Hoi Lilian,
Zit echt met brok in mn keel je verhaal te lezen. Wat verschrikkelijk. Heel veel sterkte morgen.
Grtn nvn
Zit echt met brok in mn keel je verhaal te lezen. Wat verschrikkelijk. Heel veel sterkte morgen.
Grtn nvn
Geen hartslag meer bij 23 weken
- Onderwerp starter Lilian
- Startdatum
Wow, wat een heftig verhaal. Zelf (los van een biochemische zwangerschap) nog niets meegemaakt die zo erg kan aanvoelen.
Zo'n verhalen maken het heel moeilijk om te genieten van een zwangerschap, de angst dat er zoiets kan gebeuren in zo'n laat stadium.
Die ene reactie hierboven vind ik persoonlijk hartverwarmend. Jullie zoontje echt een plaats geven, herkennen dat hij er was/is, met liefde omringen die hij sowieso op één of andere manier zal aanvoelen.
Spijtig dat jullie je zoontje niet mochten leren kennen, maar liefde begint al vanaf dag één en dat zal hij ongetwijfeld gevoeld hebben.
Veel sterkte, liefde en licht in donkere dagen gewenst.
Zo'n verhalen maken het heel moeilijk om te genieten van een zwangerschap, de angst dat er zoiets kan gebeuren in zo'n laat stadium.
Die ene reactie hierboven vind ik persoonlijk hartverwarmend. Jullie zoontje echt een plaats geven, herkennen dat hij er was/is, met liefde omringen die hij sowieso op één of andere manier zal aanvoelen.
Spijtig dat jullie je zoontje niet mochten leren kennen, maar liefde begint al vanaf dag één en dat zal hij ongetwijfeld gevoeld hebben.
Veel sterkte, liefde en licht in donkere dagen gewenst.
Wat triest... Heel veel sterkte en kracht toegewenst ??
Heftig zeg, heel veel sterkte gewenst voor nu en later!
Zelf zijn wij 9 jaar geleden ons kindje na 37 weken zwangerschap verloren. Wat anderen ook zeggen, sluit ik me bij aan: maak foto’s, hou je kindje vast nu het nog kan. Hoe raar het misschien ook voelt om foto's te maken van een overleden kindje, het maakt het tastbaar.
Er staat geen tijd voor wanneer je 'er overheen' moet zijn. Geef jezelf en elkaar de ruimte en blijf erover praten. Want je kunt het allebei zo anders beleven dat je elkaar niet begrijpt.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jullie.
Zelf zijn wij 9 jaar geleden ons kindje na 37 weken zwangerschap verloren. Wat anderen ook zeggen, sluit ik me bij aan: maak foto’s, hou je kindje vast nu het nog kan. Hoe raar het misschien ook voelt om foto's te maken van een overleden kindje, het maakt het tastbaar.
Er staat geen tijd voor wanneer je 'er overheen' moet zijn. Geef jezelf en elkaar de ruimte en blijf erover praten. Want je kunt het allebei zo anders beleven dat je elkaar niet begrijpt.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jullie.
Heel veel sterkte, laat je verdriet er mogen zijn en daarnaast ook de liefde wat je voor je kindje voel.
Ik ben afgelopen januari bevallen na een zwangerschap van 23 weken. Ik heb naast het grote verdriet ook veel liefde gevoeld voor me kindje, ondanks dat hij is overleden, vond ik hem zo mooi. Een mini-mensje met handjes,vingertjes, voetjes, teentjes, nageltjes, oortjes, alles had hij, hij moest alleen nog groeien. Hij is ook bij ons thuis geweest in het water, we konden zo nog voor hem zorgen door ze badje te verversen. We hebben veel foto’s van hem genomen, op schoot, in het water, in zijn kamertje.
Dat zijn zo waardevolle momenten en die helpen mij nu door het grote verdriet heen. Verzamel zo veel mogelijk van die waardevolle momenten, op de manier hoe je denkt dat het beste voelt.
Ik heb veel verdriet (gehad),zo moeilijk om weer dingen van het “gewone leven” op te pakken. Dit gaat nu steeds beter, met me kindje in me hart. Hij heeft echt een plekje in ons gezin.
Ik ben afgelopen januari bevallen na een zwangerschap van 23 weken. Ik heb naast het grote verdriet ook veel liefde gevoeld voor me kindje, ondanks dat hij is overleden, vond ik hem zo mooi. Een mini-mensje met handjes,vingertjes, voetjes, teentjes, nageltjes, oortjes, alles had hij, hij moest alleen nog groeien. Hij is ook bij ons thuis geweest in het water, we konden zo nog voor hem zorgen door ze badje te verversen. We hebben veel foto’s van hem genomen, op schoot, in het water, in zijn kamertje.
Dat zijn zo waardevolle momenten en die helpen mij nu door het grote verdriet heen. Verzamel zo veel mogelijk van die waardevolle momenten, op de manier hoe je denkt dat het beste voelt.
Ik heb veel verdriet (gehad),zo moeilijk om weer dingen van het “gewone leven” op te pakken. Dit gaat nu steeds beter, met me kindje in me hart. Hij heeft echt een plekje in ons gezin.
Sterkte ♡