ben gemiddeld 3x per maand NIET MEER VERLIEFD!), dus ik herken het gevoel.
Moet wel zeggen dat ook van de andere kant de wereld van zwanger zijn maar gek is. Lust ik opeens geen rookworst meer (als HEMA maar niet failliet gaat) en moet ik op mezelf gaan letten, dagjes thuis blijven?! Ik ben zwanger, niet ziek!
Anyway; ik vermoed dat het nog een lijdensweg wordt vol goedbedoelde adviezen, blijheid, neigingen om mensen te slaan, behoefte aan kaassoufles, tegen adviezen in gaan en dan uiteindelijk hopelijk mijn eigen ding kunnen doen met mijn eigen zwangerschap en kind...
Lets make the best of it, ook als dat kut is!
(Voordeel; ik ben moe, dus vriendlief is tevreden met het feit dat hij tussen 9 en 11 semi ongestoord iets kan doen.)
of je het wilt of niet, ik weet het niet! Maar hey...win win. Niet vergeten.