Endometriose en zwanger willen worden!!!

Ik was nog vergeten ik ben 10 jaar met me man samen  en ben bijna 2 jaar getrouwd en woon 5 jaar samen.

huisje,boompje en beestjes hebben we al nu nog een kindje!!!!

groetjes
Patries
 
He Patries,

Sorry dat ik al even niets meer van me heb laten horen!

Afgelopen maandag weer echo gehad. Dat moet dus idd om de paar dagen om te kijken of mijn eitje gegroeid is en wanneer hij gaat springen. Ze wisten niet zeker of ik een eisprong gehad heb. Er was namelijk nog iets te zien in de eierstok. Dat kon of een vochtophoping zijn (dat gebeurd vaker na een eisprong dat er vocht nesteld) en dat zou dan binnen een week weer weg trekken, of het was nog mijn eitje (maar dan is het wel een heel groot eitje, groter dan normaal) of het is een cyste! Nu moet ik dinsdag weer terug komen voor een echo. Als er dan niets meer te zien is, is het de vochtophoping of mijn eitje geweest, is er nog wel iets te zien is het een cyste en moet hij operatief verwijderd worden! baalde natuurlijk enorm toen ik dat hoorde. Maar nu heb ik het wat van me af kunnen zetten, we zien het dinsdag wel!

He meid, ik wil je even heeeeel veeel succes wensen voor morgen! Toi-toi-toi!
Ik duim voor je en denk aan je!! rust daarna lekker uit en laat je lekker verwennen en verzorgen door je mannetje!

Liefs Ellen.

P.s Krijg je morgen eigenlijk meteen de uitslag?
 
Hoi Ellean,

Sorry dat ik nu pas reageer maar ik dacht dat je niet meer gereageerd had op deze topic dus ik ging even een paar pagina's verder kijken en zag dat je wel gereageerd had

Sorry!

Maar goed, wat ontzettend vervelend dat je zo in het onzekere zit zeg ben benieuwd of je inmiddels weet wat het nu is. (aangezien ik langer dan een week niet gereageerd heb)

Weet je het al? is het een cyste of was het toch een eiblaasje?

ben heel benieuwd meid.

Nou ik zal je vertellen wat er allemaal gebeurd is, het is me nogal een weekje geweest kan ik je vertellen.

Ik moest vrijdag 5 september om 7 uur in het ziekenhuis zijn, ik moest eerst bloedprikken en vervolgens naar de afdeling voor opname. Ik was heel relax moet ik zeggen normaal ben ik miep paniek maar dat viel me 200% mee. Ik moest tot 9 uur wachten tot ik opgehaald zou worden. De dames die ook op de afdeling lagen zeiden al tegen mij meid wat ben jij rustig. Om 9:30 uur werd ik opgehaald, ik kreeg eerst nog van de verpleegster een kalmeringspilletje was eigenlijk niet nodig maar vond het ook niet vervelend deze werkte vrij vlot hihi! was er echt een beetje zweverig van en heel rustig. Ik werd het eerste kamertje binnen gebracht waar ze me  een infuus gaven. Dit kamertje was ERG koud, vervolgens ging ik naar de OK daar was het nog kouder en zei nog voor de gein tegen me Gyn ga je me gelijk slachten en weghangen hier (grapje van klein beetje nervositeit) zo koud was het.  De anesthesist zei meid je gaat nu lekker slapen  tot straks. 4 UUR LATER werd ik wakker gemaakt.  Geen idee waar ik was, ik was zo enorm suf maar voelde wel behoorlijk pijn. De  verpleegster zei heb je pijn ik  ja en  kreeg morfine toegediend die ik zelf iedere 10 minuten mocht indrukken. Uiteindelijk werd ik  weer terug naar zaal gebracht en hoorde van de dames dat ik bijna 5 uur weg was geweest. Had al begrepen dat het toch een laparotomie was geworden. Ik had 3 pleisters op me buik 1 grote onder me bikinilijn, 1 over me navel en 1  kleintje rechts onder me navel.

Nou een paar uur later (tijdens bezoek waar me ouders, schoonmoeder en man bij waren) kwam  me Gyn langs en die had goed nieuws (tenminste dat vond ik)  Hij had een endometriosecyste van 7 cm weggehaald en me eierstokken en baarmoeder zaten verkleefd aan  elkaar  die heeft hij losgemaakt vandaar de grotere ingreep dit ging niet via een laparoscopie.

Het goed nieuws is dat hij heel secuur te werk is gegaan en me eierstokken heeft weten te behouden. me eileiders zagen er perfect uit dus  daar was gelukkig niets mis mee.  

We mogen het gaan proberen om op de normale manier zwanger te worden (over 6 weken na me herstel) maar niet te  lang want de verklevingen kunnen terug komen. En zullen dan via IVF verder moeten.

