Hoe overleef je een onrustige/huilbaby

Voor een ander is het huilen toch heel anders... En je moet wel voor je kindje blijven zorgen. Máár ik snap het wel. Vond het ook moeilijk hulp te vragen
 
Dank voor de tips en ervaringen. Merk dat ik juist bezoek vermijd en minder de deur uitga, misschien toch maar wel doen dan! Wel knap dat jullie het kunnen opbrengen om toch met je baby de deur uit te gaan!
Komt ook omdat we van de kinderfysio prikkels moeten vermijden, we proberen het Droomritme van Stephanie Molenaar te volgen, maar dat werkt nu, na 2 weken, nog voor geen meter. 
Confetti, hoe lang duurde het voordat het inbakeren effect had? Wij hadden eerst de puckababy en nu de pacco, maar hij moet al huilen als hij hem ziet en het helpt nog niet met inslapen. 
En inderdaad precies dat gevoel bedoel ik... hoop dat mijn stress niet ook nog een negatief effect op hem heeft.
Wij horen dat ook hoor, van CB en de huisarts, ‘het gaat vanzelf over’. Maar toen hij geboren werd had hij een infectie en werden we een week opgenomen, zodoende hebben we nog controles bij de kinderarts. Ze wilde hem nog eens zien omdat hij zo onrustig was en adviseerde de kinderfysio, maar verder zei de kinderarts ook: uitzitten en wachten tot het overgaat. Geen van de artsen denkt aan iets medisch in ieder geval. 
Lief berichtje Gebruiker1008! Schoot meteen weer vol toen ik je lieve reactie las. Er komt een vriendin woensdag even met hem wandelen om mij te ontlasten en mijn vriend neemt 1 dag per week vrij zodat ik een dag per week de deur uit kan en hij de zorg op zich kan nemen. Hopelijk geeft dat wat ademruimte! 
En gebruiker1010, goede tip van het voorbereiden! Dat moet ik ook doen, voor mn vriend de deur uitgaat. Eten en drinken schiet er inderdaad bij in. Ik heb ook veel lieve vrienden die nog steeds maaltijden komen brengen, zo fijn, want aan het huishouden en koken kom ik niet toe op t moment. 
 
Ik bleef er eerst gewoon bijliggen (ledikant staat naast bed), hand op buikje. Ruim je agena maar leeg, maar ze sliep dan wel. En ik zorg voor volle telefoon en genoeg te lezen ?
het moeilijkste vind ik denk ik de mensen om ons heen die niet (kunnen) begrijpen hoe het zit en hoeveel verdriet het geeft.
fijn dat er goed voor jullie wordt gezorgd, maar denk ook aan jezelf. En stel verwachtingen bij, niet alleen maar vergelijken met moeders die lekker met hun kleine op een kleedje in het park liggen enzo. Owven vergeet niet dat die rothormonen ook nog eens tegenwerken... heel veel sterkte!
 
Ah, dat is in ieder geval een goed begin. Slaapt je zoontje ook nog als hij bij jou op de buik ligt? Dan zou je kunnen proberen hem op z'n buik weg te leggen. Sliep mijn zoontje een stuk beter! Wel even erbij blijven om te kijken of hij z'n hoofdje draait.
Veel succes! Zorg goed voor jezelf. En het komt goed.
 
Mijn eerste was een huilbaby.. ow wat heb ik met handen in het haar gezeten.. op een gegeven moment ben ik naar de huisartsen post gegaan en geëist dat ze hem op moesten nemen want ik trok (en mijn man) ook totaal niet meer. Zoon bleek verborgen reflux te hebben. Wie weet heeft je kleine man dat ook? Pacco heeft hier enorm geholpen, in het begin was het ook weg wennen .. 
 
En er doorheen moeten.. vind dat waardeloze adviezen. Een baby huilt echt niet zomaar!
 
Werd je baby toen opgenomen? Of hoe kwam je erachter? We hebben al met de huisarts gekeken naar reflux, maar denk niet dat dat het is... en eens, een baby huilt niet zomaar, maar schijnbaar is er vaak niet achter te komen? Tot nu toe zegt iedereen dat we het moeten accepteren en er geen oplossing is, behalve tijd. Volgende week ga ik nog wel naar een osteopaat.
Confetti, wat fijn dat die methode werkt bij jullie! Hand op buikje en ernaast leggen hier ook geprobeerd, maar werkt niet, het huilen wordt steeds krijsen dus hand op buikje alleen gaat niet. Wat naar dat je zoveel onbegrip hebt in je omgeving! Ik ervaar dat gelukkig niet, lijkt me een heel eenzaam gevoel. 
En inderdaad, een van mn beste vriendinnen heeft een hele makkelijke baby, echt lastig om dan van je af te zetten.
Wat ontzettend lief, Martine! Woon in Utrecht, gelukkig ook veel aanbod van vrienden, alleen nog even over de gene heenzetten. Familie woont allemaal op ruim 2 uur afstand helaas. 
Op mijn buik slaapt hij ook niet (meer), eerst wel. Nu moet er beweging aan te pas komen, dus wandelen in de draagzak werkt wel. Vanmiddag heeft hij trouwens wel na een uur en kwartier huilen en proberen neer te leggen, drie kwartier op mijn buik geslapen. 
Maar goed, ik was op zoek naar manieren om ermee om te gaan, probeer te accepteren dat het huilen even niet anders is (ondertussen blijf ik natuurlijk zoeken naar oplossingen). 
 
Me 2de zoon was ook een huilbaby en had ook last van reflux. Ik vond het ook zo zwaar met hem want hij sliep ook niet als ik met hem ging wandelen. De eerste maanden heb ik echt veel gehuild omdat ik niet meer wist wat ik nog kon doen. De kinderarts vond medicatie voor de reflux overbodig. Pas na 5 maanden ging het wat beter met hem. Wat hier ook goed heeft geholpen is rust en regelmaat. Ik bleef ook thuis voor al zijn slaapjes want hij sliep gewoon niet in de kinderwagen. 
Al lijkt het zo uitzichtloos nu maar het komt echt goed! Me zoon is nu al inmiddels 2 en de vrolijkste jongen die er is en huilt nooit.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan