hoe hebben de papa en de mama elkaar ontmoet

Ha hier nog iemand met SPH opleiding...populair zeg...

Ik heb mijn vriend iets meer dan 10 jaar geleden in de kroeg ontmoet, in september hebben we ook echt 10 jaar wat

Groetjes Yvonne
 
leuk om al die love story's te lezen hihi,
Ik leerde mijn man kennen in de discotheek! Vond het een knappe jongen maar moest niks van hem hebben. Vond het maar een.......
En nu zijn  we in november 13 jaar samen, 6 jaar getrouwd in augustus en sinds januari papa en mama van Evi.
Kan het leven soms raar lopen hé!!

groetjes Sonja
 
Ik zat me een keer te vervelen en zat een beetje te surfen op internet. Ik kwam perongeluk op een chatbox terecht en daar heb ik mijn man leren kennen. Ik had daarvoor nog nooit gechat. Mijn (ex) man vond het niet zo leuk

Groetjes,
Nanda
 
Hallo allemaal,

Ook ik heb SPH gedaan trouwens... waar zitten we nu op... 5 dames met deze opleiding??

Ok "the story"

Een jaar of 10 geleden werkte ik in een jongerencentrum waar ik zelf ook uitging. In datzelfde centrum werkte hij ook. In het begin vond ik niets aan hem, maar ik heb hem een tijdje later beter leren kennen....
Hij heeft me toen een keer uitgenodigd om naar zijn jonge katje te komen kijken (had ik al een keer gezien, maar tja je moet toch iets als lok gebruiken he ;))
en vanaf die avond was het "aan".
Dit jaar zijn we 8 jaar samen en heel af en toe komen we nog op de plek waar we elkaar ontmoet hebben als we uitgaan.

Groetjes,
Nymue
 
Wij kenden elkaar al heel lang. We woonden in dezelfde wijk. Mijn man is toen verhuisd. Hij zat ook bij mij op de mavo en hij ging op stap met mijn broer.
Ik was 15 en vreselijk verliefd op hem.
Ik probeerde hem dat duidelijk te maken, maar hij toonde niet echt interessen. Toen kwam mijn exvriendje een x langs om te vragen of ik mee op stap wilde. Ik zei dat ik mee ging als we naar de kroeg gingen waar mijn man toen ook was. Dat deden we.
Mijn man had toen wat drank op en toen hebben we staan zoenen. Mijn exvriendje wilde mij niet naar huis brengen omdat ik met mijn man had staan zoenen. Maar hij had het mijn vader beloofd en dus bracht hij me toch naar huis. Nooit meer iets van mijn exvriendje gehoord!!!
Mijn man vond het allemaal wel leuk, maar echt verkering hoefde hij niet. Op valentijnsdag 1995 belde hij mij op en vertelde hij mij dat hij toch eigenlijk wel verliefd was op mij.
En dus sinds 14 februari 1995 zijn we samen.
En nog steeds heel gelukkig. Sinds 17 maart 1006 getrouwd en nu dus een dochter.
Gr linda
 
Mijn mannetje en ik hebben elkaar leren kennen op 05-10-02 bij Extrema indoor in het Beursgebouw in Eindhoven. Toen hij binnenkwam zat ik voor in de hal bij de toiletten. Van de honderden mensen die ik voorbij zag komen, was er maar een die in mijn geheugen werd opgeslagen en dat was zijn gezicht. Toen ik even later mij bij mijn vrienden voegde, bleek hij ook bij die groep te staan. Toen was het al snel gebeurd, de klik was er en is nooit meer weggegaan. Nog geen 2 maanden later had hij zijn baan in het noorden opgezegd en is bij mij en mijn, toen 14 jarige, zoon ingetrokken. Inmiddels zijn wij  in een andere plaats gaan wonen en is onze liefde bezegeld met ons wereldwondertje Rowan.

Groetjes,

Annemiek
 
In de trein!

Zeventien jaar geleden sliep mijn mannetje boven me in het bagagerek in een coupe van de "Akropolis Express'' Ik was met vier vriendinnen aan het interrailen en hij met een aantal vrienden. De trein zat bomvol en bij gebrek aan voldoende slaapplaatsen (het was tenslotte een reis van 52 uur naar Athene!) kwam hij in de bagagerekken van onze coupe liggen. Ik heb de hele tijd stiekem zwijmelend naar boven gekeken.......We zijn vervolgens met de hele groep drie weken lang gaan ''eiland-hoppen''' en ik vond 'm steeds leuker en leuker (lees: ik was smoooor verliefd) Helaas had hij al een jaar of wat een vaste vriendin en bezweek ie niet voor mijn charmes (hoewel hij mij wel heeeeeel leuk vond)

Twee jaar later kwamen we elkaar bij toeval weer tegen op een feestje van gezamenlijke vrienden. De vonk sloeg meteen weer over. Gelukkig ook bij hem. We zijn nu bijna 15 jaar samen. Wonen sinds een jaar of 10 samen en hebben nu twee mooie dochters!