Ik ben heel blij dat het nu achter de rug is het was toch wel een impact en een heftige week hoe nuchter ik erin ging des te zwaarder is het nu achteraf. Had me  best goed voorbereid op wat me te wachten stond  VOOR de operatie. Maar had niet nagedacht over wat  me daarna te wachten stond. Heb echt veel pijn gehad nachten niet geslapen. Nu 8 dagen verder gaat het gelukkig al een stuk beter maar ik mag niets doen want dan ben ik kapot en heb veel wondpijn (normaal ben ik echt een hardewijker en kan alles aan)  Ik moet nog minimaal 2 weken thuis blijven van me werk rustig aan doen dat heb ik ook echt nodig. Gelukkig heb ik heel veel hulp van me moeder en schoonmoeder echt een stel lieverds. En me mannetje doet ook echt alles voor me. Me lieve hondjes liggen de hele dag bij me wijken geen seconde van me zijde. Dus ik heb liefde genoeg om me heen.

Ik weet niet of dit door de operatie komt maar ik ben werkelijk een hormoonbom op dit moment. Ik kan echt  om alles janken, of krijg de slappe lach of scheld iemand helemaal verrot. Was ook 1 dag na de operatie gelijk ongi geworden (3 dagen eerder dan moest maar dat is niet zo erg)

Maar het is allemaal voor een goed doel en daar ga ik na me herstel HELEMAAL voor. Nogmaal ik ben zo blij dat het achter de rug is.

Sorry het is een heel  verhaal geworden.

hoop je snel weer te spreken. Ik hou het nu in de gaten hoor. hihi

groetjes
Patries        
 
een vriendin van me heeft 4 kids gekregen, na de 1e bleek ze endometriose te hebben. dit is weggehaald, en de 3 kids daarna zijn op natuurlijke wijze (zeg maar) gekomen, ze is dus 3 x zelf zwanger geworden. en ook nog eens heel snel als ze begonnen met klussen.
Dus het hoeft niet altijd te betekenen dat je dan met ivf of hormoonspuiten oid aan de gang hoeft.

hopelijk geldt dit voor jou ook!

succes

x Petra
 
Hoi Petra,

Bedankt voor je reactie dat doet me goed.

Het klopt ook dat het helemaal niet zo hoeft te zijn. Ik heb ook al heel veel gelezen dat vrouwen die het nog veel erger hebben dat ze na een operatie gewoon zwanger worden.

Ik mag nu nog ruim 4 weken niet klussen i.v.m. me operatie van 5 september. Maar kan niet wachten om weer te beginnen dus ik hoop dat het voor ons ook snel raak zal zijn. Dan ga ik echt een feestje bouwen.

groetjes
Patricia
 
Hee meid,

Ik dacht wel dat je aan het herstellen was van de operatie en daarom niet op het forum was. Geeft niet hoor meid. Denk nu maar even lekker aan jezelf!
Jeetjes zeg, wat een verhaal. Dus toch niet zomaar een kijkoperatie gehad, maar een cyste weggehaald en verklevingen! Dat is niet niks, daar moet je lijf idd wel even van herstellen. Doe het rustig aan he! fijn dat je zo'n fijne hulp om je heen hebt.
En nu maar hopen dat alle opstakels om zwanger te worden bij jullie zijn weggenomen en dat je snel aan mag tellen! Ik duim voor je.

Met mij gaat het redelijk goed. Gelukkig had ik geen cyste, het was een groot eitje wat betekend dat ik toch hormonen zal moeten gebruiken tijdens de IUI. Het zijn dan alleen hormonen om mijn eisprong eerder plaats te laten vinden, dus dat valt toch wel mee.
Gisteren ben ik weer ongi geworden dus dadelijk ga ik bellen om een afspraak te maken voor de hsg en daarna kunnen we echt beginnen. Kijk er wel naar uit.

Petra,
Bedankt voor je berichtje, dat geeft de burger weer moed zullen we maar zeggen. Helaas is bij mij al vast komen te staan dat het absoluut onmogelijk is om op de natuurlijke manier zwanger te worden. Ik heb o.a.  heel veel endometriose voor mijn baarmoedermond zitten waardoor de zaadjes er niet doorheen kunnen of zo iets. De gyn heeft het me vorige week wel uitgelegd, maar hoe het nu precies zat weet ik niet meer. Het is in ieder geval voor mij niet mogelijk maar gelukkig is dat per persoon verschillend en zijn er ook succesverhalen over endometriose en zwanger willen worden en die horen we altijd graag, dus bedankt!!!

Liefs Ellen.
 
Hoi Ellenan,

Nou gelukkig maar meid dat het geen Cyste was maar een vergoot eitje. De Endometriose is al meer dan zat vind je niet?

Maar ik begrijp dat je er toch naar uitkijkt het is toch weer een stapje dichterbij hoop ik voor je. Het blijft allemaal spannend maar op de een of andere manier ook wel weer een gezonde spanning vind ik.

Hoe gaat dat dan nu want je zegt ze gaan HSG test doen   (dat is toch dat ze kijken of je eileiders goed toegankelijk zijn met een blauw goedje) en daarna mogen jullie gebinnen met IUI weet je al wanneer dat is? is daar een wachtlijst voor? wat een vragen allemaal he?

Ik kan ook niet wachten hoor meid nu nog 4 weken ongeveer dan mogen we weer klussen en aangezien de kans met 50% verhoogd is om zwanger te worden.

Ik hoor of in dit geval lees het allemaal wel wat er precies met je gaat gebeuren.

groetjes
Patricia
 
Terug
Bovenaan