Hoi Ellean,
Sorry dat ik nu pas reageer maar ik dacht dat je niet meer gereageerd had op deze topic dus ik ging even een paar pagina's verder kijken en zag dat je wel gereageerd had
Sorry!
Maar goed, wat ontzettend vervelend dat je zo in het onzekere zit zeg ben benieuwd of je inmiddels weet wat het nu is. (aangezien ik langer dan een week niet gereageerd heb)
Weet je het al? is het een cyste of was het toch een eiblaasje?
ben heel benieuwd meid.
Nou ik zal je vertellen wat er allemaal gebeurd is, het is me nogal een weekje geweest kan ik je vertellen.
Ik moest vrijdag 5 september om 7 uur in het ziekenhuis zijn, ik moest eerst bloedprikken en vervolgens naar de afdeling voor opname. Ik was heel relax moet ik zeggen normaal ben ik miep paniek maar dat viel me 200% mee. Ik moest tot 9 uur wachten tot ik opgehaald zou worden. De dames die ook op de afdeling lagen zeiden al tegen mij meid wat ben jij rustig. Om 9:30 uur werd ik opgehaald, ik kreeg eerst nog van de verpleegster een kalmeringspilletje was eigenlijk niet nodig maar vond het ook niet vervelend deze werkte vrij vlot hihi! was er echt een beetje zweverig van en heel rustig. Ik werd het eerste kamertje binnen gebracht waar ze me een infuus gaven. Dit kamertje was ERG koud, vervolgens ging ik naar de OK daar was het nog kouder en zei nog voor de gein tegen me Gyn ga je me gelijk slachten en weghangen hier (grapje van klein beetje nervositeit) zo koud was het. De anesthesist zei meid je gaat nu lekker slapen tot straks. 4 UUR LATER werd ik wakker gemaakt. Geen idee waar ik was, ik was zo enorm suf maar voelde wel behoorlijk pijn. De verpleegster zei heb je pijn ik ja en kreeg morfine toegediend die ik zelf iedere 10 minuten mocht indrukken. Uiteindelijk werd ik weer terug naar zaal gebracht en hoorde van de dames dat ik bijna 5 uur weg was geweest. Had al begrepen dat het toch een laparotomie was geworden. Ik had 3 pleisters op me buik 1 grote onder me bikinilijn, 1 over me navel en 1 kleintje rechts onder me navel.
Nou een paar uur later (tijdens bezoek waar me ouders, schoonmoeder en man bij waren) kwam me Gyn langs en die had goed nieuws (tenminste dat vond ik) Hij had een endometriosecyste van 7 cm weggehaald en me eierstokken en baarmoeder zaten verkleefd aan elkaar die heeft hij losgemaakt vandaar de grotere ingreep dit ging niet via een laparoscopie.
Het goed nieuws is dat hij heel secuur te werk is gegaan en me eierstokken heeft weten te behouden. me eileiders zagen er perfect uit dus daar was gelukkig niets mis mee.
We mogen het gaan proberen om op de normale manier zwanger te worden (over 6 weken na me herstel) maar niet te lang want de verklevingen kunnen terug komen. En zullen dan via IVF verder moeten.
Ik ben heel blij dat het nu achter de rug is het was toch wel een impact en een heftige week hoe nuchter ik erin ging des te zwaarder is het nu achteraf. Had me best goed voorbereid op wat me te wachten stond VOOR de operatie. Maar had niet nagedacht over wat me daarna te wachten stond. Heb echt veel pijn gehad nachten niet geslapen. Nu 8 dagen verder gaat het gelukkig al een stuk beter maar ik mag niets doen want dan ben ik kapot en heb veel wondpijn (normaal ben ik echt een hardewijker en kan alles aan) Ik moet nog minimaal 2 weken thuis blijven van me werk rustig aan doen dat heb ik ook echt nodig. Gelukkig heb ik heel veel hulp van me moeder en schoonmoeder echt een stel lieverds. En me mannetje doet ook echt alles voor me. Me lieve hondjes liggen de hele dag bij me wijken geen seconde van me zijde. Dus ik heb liefde genoeg om me heen.
Ik weet niet of dit door de operatie komt maar ik ben werkelijk een hormoonbom op dit moment. Ik kan echt om alles janken, of krijg de slappe lach of scheld iemand helemaal verrot. Was ook 1 dag na de operatie gelijk ongi geworden (3 dagen eerder dan moest maar dat is niet zo erg)
Maar het is allemaal voor een goed doel en daar ga ik na me herstel HELEMAAL voor. Nogmaal ik ben zo blij dat het achter de rug is.
Sorry het is een heel verhaal geworden.
hoop je snel weer te spreken. Ik hou het nu in de gaten hoor. hihi
groetjes
Patries