Gr, charlotte
 
Ik heb mij man leren kennen via een .. tja, hoe zal ik het noemen... een "nichtje" dan maar.

Ik woonde in Apeldoorn en Dennis woonde toen in Amsterdam.

Ik hoorde van mijn nicht dat haar halfzusje (kim)  ging trouwen (op mijn verjaardag). Ik vroeg of ze een email adres voor me had, zodat ik haar kon feliciteren (ik kende dat halfzusje ook al van kleins af aan.) Die kon ze me niet geven, maar wel het adres van haar trouwsite.

Ik naar die trouwsite gekeken, en zag dat het zusje van Kim ook gereageerd had (kelly) en daar stond een email adres bij... Ik mailen.... Het was vlak voor Kelly der verjaardag, dus of ik gelijk zin had om langs te komen... Ach waarom niet... Dus nadat ik haar 10 jaar niet gezien had, ben ik naar Purmerend gegaan voor haar verjaardag. Ze vroeg me of ik ook op haar feestje wou komen, omdat ze wel een jongen kende die ze wou koppelen.. (Dennis dus...) Ik zei nee, omdat ik dan  alleen haar kende en dat durfde ik niet, zeker niet omdat ik zou blijven slapen...
Een maand later waren haar andere zusjes jarig (nina en nova, een tweeling)
Of ik daar ook naartoe kwam.. Tuurlijk... Maar Kelly zou dan voor de volgende dag diezelfde vriend uitnodigen, om ons te koppelen... Nouja... dat moest ik dan maar op de koop toenemen..

6  juni 2004 heb ik Dennis dus leren kennen op een raar festivalletje in Purmerend. Toen ik hem zag, schrok ik eigenlijk best... Hij had lang haar, een lerenjas met een 'patchesjas' eroverheen, kisten aan.... Eeen echte hardrocker dus...
Maar het was alleen een beetje jammer dat de familie een beetje aandringerig was.. (Dennis moet naast Esther zitten, loop jij maar naast Dennis kunnen jullie 'kletsen' etc..etc..)
Dennis moest mij ook maar naar het station brengen in Amsterdam... Nou hij moest toch naar Amsterdam, dus dan bracht ie mij wel... In de auto vroeg ie me of ik nog eens met hem uit wou... Ik zei heel droog dat dat dan maar moest... Op het perron kreeg ik al het gevoel dat ie meer wou dan alleen maar op mijn wangen zoenen, maar hij hield zich in...
In de trein heb ik hem een smsje gestuurd; ik kon nog niet zeggen of het wat zou worden, want als ik dat wel deed, zou het zo'n teleurstelling zijn als het niets werd... (hoe blond kun je zijn... hihi)

Dennis was een echte volhouder en na een paar keer uit te zijn geweest hebben we op 19 juni voor t eerst gezoend en sindsdien zijn we onafscheidelijk... 19 oktober daarna zijn we verloofd, hij heeft me heeeeeeeel romantisch (ahum) gevraagd....
Hij had voor me gekookt en en dat was echt niet lekker, dus ik had me volgegeten aan het toetje... Gingen we daarna op de bank hangen.. Gaat ie ineens voor me op zijn knieeen zitten en ik zeg eerst nog (met de gedachte dat ie wat anders wou, hihi) ' nee, niet nu schat, ik zit echt propvol.. pfff....
Moest ie weer zijn moed verzamelen en toen vroeg ie het me... Ik verston hem alleen niet... Moest ie nog een keer zijn moed verzamelen en toen kwam het... Wil je met me trouwen??????? Wat denk je zelf was mijn geweldige antwoord... Daarna uiteraard met volle overtuiging JA gezegd.

3 juni 2005 zijn we samen gaan wonen, 19 oktober 2006 getrouwd en sinds 5 maart 2007 zijn we de trotse Papa en Mama van onze prachtige gezonde zoon Jason.

(sorry voor het ellenlange verhaal.... )

Groetjes,
Esther

p.s. http://jasonvriend.blogspot.com om Jason zijn Blog te lezen en een paar foto's te bekijken...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan