Hoi Dames,
ik lees sinds kort ook mee en reageer nu. Een wens waarvan iedereen hoopt dat hij uitkomt en dat wachten.. het lijkt lang vooral voor je gevoel! Ik heb de pil al langere tijd niet meer geslikt maar we gebruikten andere voorbehoedsmiddelen. Sinds mijn laatste menstruatie hebben we aangegeven voor een tweede te willen gaan. Ik heb het gevoel dat er van alles in mijn lichaam gebeurt maar het proberen er niet bij stil te staan merk ik is best lastig. De zwangerschap van onze dochter werd pas ontdekt toen ik de 12 weken gepasseerd was en nu merk ik vooral dat dat aan de ene kant fijn was (de spanning, het wachten, wat gaat er gebeuren) andere kant je mist wel het begin van het ontstaan. Een kindje plan je niet en dat was iets dat mij bezig houdt daar ben ik mij heel bewust van en dames ik heb veel respect voor jullie, iedere keer die teleurstelling weer een dikke knuffel! ik heb toen mijn dochter 1 was mijn baan de wilgen gehangen en besloten weer naar school te gaan 1 dag in de week en daarnaast te werken (contract van 36 uur) mijn man is volledig thuis (komt moeizaam aan werk, en zijn autisme helpt daar ook niet bij) Ik hoop in juni mijn diploma te krijgen.Het begon ontzettend te kriebelen maar wanneer is de tijd goed, ik vindt dat je dit niet kunt plannen en we hebben erover gesproken en de voors en tegens tegen elkaar afgewogen (het is niet zeker of ik werk heb na juni) en hebben besloten ervoor te gaan want werk zal altijd een onzekere factor blijven en niet af te dwingen. En mocht het zo zijn dat ik zwanger ben, dan zijn we daar heel gelukkig mee. Wanneer mijn contract niet verlengd wordt zal ik alles aanpakken om te zorgen dat mijn gezin het goed heeft (heb gewerkt in de administratie, supermarkt (teammleider kassa), en nu in de zorg. Even een heel verhaal
maar jullie zijn open om jullie verhaal te delen hierbij die van mij
Dames ik duim voor jullie en hoop dat er een mooie maand aanbreekt
veel liefs
ik lees sinds kort ook mee en reageer nu. Een wens waarvan iedereen hoopt dat hij uitkomt en dat wachten.. het lijkt lang vooral voor je gevoel! Ik heb de pil al langere tijd niet meer geslikt maar we gebruikten andere voorbehoedsmiddelen. Sinds mijn laatste menstruatie hebben we aangegeven voor een tweede te willen gaan. Ik heb het gevoel dat er van alles in mijn lichaam gebeurt maar het proberen er niet bij stil te staan merk ik is best lastig. De zwangerschap van onze dochter werd pas ontdekt toen ik de 12 weken gepasseerd was en nu merk ik vooral dat dat aan de ene kant fijn was (de spanning, het wachten, wat gaat er gebeuren) andere kant je mist wel het begin van het ontstaan. Een kindje plan je niet en dat was iets dat mij bezig houdt daar ben ik mij heel bewust van en dames ik heb veel respect voor jullie, iedere keer die teleurstelling weer een dikke knuffel! ik heb toen mijn dochter 1 was mijn baan de wilgen gehangen en besloten weer naar school te gaan 1 dag in de week en daarnaast te werken (contract van 36 uur) mijn man is volledig thuis (komt moeizaam aan werk, en zijn autisme helpt daar ook niet bij) Ik hoop in juni mijn diploma te krijgen.Het begon ontzettend te kriebelen maar wanneer is de tijd goed, ik vindt dat je dit niet kunt plannen en we hebben erover gesproken en de voors en tegens tegen elkaar afgewogen (het is niet zeker of ik werk heb na juni) en hebben besloten ervoor te gaan want werk zal altijd een onzekere factor blijven en niet af te dwingen. En mocht het zo zijn dat ik zwanger ben, dan zijn we daar heel gelukkig mee. Wanneer mijn contract niet verlengd wordt zal ik alles aanpakken om te zorgen dat mijn gezin het goed heeft (heb gewerkt in de administratie, supermarkt (teammleider kassa), en nu in de zorg. Even een heel verhaal
maar jullie zijn open om jullie verhaal te delen hierbij die van mij Dames ik duim voor jullie en hoop dat er een mooie maand aanbreekt
veel liefs