Gender disappointment

Ik heb altijd gezegt dat het m'n ergste nachtmerrie zou zijn om alleen maar jongens te krijgen. Ik heb 2 kindjes gekregen, mag jij het geslacht raden... Haha! 
Bij de eerste was ik echt overtuigd van een meisje, maar die taart was toch echt blauw. Er was een korte teleurstelling, maar ook meteen super blij met m'n jongetje. Bij de 2e had ik minder een voorkeur en was ik heel blij dat het een broertje voor m'n zoon ging worden. Uiteindelijk maakt het geslacht gewoon echt niet uit. Ik ben super blij en gelukkig met m'n 2 knappe mannen. Maar dat betekent niet dat ik het niet nog heel jammer vindt dat ik nooit een dochter zal krijgen. En dat mag, want dat heeft niks te maken met de liefde voor m'n jongens! 
 
Heel normaal hoor, deze gevoelens. Je hebt vaak al een bepaald plaatje in je hoofd. Als het dan anders blijkt te zijn moet je even schakelen. En ook dat mag! Zoals enkele andere dames ook al noemen, heeft dat niks te maken met de liefde die je voor je kindje gaat voelen. De extreme voorbeelden die genoemd worden... daar is waarschijnlijk een hoop meer aan de hand wat we uiteraard niet weten. Niet teveel zorgen maken. Als er geen heftige redenen zijn waarom je hoopt op een bepaald geslacht, dan is er niks mis met een beetje voorkeur ;)
 
Heel normaal! Ik zag mezelf met een jongen, maar het werd een meisje. Nu bij de 2e maakte het me niks uit, maar mijn man wilde graag een zoon (wat ik snap). Die moest echt even slikken toen nr 2 ook een meisje bleek. Dat betekent ws dat hij nooit een zoon zal hebben.. maar nu ziet hij ook voordelen hoor! En wie weet zijn het wel mega tomboys haha. Ik denk dat je teleurgesteld mag zijn, en ik denk echt dat t niet meer uitmaakt als t kindje er is, uitzonderingen daargelaten.
 
Bedankt voor jullie reacties allemaal! Heel fijn om te horen dat het vaker voorkomt of zelfs normaal is. Ik denk ook zeker niet dat ik nooit van mijn kind kan gaan houden als het een jongen is, ik heb alleen maar neefjes, vind ze stuk voor stuk schatten en zou ze zo mee naar huis nemen. Maar, als ik nu op dit moment als ik mocht kiezen graag een meisje willen.
Misschien moet ik het ook op die manier zien, als ik zou mogen kiezen zou ik misschien een meisje kiezen op dit moment, maar we kunnen niet kiezen!! 
 
 
Hoi hoi, ik had dit gevoel ook bij onze eerste. Ik had echt de hoop op een meisje, ook al had ik een lijstje met namen voor zowel een jongen als meisje.
De dag van de geslachtsecho was daar en er werd gezegd dat t een meisje was. Ik was helemaal blij, ook mijn vriend was blij. Hij heeft al een oudere zoon dus een meisje was zeker gewenst. Niet snel daarna zei de echoscopist dat ze misschien te snel was geweest en zei dat het toch een jongen was.
Ik was erg van slag en ben dit echt een tijdje geweest. Achteraf heb ik me daar wel schuldig over gevoeld want ons kindje was gezond dus waarom vond ik het zo erg. Ik ben bezig gegaan met de babykamer en kleertjes voor de kleine jongen en raakte steeds meer gewend aan t idee en ging er echt naar uit kijken.
We hebben een geweldig boefje van 2 jaar die ik absoluut niet zou kunnen missen en ik ben nu 34 weken zwanger van de tweede. En dit keer...krijgen we een meisje. Ik kon niet geloven toen dit gezegd werd bij de geslachtsecho want had echt gedacht dat we weer een jongen zouden krijgen. Vind het vooral heel bijzonder dat ik straks een zoon en dochter heb.
 
Heel herkenbaar. Ik heb altijd heel graag een meisje gewild, jongens vond ik maar stom. 


Natuurlijk bleek ik zwanger van een jongetje. Ondanks dat ik al een voorgevoel had toch enorm teleurgesteld. 


Inmiddels is ons mannetje een jaar oud en ik kan me niet anders voorstellen. Het is een cliché maar als hij er eenmaal is dan komt dat echt wel goed! De wens voor een meisje is er nog wel, wie weet in de toekomst. Maar dit mannetje zou ik voor geen goud willen missen! Hij is echt het allerleukste, allerliefste kindje wat ik me wensen kan ?. 
 
Zoooo herkenbaar dit! Ik heb mezelf altijd met een meisje gezien, met 13 weken direct een gender echo laten doen en ja hoor een jongen, wat was ik teleurgesteld! Vooral het shoppen voor jongens vind is lastiger, er is veel minder keus en ik hou zo van shoppen voor baby's! Toen het ventje er eenmaal was genoot ik volop van hem, wat een gaaf en makkelijk jongetje! Mijn zus kreeg 10 weken later een meisje, gelukkig kan ik voor haar shoppen. 8 maanden later was ik weer zwanger en wat denk je, weer een jongen!!! Maar nu heel blij omdat het geweldig is, nog steeds ga ik voor een meisje, nummer 3, even manlief overhalen ?
 
Heey meid!
Ik hoopte ook zo op een  meisje. Maar mn oudste is een jongen en het is zó leuk!!! Tis zo'n lieverd en zou echt niet anders gewild hebben dan dat hij een jongen is!!! Ik ben zó gek op hem! En jongens spullen en kleertjes zijn echt heel leuk! zo anders dan alle andere jongens want t is jouw lieve jongetje! En natuurlijk t leukste kind!
Ik ben nu zwanger van de 2e en was heilig overtuigd van een 2e jongen.. vond mezelf ineens echt een jongensmama.. ik was stomverbaasd toen t eem meisje bleek te zijn.. vroeg aan de verloskundige of ze t wel zeker wist haha. Ze zei dat als ze t mis heeft ze de babykamer opnieuw komt verven haha... maar moest wel even schakelen noemde de baby soms al bij de jongensnaam die we hadden haha. Nu natuurlijk helemaal blij mee! Als je eenmaal moeder bent maakr het niet meer uit... die oerliefde die je voelt voor je kind is zo intens.. 
Wat ik wel jammer vind is dat veel mensen voor mij hopen dat ik nu n meisje krijg.. alsof 2 jongens niet leuk zou zijn...  tmaakt gewoon echt niet uit dus (vind ik) haha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan