Hoe was jullie zwangerschap???

Hoi....

Een rot zwangerschap met een mooi einde noem ik het maar!
De zwangerschap van mijn dochtertje nu 7 jaar was perfect niks mis mee zelfs niet misselijk of moe!
Bij mij is het eigenlijk allemaal heel onverwachts gegaan...

Ik moest van de dokter stoppen met de pil omdat ik voor de pil (4maanden geslikt)
aan de prikpil zat en eigenlijk nog veel te lang ook..
In het verleden hadden we al geprobeert om zwanger te worden maar dat lukte toen steeds niet.
Aangezien het volgens de huisarts wel een jaar zou duren dar ik uberhaudt zwanger kon worden, ben ik gestopt met de pil..
Maar ik werdt maar niet ongesteld en dat scheen erbij te horen, maar na  5 weken nadat ik gestopt was   begonnen mijn tepels erg zeer te doen terwijl ik dit nog nooit ook met mijn dochter niet had gehad, dus mijn vermoedens werden gewekt, toen ik na een paar dagen ook nog eens sterker ging ruiken en misselijk werdt ben ik een test gaan halen en ja hoor zwanger !!
Ik ben tot aan mijn 5de maand van de zwanger schap ontzettend ziek geweest, alles stonk spuugde alles uit en kon heel weinig verdragen, ook mijn hormonen sloegen totaal op hol en ik draaide 4 kant om.
Ik voelde mij letterlijk gevangen in mijn hormonen zitten, de misselijkheid verdween uiteindelijk, al kon ik niet alles verdragen bij verse wordt en vlees bakken, maar de hormonen bleven.
Mijn vriend herkende mij totaal niet meer en kon niks tegen me zeggen want dan zat ik tegen de kast echt vreselijk.Overal om janken.en schreeuwen.
Het heeft onze relatie in iedergeval niet veel goeds gedaan helaas!
Ik was zo in mezelf gekeerd.
Al met al ik vond dit echt geen leuke en fijne zwangerschap!

Maar de bevalling daarin tegen is (achteraf gezien dan hihi ) echt super geweest,
in 2 uurtjes tijd had ik Dawin op de wereld gezet met weeen en al!!
Ik ben lang bezig met de hormonen bom want begin nu pas weer een beetje meer mezelf te worden.
Ik zeg al steeds tegen mijn vriend al sie haren die ik nu verlies zijn allemaal slechte hormoontjes die eindelijk mijn lichaam verlaten hihi!

Een zwangerschap is prachtig ,maar ik hebmijn portie echt wel gehad.

liefs bianca
 
Ik heb een eitje gehad met m'n zwangerschap en m'n bevalling, als ik zo alles om me hoor en lees.
We vierde oud en nieuw hier in het hotel. Normaal gesproken ben ik de laatste van het stel die op geeft om aar huis te gaan, maar om 01.30uur was ik compleet kapot en had een steekachtig gevoel in m'n onderbuik.
We hebben op 2 januari een test gedaan en Bert ging kijken wat het werd. Toen hij voor de tweede keer de bijsluiter ging lezen wist ik genoeg.
Meteen erna heb ik m'n vriendin gebeld en geroepen dat ze eindelijk niet meer zo heel lang hoeft te wachten om koekjes te bakken, haha dat vroeg ze altijd... wanneer kan ik nou koekjes gaan bakken met jullie kindje. M'n ouders hebben we het met een paar weken al verteld en m'n schoonouders ook. Verder hebben we gewacht tot een week of 10, toen kon ik het niet meer voor me houden. Dit waren de zussen. Voor alle andere hebben we met m'n verjaardag (12-02) vlaai met blauwe en roze muisjes gegeven. het was meteen duidelijk.
Ik was de eerste 2 a 3 maanden erg moe en als ik uit m'n werk kwam ging ik even bank hangen. Verders nergens last van en alles ging goed. Tot 18 weken heb ik nog heerlijk paard gereden en daarna elke week uitgestapt, kon het niet laten, ik miste het gewoon.
Op zaterdag 9 sept bij m'n schoonouders wezen eten en niets aan de hand. De volgende ochtend werd ik wakker en had een beetje krampen en ben wel 4 keer naar de wc geweest. Ik gaf de schuld nog doodleuk aan de soep van mn schoonmoeder, hahaha.
Om half tien de vk gebeld dat het begonnen was, de weeen kwamen om de vier minuten, de ene wee duurde een minuut de ander een halve. De vk zei als ze wat langer en regelmatiger komen weer bellen. Om 12 uur weer gebeld en gezegd dat ze hevig waren en om de krappe minuut. Ze was op dat moment in het zh met een bevalling bezig en kwam erna bij mij kijken. (onder het mom van 'een eerste is nooit zo snel') Om 12.15 moest bert weer van me bellen, want ik had het idee dat ik het eruit zou poepen. De vk ging hechten en kwam dan naar mij.
Ze kwam binnen om 12.45uur, ik had volledige ontsluiting, geen vliezen gebroken, niets. Alles ging in een zoef zoef tempo, ze haalde alles wat ze nodig had uit m'n kast en bert moest de kraamhulp bellen. Om 12.50 mocht ik gaan persen en om 13.09 is Yoëll geboren.
Ben wel wat ingescheurd, want hij kwam met z'n handen naast z'n hoofd.
Hij werd net op m'n buik gelegd en toen kwam de kraamhulp binnen.

Het was een hele maar dan ook hele snelle bevalling.

Pauline
 
Wat leuk om alle zwangerschappen te lezen,
Hier komt ie van mij ..

We besloten te stoppen met de pil en hoopten dat er weer een zwangerschap zou mogen komen ( ik blijf het een wonder vinden )

En eigenlijk meteen raak, poeh, dat was wel erg snel dacht ik. Maar we waren er natuurlijk heeeeeel blij mee.

We hebben het Yenna laten vertellen aan de oma's en opa, die waren hartstikke blij.
Mijn schoonvader kwam weer meteen aan met zijn naald en draad voor het geslacht Hihi. ( hij had bij Yenna gelijk )
We gingen toen met mijn schoonfamilie op vakantie en hadden mijn schoonouders gevraagd of ze nog niks wilden vertellen tegen Marc zijn broer en zijn vriendin, ( wilde we Yenna graag laten doen )
De eerste avond toen we heerlijk aan dezaten begon mijn schoonbroer van: wij willen jullie iets vertellen ( hahaha ) bij ons ging dus een belletje rinkelen. ( hoopte het heel erg want hun waren al 1,5 jaar bezig )

En, ja hoor ze was zwanger, 10 weken, ja zei Marc dan vertellen we nu ook maar meteen dat Marina 7 weken zwanger is...
Heel leuk dus. ( hun dochtertje Jula is precies een week ouder als Yari )

Maar over mijn zwangerschap kan ik heel kort zijn SUPER.
Ik heb nergens last van gehad TOT DE 39 WEKEN....

Poeh, ik kreeg ineens enorme pijn in mijn linker zij... Echt niet normaal meer.
Vk gebeld of dit misschien een blaasontsteking kon zijn, hun getest , nee geen blaasontsteking..
Tja, wat dan ???


Na de maandag, dinsdag dag en nacht pijn te hebben gehad, letterlijk hartstikke ziek van de pijn, was mijn man het helemaal beu, dit kan zo niet zei hij toen hij voor de zoveelste keer de huisartenpost gebeld te hebben, nou we mochten ff naar het ziekenhuis komen ( dit was op woensdag, notabene zijn verjaardag )

Allerlei onderzoeken gedaan, ik was uitgedroogd, maar het kleintje bleef het goed doen.
Ik mocht voor een nachtje naar huis en zou de volgende morgen ingeleid worden, ze dachten dat het kleintje op mijn nier drukte, ik had dus nier pijn zeiden ze, nou dit was *&^*^%.

's nachts weer niet geslapen, ziekenhuis gebeld om 3.00 uur ( en ik ben echt niet de flauwste ) we mochten komen. Ik werd aan de ctg gelegd en er werd een infuus met pijnstilling aangesloten. Heerlijk ff geslapen, toen om 8.30 uur kwam de gyn kijken.
Ik kreeg gel ingebracht, dat kan nog wel ff duren zei ze, mijn baarmoedermond was nog helemaal gesloten......

MAAR......om 9.30 uur kwamen de weeen en Yari is om 12.26 uur geboren, 3 uurtjes later dus....
En ook heel belangrijk, de pijn was weg !!!!

Yari is met zijn handen op zijn hoofd geboren, 1 van de handjes heeft waarschijnlijk op mijn nier gedrukt...
Helemaal zeker kunnen ze dat niet zeggen maar ik was verlost van die &*%&*^%
pijn. Heerlijk.

Hier nog ff een foto waar ik zit " uit te buiken " haha.

Groetjes Marina.

 
Mijn verhaal wordt denk niet zo lang, maar toch...
Op 15 december 2005 test gedaan, deze was positief!!
Op 22 december echo gehad om termijn te bepalen, toen 6 weken en 2 dagen, dus uitgerekend op dinsdag 15 augustus 2006!
Tot 26 weken fulltime gewerkt (verpleegkundige), daarna tot  28 weken 50%, en met 30 weken thuis komen te zitten met heelveel harde buiken en al een verstreken baarmoeder en 2cm ontsluiting....:-(

Uiteindelijk goed afgelopne, veel rust genomen en zondag 20 augustus om 16.00 uur begonnen de weeen. Om 0.30 uur naar het ziekenhuis vertrokken (toen 4cm.....) Aldaar pijnstilling gehad en om 6.00 had ik volledige ontsluiting.
Kleine Matthijs lag helaas met zijn handje naast zijn hoofd, waardoor hij uiteindelijk om7.50 uur pas  werd geboren (met een flinke knip, scheur en heeel veel hechtingen!!!)

Dezelfde dag weer naar huis!

Esmeralda

 
Mijn zwangerschap was goed. Alleen in het begin een beetje een drama. Ik kreeg last van een depressie of burn- out of hoe je het ook wilt noemen. Ik moest dus stoppen met werken voor een poosje en de dokter wilde dat ik aan de anti- depressiva ging. Nou dat wilde ik echt niet dus. Ik zei dat ik er eerst zelf voor wilde vechten.
Maar goed dat ik dit gezegd had, want ik wist helemaal nog niet dat ik zwanger was op dat moment. Maar dat is weer een ander verhaal gelukkig.
Thuis lag ik altijd maar doodmoe op de bank volgens iedereen depressief te wezen, maar eigenlijk had ik daar een zwaar hoofd in.
In december zouden we met de familie op vakantie gaan, met zijn achten, maar ik was er heilig van overtuigd dat we met zijn negenen zouden gaan.......bovendien had ik zere borsten, maar ik was wel gewoon ongesteld geweest. Ik kreeg pukkeltjes in mijn gezicht dus mijn zusje was de eerste die vroeg of ik zwanger was, nee dus. Toen vroeg mijn man het een paar keer vanwege die borsten ( ja dat weten die mannen wel hahaha), plus dat van zijn negenen........
Ik had dus toch maar een test gedaan en tot mijn verbazing was ik zwanger! Ik was helemaal gelukkig en twee dagen later in het ziekenhuis kwamen we erachter dat ik al 11 weken en 2 dagen zwanger was en dat voor kerst! Geweldig!

Mijn depressie was acuut over, hoewel ik   nooit meer 100 % gewerkt hebt, dat vonden ze te zwaar voor me. De rest van de zwangerschap heb ik intens genoten en verliep het allemaal best. Ik denk dat ik een gewone normale zwangerschap gehad heb. De bevalling ging ook best.

