Even stil staan bij... (vertel)

Nou ik sluit me aan bij de meeste van jullie want het meest mooie, en ook het meest ingrijpende in mijn leven tot nu toe is toch wel de zwangerschappen en de geboorte van mijn meisjes.
Geweldig hoeveel het aan mijn leven toevoegd, twee mini-mensjes en echte combinaties van mezelf en degene waar ik enorm veel van hou!
Ik vind het ook heerlijk om te zien dat mijn ouders zo enorm veel van  de meiden genieten.  
Wat ook met dit geluk verbonden is zijn de twee miskramen die ik tussen mijn zwangerschappen heb gehad. Beidde met  12 weken, er was geen vruchtje ontwikkeld dus ik heb ook niet het gevoel dat ik twee kindjes heb verloren, maar toch doet het pijn en met tijden  kan ik er nog heel verdrietig van worden.  
Maar ik zie mezelf als een gelukkig mens, geweldige man, 2 heerlijke meiden........zwijmel...!!! huisje-boompje-baby (nou ja, kleuter en dreumes enne..het beestje hebben we ook hihihihi...)
Heerlijk om jullie reacties te lezen, bedankt Esmé voor de goede topic!

groetjes Daniëlle.
 
Nou,zoals bij ons allemaal is de geboorte van mijn kindjes wel het meest indrukwekkende geweest wat ik in mijn leven heb meegemaakt.

Maar waar ik vaak bij stil sta is,dat je pas weet wat je hebt,als het er niet meer is.
Ik heb altijd een hele goede band met mijn vader gehad,en door heel veel gebeurtenissen(zal ik jullie niet mee vermoeien,kan er een boek over schrijven)hebben we geen contact meer.
De oudste van 6 heeft hij nog gezien(als baby),maar Delano nog nooit,ben ook bang dat dat er niet meer van gaat komen.
Daat sta ik wel eens bij stil,dat mijn kinderen hun opa niet kennen,en ik aan de oudste niet goed uit kan leggen waarom niet.
Nou,genoeg emo-praat.
Maar ik probeer te zeggen,ik geniet van alle kleine dingen die mijn gezin mij iedere dag weer geeft,morgen kan het zomaar anders zijn.
Groetjes Tanja
 
oohh meiden jullie halen allemaal de woorden uit mijn mond, elke dag genieten!

ik ben nogal somber ingesteld (toevallig vandaag ook 1e sessie bij psycholoog gehad) en hoewel ik nauwelijks tegenslagen heb gehad, besef ik donders goed dat  het zoooo ontzettend belangrijk is om nu de dingen te doen die je leuk vindt!!

liefs Jenneke mv Ivar
 
Ik sta er iedere dag bij stil dat niet iedereen in een goede of leuke situatie zit.
Ik heb een geweldig leven met mijn mannetje en mijn meissie.
iedere dag probeer ik daar zoveel mogelijk van te genieten.
dan ben ik aan het wandelen of dan vertel ik een vriendin over iets dat de afgelopen week thuis is gebeurd en dan besef ik weer hoe gelukkig ik ben.
groetjes sylvana
 
Poeh, de tissues zijn hier weer tevoorschijn gehaald! Maar ook bij mij veel emotionele gebeurtenissen, in een vogelvlucht:van juni 1998 tot  juni 1999 wordt ik behandeld voor huidkanker, gelijktijdig scheiden mijn ouders en krijgt mijn moeder borstkanker.  op 23 april  2000 overlijdt mijn allerbeste vriendin na een auto-ongeluk, aangereden door een dronken automobilist, 4,5 maand later krijg ik ook een auto-ongeluk waarbij ik (onder andere) zwaar hoofd en nekletsel oploop, na 1,5 jaar revalideren functioneer ik (buiten verwachting)weer zoals normaal (onkruid vergaat niet he) sinds januari 2001 proberen zwanger te raken, door de schade aan mijn hersenstam vanwege het ongeluk is al snel duidelijk dat ik geen eisprong laat staan cyclus meer heb, ik ga het medische circus in. Met veel ups en downs en 2 miskramen   en een spannende ups en downs zwangerschap  lukt het; Marit wordt op 26-08-2006 geboren!!! Een gezonde prachtige dochter, wat een rijkdom, wat is dat puur genieten, een oergevoel!! Zo mooi, dat alles wat ik heb meegemaakt als "peanuts" voelt. Zo mooi zo krachtig is de liefde voor en van mijn kind!! En dat besef ik elke dag weer, ik sta er bewust bij stil, zeker omdat mijn gezondheid nogal wankelt!

Monique mv Marit
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan