Haai!
Och, wat herken ik veel uit je verhaal zeg! Alleen dan wel uit 2 ks-bevallingen... en zonder snij foutjes gelukkig! Ik heb na Thomas zoveel bloed verloren dat ik ook 4 zakken bloed kreeg, ook zwaar onderkoeld etc. En bij Nina ook mensen die met man en macht aan de binnen en buitenkant nodeloos geweld toe moetsen passen om dat moppie eruit te krijgen! Dat vond ik echt het vervelendste aan die 2 KS... Dat lichamelijke geweld dat schijnbaar nodig was...
En dat glimlachen als je hoort dat het een meiske is, WHAHAHA! Zo herkenbaar! Ik kan nog helemaal versteld staan kijken naar Nina, ik heb een meisje, ik heb een meisje, ik heb een meisje! Zie jij ook al jongens en meisjes verschillen? Ik zag direct al 2 heel verschillende baby's, ook zo gek! ( Nee, dames ik bedoel niet het geslacht!!!)
Wij hebben het er ook over gehad om het de laatste keer aan niemand te vertellen en alleen de kinders ergens onder te brengen onder het mom van laatste controle... Maar voor Gert-Jan maakt het niets uit, die wil gewoon van de daken schreeuwen wanneer hij papa wordt, ahhaha!
Hoe is het met Rogér? Kan hij alles een beetje verhapstukken? ik weet nog wel dat GJ zich zo verloren voelde als man, dat hij zelfs niet eens mijn hand vast kon houden of zo. Laat staan als het zo afloopt als bij jullie? En ben ik voorbarig als ik vraag hoe de toekomst er uit ( medisch ) gaat zien bij jou qua kiddies?
Ik bel je snel om een keer te komen kijken naar die lieverds van je!
Liefs, marieke
