Geen hartslag meer bij 23 weken

<p>Hallo allemaal, </p><p>Ik moet morgen bevallen van mijn zoontje die overleden is in mijn buik met 23 weken. Ik ga door het lint lijkt het wel. Mijn lichaam doet overal pijn en van binnen doet het zo’n pijn. Het lijkt of er geen eind aan dit verdriet komt en dat maakt mij bang. Mijn man en ik ervaren het ook anders waardoor het nog pijnlijker is op 1 of andere manier. Ik loop alleen te huilen dus dacht laat me kijken of er een forum is waarbij ik kan lezen dat mensen er weer boven op zijn gekomen of hoelang deze onmenselijke pijn duurt. Ik ben erg bang voor morgen en wat er daarna gaat komen. Maar misschien kan ik dan pas beginnen met het verwerken als dit alles achter de rug is want nu zit hij nog steeds in mijn buik.   </p>
 
Allereerst gecondoleerd. Onze zoons zijn geboren en overleden met bijna 21 weken. Wat ons heel erg heeft geholpen is onze zoons echt welkom te heten. We hebben beschuit met muisjes gezeten en we hebben ze heerlijk gekust en geknuffeld. Als ik je een tip mag geven, leg jullie zoontje dan in een waterbak. Ze weten in het zkh wel wat ik bedoel. Dan blijft hij prachtig. Je kunt alvast contact opnemen met Stichting Still. Die komen dan na de geboorte een fotoreportage maken. Dat is ontzettend waardevol! Laat in het zkh een afdruk maken van de handjes en de voetjes. Bij ons konden ze een stukje navelstreng prepareren. Doen ze niet overal, maar je kunt het altijd vragen. Wij zijn begeleid voor Houvast uitvaartzorg. Bedenk alvast of jullie een afscheid willen en hoe jullie dat willen. De jongens zijn nog lekker bij ons thuis geweest en hebben op hun eigen kamertje gelegen. We hebben kraamvisite gehad en geboortekaartjes verstuurd. Je zult zien dat er morgen een oerkracht in je naar boven komt. Hou je zoontje lekker op je borst na de geboorte. Laat het me weten als je evt contact zou willen met me. Ons verhaal staat op www.heelkortmaar.jouwweb.nl. Heel veel succes en sterkte morgen!
 
Wat verschrikkelijk voor je. Wat een verdriet en pijn doet het. 
Ons kindje is met 21,5 week in stilte geboren. Hij speelt nu met andere vlinderkindjes op het vlinderveldje. Ik herken veel uit het bericht van BenB. Wij hebben ook afdrukken van voetjes en handjes en foto’s van een fotograaf van Still. Ik vond het fijn haar verhaal te lezen omdat ik veel dingen herken. 
Je moet doen wat goed voelt bij jullie. Dit is nooit van te voren te begrijpen en in te vullen. Ik hoop dat je samen met je partner die keuzes kan maken. Ik snap heel goed dat je tegen de bevalling op ziet. Mijn advies is jullie kindje goed te bekijken en te voelen. Laat het verdriet er maar zijn, houd het niet tegen. 
Echt heel veel sterkte. Hij zal altijd jullie kindje zijn, altijd in je hart en hoofd. 
 
Terug
Bovenaan