Groetjes Hanneke
 
Na 2 miskramen en het hele medische circus tot IVF aan toe, was het dan toch gelukt. Ik had even een pauze ingelast, was helemaal kapot en wilde even weer gewoon "leven"' Ik vlieg bij de KLM en op 30 december zat ik in Houston, Texas USA. Ik voelde me al een paar dagen vreemd en toch heel herkenbaar, het zal toch niet??? Ik daar in de supermarkt, kwam langs het schap met de tests.....zal ik er 1 meenemen? De actie was 2 halen, 1 betalen. Op mijn hotelkamer moest ik gelijk plassen, ach laat ik het maar doen, het zal toch wel niet.......De strepen waren knalroze!!!! Ik was zwanger!!! met mijn onderbroek nog op de enkels heb ik de telefoon gepakt en naar huis gebeld. Mijn man nam op en het enige wat ik zei was: "dag papa" En toen hebben we samen lekker gelachen en gejankt! Op oudjaarsdag kwam ik thuis, gevierd met jip en jannekechampagne! Wel heel bang, maar ik werd scherp in de gaten gehouden door de gynecoloog. Ik ben zelf hart- en bloeddrukpatient, mijn bloeddruk was dan ook gelijk te hoog. De hele zwangerschap dus heel veel rust moeten houden, terwijl ik me superfit heb gevoeld. Met 16 weken heb ik 'savonds laat de schrik van mijn leven gehad, ik verloor opeens heel veel bloed, het bleef maar lopen! Mijn man was werken, gelukkig woont mijn zus naast ons en die heeft het ziekenhuis gebeld en we mochten gelijk komen, mijn eigen arts had dienst. Vreemd genoeg bleef ik ijzig kalm, ik had natuurlijk al 2 keer eerder een miskrram gehad en ook nu dacht ik dus. Ik nam in stilte al afscheid. De arts onderzocht me en deed een echo, ons kindje was prima in orde!!!!! De baarmoeder was rustig er was niks aan de hand met ons kleintje!!!! Toen brak ik (zelfs nu nog) De bloeding kwam uit mijn baarmoedermond er was een vrij grote ader gesprongen (door de hoge bloeddruk en een bloedpropje) meer niet. Ik moest die nacht blijven en mocht smorgens weer naar huis. met 37 weken ben ik vanwege dreigend HELLP-syndoom opgenomen in het ziekenhuis en met 38 weken 3 dagen ingeleid, het ging toen opeens heel slecht met mij. in 5,5 uur, op de natuurlijke weg is mijn wondertje geboren!! Een super bevalling, wel een weeënstorm die ik mijn ergste vijand nog niet toewens, maar ik doe het zo weer als het zou moeten!

groetjes Monique

Ik was 5 september uitgerekend, marit is 26 augustus geboren
 
Hoi,

Mijn zwangerschap was tot 30 weken prima. Toen ging ik veel vocht vasthouden (in die hete juli maand). Vanaf week 34 kwam daar jeuk en uitslag over mijn hele lijf bij.
In week 38 bloeddruk veel te hoog dus opname en bedrust.  Ik  was enorm opgeblazen, niet alleen vocht  in mijn voeten maar ook in mijn handen, en zelfs mijn gezicht!  
Bij 39.5 weken pre-eclampsie en de volgende dag ingeleid. Hierna  kreeg ik alsnog HELLP-syndroom. Gelukkig deed mijn dochter het vanaf het begin gewoon goed, maar ik heb echt even nodig gehad om hiervan te herstellen.  

Voor mij dus nog even geen nieuwe zwangerschap. Eerst maar even rust voor mijn lijf.

groetjes, Diane    
 
Na ruim 2 jaar proberen zwanger te worden zouden we op 2 december 2005 de medische molen in gaan. Echter op 1 dec. had ik een positieve test in mijn handen. Dolgelukkig heb ik de volgende ochtend de afspraak met de gyn. afgebeld. De eerste 10 weken ben ik 24 uur per dag ontzettend misselijk geweest. Heb gelukkig niet veel hoeven overgeven. Maar doordat ik zo misselijk was kon ik helemaal geen vet verdragen en lustte ik maar heel weinig. Ik heb die eerste tijd dan ook geleefd op crackers, komkommers, cherrytomaatjes e.d. Ik was na die 10 weken 5 kg afgevallen (wat ik overigens makkelijk kon hebben, dus was helemaal geen probleem). De zwangerschap is verder heel goed verlopen. De laatste weken heb ik wel veel last gehad van maagzuur als ik op bed lag en vanaf de 20 weken had ik in bed veel last van mijn benen en rug. Nadat ik 's ochtends was opgestaan was de pijn binnen 15 minuten weg.  De bevalling is ook goed verlopen. 's ochtends om 5.15 uur zijn de weeën begonnen, kwamen meteen om de 5 minuten. En 's middags om 16.20 uur is Tijs geboren, vandaag precies 6 maanden geleden.

De kraamtijd was alleen niet leuk. Maar dat is een heel ander verhaal.

Groetjes,
mama van Tijs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan