Hadden jullie voorkeur?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik zie het de laatste tijd steeds staan in tijdschriften, dat ouders soms voorkeur hebben voor een kindje van een bepaald geslacht. Uiteraard zijn we allemaal blij met onze kindjes en zouden we ze nooit meer willen ruilen, maar hadden jullie toen je zwanger was een voorkeur? Ik dacht van niet, een jongen of meisje leek me even leuk. Maar toen ze bij de 20 weken echo zeiden dat het een meisje was, was ik daar wel heel snel aan gewend en merkte ik dat ik hoopte dat ze bij de pretecho hetzelfde zouden zien. Misschien dat ik dus stiekem toch een voorkeur had? Hoe zit dat bij jullie?

Groetjes,

Eveline
 
Ik had ook geen voorkeur, maar aangezien ik zelf niet zo 'n meisjesmeisje ben dachten veel mensen dat ik een jongen kreeg (?!). Ik geloofde er zelf haast in... Dat het een meisje bleek te zijn was dus haast een verrassing, hoewel ik geen gegronde reden had om aan te nemen dat ik een jongetje zou krijgen. Ik was zo dolgelukkig dat het een meisje was!! Maar ik denk dat ik andersom ook zooo blij zou zijn geweest als het een jongetje was.... Je bent denk ik zo blij met je kind dat je kind hoe dan ook perfect is, tenminste dat gold en geldt voor mij. Ik kan me nu niet voorstellen dat ik met een jongetje net zo blij zou zijn, terwijl dit natuurlijk wel zo is.
 
ik had niet echt voorkeur, ik was ook super blij met een jongetje geweest!
maar toen de gyn zei dat het een meisje werd was ik toch wel heel erg blij.

mijn vriend had wel heel erg voorkeur trouwens, hij wou dolgraag een dochter!
maar wast een jongetje had hij het natuurlijk ook goed gevonden!

maar we hebben dus een prachtige dochter Jasmijn
 
Hoi,

ik wist niet wat we zouden krijgen, kon me ook niet schelen. Maar aan het eind van mijn zwangerschap wist ik opeens zeker dat het een meisje werd. Volkomen ongegrond natuurlijk. Ik denk dat ik het ook niet geloofd had als ze me verteld hadden dat het een jongetje was. (Wat kan je toch gek zijn tijdens een zwangerschap!)

Ik was vlak na de bevalling wel weer onzeker, want het eerste wat ik zei was: geef hier dat kind! het tweede was: wat is het?, dat terwijl niemand nog had kunnen kijken, omdat ik haar in een soort houdgreep hield. Het was een meisje, ik ben wel benieuwd of ik het een volgende keer weer goed zou hebben.

Bij mij zei ook iedereen dat het een meisje werd, omdat ik niet zo dik was, bakerpraatjes natuurlijk. Dikte zegt niets, maar toen ik hoogzwanger was, dacht iedereen dat ik een maand of vijf/zes in verwachting was. (Ik ben nu ook 10 kilo lichter dan voor mijn zwangerschap).

Groetjes Ilona
 
Hallo,

Ik vondt het deze keer wel heel erg leuk dat het een meisje werd reden: we hebben al een zoontje. Maar als het weer een jongetje was dan was dat natuurlijk helemaal niet erg geweest.
Nu hebben we van allebei er eentje....

groetjes,
marike mamma van Ian (5) Joany (6weken)
 
Hi,

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het stiekem wel heel leuk vind dat we een jongetje hebben gekregen. Niet dat we niet blij waren geweest met een meisje, maar een jongetje had toch wel licht mijn voorkeur!

Groetjes Femke
 
Hoi. Ik had geen voorkeur,wij wisten tot het laatst niet wat het zou worden. Omdat we Teun laten dopen wilden we dus de doopnamen afleiden van de opa`s als het een jongen zou worden en naar de oma`s als het een meisje zou worden. Omdat mijn vader 2 jaar geleden overleden is wou ik zijn naam gebruiken als 1-ste doopnaam dus toen het een jongen was,was ik wel super blij zodat we de naam van mijn vader konden gebruiken!!
Misschien had ik als het een meisje geweest zou zijn de doopnamen nog wel veranderd zodat mijn vader toch nog een beetje 'meedeed' maar stiekem dachte we dat het een jongen zou worden! Groetjes Mikkie.  
 
hoi hoi,

wij hadden geen voorkeur we hebben al een meid van 2.en half dus een jongen zou wel leuk zijn dachten we,maar ik was zo overtuigt dat het een meisje was en we zaten ook zo te twijfelen over de meisjes naam de jongens naam was al vrij snel bepaald en we hadden de naam ook niet zo heel vaak herhaald want het werdt toch een meisje en aan de meisjes naam was ik al zo aan gewnd.
dus toen ons kindje eruit kwam was het voor mij wel een schok dat het een jonge was ik heb wel erg moeten wennen maar we zij zo gelukkig dat waren we ook wel met een meisje geweest ik vind het nu wel jammer dat we de naam guusje nu niet meer gebruiken ik was er al zo aangewend dus nu is het chris.
hij is vernoemd naar mijn man z`n tweede naam dus dat is wel heel speciaal.
mijn dochter heeft de zelfde eerste letter als mijn man en chris heeft de zelfde eerste letter als mij dus dat is ook leuk .
en nu willen we mijn man en ik een tattoo met een tribal teken van s,c
dat hadden we van te voren al zo bedacht en nu kan het .

groetjes claudia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan