Ik (en mijn man) wilde graag in het ziekenhuis bevallen, meer voor de zekerheid dat mocht er wat zijn, hulp dichtbij was.
Ik wilde ook graag een badbevalling en zonder pijnmedicatie. Badbevalling kon helaas niet doorgaan omdat ik aan een infuus moest voor/tijdens de bevalling vanwege streptokokken (en dus te zorgen dat de baby niet ziek zou worden). Tijdens de weeënstorm was het allemaal zo heftig, dat ik toch om een morfinepompje heb gevraagd. Dat haalde de scherpe randjes er af. Wilde eigenlijk alles vermeiden om maar geen ruggenprik te doen.
Na de bevalling kwam de placenta niet en kreeg ik alsnog een ruggenprik zodat ze deze operatief konden verwijderen.
Toen nr 2 kwam, zei als ik direct bij de weeënstorm "doe maar een ruggenprik direct, de placenta zal zeker weer niet komen". Kreeg weeënremmers toegedoent maar had nog steeds een flatline door constante weeën. De bevalling ging een stuk makkelijker, voelde nog steeds de weeën goed, vooral belangrijk voor de persweeën. Meneer was er binnen 4uur en tadaa ook hier moest de placenta weer operatief verwijderd worden en dat ging gelukkig dus ook allemaal vlotter omdat ik al een ruggenprik had.
Mijn advies is, het is zeker goed om er van tevoren over na te denken maar als het zo ver is "go with the flow" en kijk op dat moment wat je aan kan.