Hoe overleef je een onrustige/huilbaby

<p>Onze zoon is bestempeld als onrustige baby door de kinderarts. Hij slaapt slecht/niet overdag en huilt veel. Alleen in de draagzak, als je loopt, is hij stil. Hij is nu 5,5 week en ik vind het slopend om de hele dag alleen met hem te zijn. <span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Waarschijnlijk moet ik nog wel twee maanden volhouden voor het beter wordt, maar ik zie nu nog niet echt in hoe...</span></p><p>Ik lees hier veel topics van andere moeders die ook lastige slapers en huilbaby’s hebben en ik vraag me af: hoe zijn jullie de tijd doorgekomen of komen jullie de tijd door, zonder gek te worden of in te storten? </p><p>hoor graag hoe jullie hiermee omgaan!  </p>
 
Hoi, ik heb een huilbaby ondertussen 5 maanden. Hoe ik er doorheen kom? Geen idee. Elke dag is er weer eentje. Mijn partner en ik wisselen elkaar af. En we hebben genoeg mensen die wel een paar uurtjes op willen passen. Maar verder weet ik het ook niet. Elke dag hopen op een betere dag...
 
Ik las je topic al, verschrikkelijk knap dat je het nog volhoudt. Gaat je kindje ook naar de opvang?
Ik huil elke dag en merk dat ik steeds meer opzie tegen alleen zijn met hem. En mijn lijf zit in een soort paniekmodus waar ik niet uit lijk te komen. Net sliep hij een kwartier, maar dat hele kwartier spits ik mijn oren of ik alweer gehuil hoor. 
 
Veel weg gaan, deed ik toen mijn dochter ook een periode zo was. 
Proberen leuke dingen te plannen en haar gewoon mee te nemen en af te leiden.
Veel op visite bij mensen die hem af en toe even kunnen overpakken. 
 
Dat werkte voor mij, maar iedere baby is anders, als hij last heeft van prikkels zal mijn methode misschien avarechts werken hihihi. 
Sterkte! 
 
Onze zoon was de eerste 7 weken ook vreselijk onrustig, niet slapen en veel huilen (en nu nog wel eens periodes). Voor mij hielp het om veel de deur uit te gaan, wandelen, naar m'n moeder /vriendin, babyzwemmen. Ik vond het heel pittig, maar we zijn er doorheen gekomen. Je gaat in een soort overleefstand. Ik probeerde goed voor mezelf te zorgen, dus 's ochtends als hij nog sliep, bereide ik voor mezelf al eten voor voor de hele dag (anders at ik niet) en aan het eind van de dag toch even douchen, ook al zaten we midden in een huilbui. Dan moest m'n man het een half uurtje overnemen. 
Later kon ik een knop omschakelen en dacht ik s ochtends, vandaag wordt het vast helemaal niets. En dan valt het (soms) opeens best mee. Niet teveel verwachten en willen was voor mij een sleutel tot iets meer rust. 
 
Ik lees even mee, wij zitten hier met een meisje van 10 weken met hetzelfde. 
Inbakeren (ergococoon) heeft heel erg geholpen met haar laten slapen. Maar vaak zagen we de moeheidsverschijnselen niet omdat ze overstuur was van de kramp.
Verder af en toe echt alllles er uit huilen. En blijven praten. Maar ik ken het gevoel van fysieke spanning wat je zelf krijgt op het moment dat ze wakker wordt ‘oh nee daar gaan we weer’. En proberen wel dingen blijven te doen. Vaak met een krijsende baby rondgelopen omdat ze halverwege de wandeling helemaal los ging. Maar als het dan weer eens goed gaat, voelt dat super!
en eerlijk.. uiteindelijk gaat de tijd voorbij. De krampjes zijn hier zo goed als voorbij, scheelt al behoorlijk.
hoe zijn jullie eigenlijk bij de arts terecht gekomen? Wij bleven steken bij huisarts en CB met het ‘je moet door deze fase heen’
 
O, lepeltjelepeltje toch. Vraag om hulp, echt! Ik snap dat je mensen niet wil opzadelen met een huilbaby, maar je hebt het nodig! Wees eerlijk, zeg gewoon tegen ouders/vrienden/familie: lieve..., wil je me alsjeblieft helpen. Wil jij even 1 of 2 uurtjes op pad met m'n kindje. Ik weet het, hij huilt veel, maar dat doe ik nu ook. Ik zit er doorheen en ik kan zo niet de mama zijn die ik graag wil zijn. Ik zou het zo fijn vinden om eventjes te kunnen liggen/koffie drinken/whatever, zodat ik een beetje bij kan komen.
Ofzoiets.
Als dat een paar keer per week even lukt, knap je misschien wat op.
Succes meis! Je doet het goed! En vergeet niet dat dat kleine ukkie in je armen jou de allerliefste en geweldigste mama vindt!
 
Terug
Bovenaan