GWEN is geboren! (bevallingsverhaal)

poeh zeg .
dat is niet niks.
Neem goed de tijd om aan te sterken en laat
je lekker verwennen en bovenal geniet van je gezinnetje.

En natuurlijk van harte gefeliciteerd met jullie dochter.

groetjes
Bianca mv Lorenzo.

(ps.als je me te nieuwsgierig vindt moet het zeggen maar heeft dit
nog gevolgen voor de toekomst ..ik kan me voorstellen dat daar je hoofd
nog niet naar staat maar was toch benieuwd.)
 
Wat een heftig bevallingsverhaal zeg! Poeh, ik wordt er nerveus van. Gelukkig is het achter de rug en kan je nu gaan herstellen.
Probeer je rustig te houden en geniet!
Groetjes Laura mv Thom en ruim 39 wkn zwanger
 
Pffff, dat is wat je nog een noemt een zwaar einde van een KS!! Had je niet zoiets van....Waar is Rogier, of drong dat allemaal niet tot je door. Ik kan me voorstellen dat het best beangstigend is geweest.

Hopelijk wordt de pijn snel minder en blijft de optie voor een derde zoals je in de andere verhaal verteld gewoon nog open staan, maar zoals je zelf al zegt, eerst maar weer eens intens genieten van jullie mooi meisje!

Groetjes Fonske
 


Hoi Fonske,




 
Of ik me afvroeg waar Roger was? Nee, totaal niet!

Ik wist dat het vlak ervoor met Gwen weg was naar de kraamafdeling en was daar juist blij om! Hij zou helemaal in paniek zijn geraakt.


 
Er werd mij in de OK precies verteld wat er aan de hand was dus ik wist waarom ik me zo voelde en wat ze gingen doen. Ik vertrouwde erop dat ik in goede handen was en dat gaf een bepaalde rust door alle spanningen/stress heen. Daarbij werd ik zo loom dat ik me er hoe dan ook niet (mentaal) tegen kon verzetten, was immers 3,5 liter bloed verloren.


 
In de uitslaapkamer, toen ik weer iets bij positieve kwam en ze  me zo op mijn buik gingen duwen brak ik wel.. Toen heb ik gehuild als een klein kind van de pijn. Had echt zoiets van "waarom doen jullie me  nu in hemelsnaam zo'n pijn, tis nu wel genoeg geweest zo". Maar gelukkig voelde ik me daarna snel weer beter..


 
Nu ik dit typ komen de emoties wel weer boven. Uiteraard heeft het érg veel indruk op me gemaakt.

Het overschaduwt gelukkig niet de geboorte van  mijn kleine meisje, maar is er wel een deel van.


 
Esmé
 
Jeetje esme, wat heb jij allemaal moeten doorstaan zeg!! Heel erg gefeliciteerd en geniet lekker van je prachtige meisje en van je mannen ook natuurlijk!!

Liefs Monique Mama van Marit en Timo!!
 
Klinkt een beetje als horror. (the dentist ofzo) En dat je het allemaal ziet gebeuren .. brr.
Wat een bewondering hoe je je er doorheen hebt geslagen. Niet dat je keus hebt hoor, maar je zal er maar voor staan. Petje af. Praat er veel over, want waarschijnlijk doet het meer met je dan je wilt of kan toegeven. Je hoeft je niet groot te houden hoor, daar krijg je alleen maar opgekropte gevoelens van. Laat mensen maar weten wat je hebt meegemaakt, dan kunnen ze rekening met je houden ook. Is niet egoistisch, maar noodzakelijk.
Nu wens ik je natuurlijk een snel herstel toe en alle geluk van de wereld voor jou en je gezin!

Liefs Nelleke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan