Hoe hebben jullie het persen ervaren?

Ik heb alle weeen steeds goed kunnen wegpuffen en had eigenlijk ook nauwelijks persweeen.... kan je dus niet echt antwoord geven. Ik denk wel dat je beter goede weeen kunt hebben, want als je ze niet of nauwelijks hebt moet je alles zelf doen. Persweeen zijn er om je te helpen, je lichaam doet het automatisch. Het wordt een stuk zwaarder als je dus geen persweeen hebt.
 
Voor mij voelde het persen alsof je heel erg in de diarree bent....onsmakelijk, maar zo voelde het bij mij echt; je hebt héél erg die drang om te persen, je kunt het eigenlijk niet meer inhouden dus automatisch pers je dan mee. Het persen kun je het beste beschouwen als dat allerlaatste obstakeltje, voordat je eindelijk je kindje te zien krijgt. Het is vergeleken met die urenlange weeën nog maar een paar minuten...
 
Kan je nagaan wat een verschil bij ieder persoon, je kan er echt geen pijl op trekken.
Ik zelf vond de persweeën niet prettig, Je buik spant samen ,je hebt het gevoel dat je poepen moet, maar je mag niet.  Vond het een verademing toen ze zeiden dat ik  mocht  gaan  persen . Na 3 keer persen was ze geboren. (2200 gram woog ze).
 
Hoi.
Ik kreeg al persdrang toen de vk er nog niet was. omdat ik in vier uur tijd van amper twee cm naar volledig was gegaan en de vk weg was gegaan omdat ik nog zo weinig ontsluiting had.
Dat vond ik wel rampzalig, want wat moest ik daar nou weer mee, wist ik veel.
Maar toen ze er was en volledige onsluiting constateerde en ik mocht persen, was mijn kleine meid er met 26 minuten.
Ik heb haar ook echt naar buiten voelen komen inclusief het terugglijden tussen de weeen door, ben benieuwd of anderen dat ook echt zo duidelijk gevoeld hebben, mijn schoonmoeder vertelde van haar bevalling van mijn vriend dat ze niet eens merkte dat de pomp erop gezet werd.
Ik heb zelfs het kleine scheurtje in mijn schaamlip gevoeld ( bleek achteraf toen ze het ging hechten dat het dat was wat ik gevoeld had).
Alleen toen het hoofdje stond zakte mijn weeen wat weg en dat was wel wat minder omdat dat ook het pijnlijkst was, maar dat heeft er weer voor gezorgd dat ik niet geknipt of ver gescheurd ben.
Maar ondanks dat ik alles zo duidelijk gevoeld heb was het echt geen hel, ik vond het een geweldige ervaring.
Ik zei dezelfde week al dat ik het rustig nog een keer zou doen.
Jammer om te lezen dat sommigen het als een hel ervaren, dat gun je toch echt niemand.
Groetjes Tina
 
Hay Titiana,

Geen idee waarom ze mij vast snoerde....
Ik denk omdat ik daar binnen werd gebracht wegens niet vorderende ontsluiting. Ik werd aan het CTG aangesloten, denk dat ze wilde kijken hoe sterk mn weeen waren.
Maar toen ik daar eenmaal was had ik al 8 cm ontsluiting,dus dat ging verder prima.
Door mijn rugweeen was het echt naar op op bed te moeten liggen. Nu heb ik ook ergens gelezen dat als je rugweeen hebt dat je al helemaal niet op je rug moet gaan liggen. Dus je snapt dit gebeurd mij echt geen 2e keer meer. Als dit weer gebeurd, kunnen ze me wat maar stap ik mooi weer van het bed af en zoek voor mij wel een prettige houding op.
Maar moet ook wel bij zeggen dat dit geen geweldig ziekhuis was.

Ris
 
Wat raar zeg... mogen ze dat allemaal zomaar doen?
Ja, op dat moment laat je veel over je heen komen, je bent niet altijd in staat om je te verweren. Maar volgens mij zijn ze hier de fout in gegaan....
Maar goed, volgens mij heb je er niet veel aan over gehouden?
Wel inderdaad een raar ziekenhuis.
 
Terug
Bovenaan