Hihi, ik vroeg alleen om de aantallen en krijg er de hele verhalen bij. Maar wat leuk om te lezen!! Keep on going girls!
Mijn verhaaltje dan ook maar. Ik heb dit letterlijk gekopieerd uit mijn zwangerschapsdagboek, dus het is iets uitgebreider dan misschien gewenst. Sla het gerust over als je er geen zin in hebt...
Liefs Nelleke
In september zijn we gestopt met de pil. Die belslissing op zic was al heel spannend. Op internet kun je zoveel vinden ovr zwanger worden en vruchtbaarheid! Ik ben meteen ook gestopt met rauw vlees en vis eten en alcohol drinken. Een aantal vrienden en familie weten dat we een kindje willen, maar de meeste mensen niet. Dus er is een grote "smoezen-box" geopend over waarom ik geen glaasje wijn meedrink enzo. Het lukt aardig hoor, er zijn zoveel mensen die even geen trek hebben in flier-americain of wijn.
Aan het einde van de maand was het meteen al spannend. Ik werd niet op tijd ongesteld. Op zich heel normaal want ik heb ongeveer 10 jaar de pil geslikt, dus voor dat mijn lichaam doorheeft dat ie het zelf moet gaan regelen . . . .Maar goed, een cyclus van 36 dagen.
De tweede cyclus was 46 dagen. Ik voelde verder niets, en de test zei ook dat er niets aan de hand was, dus helaas.
De derder cyclus werd ik wat rustiger. Na vier weken natuurlijk niet ongesteld, maar dat had me verbaasd als het wel zo was. Ik voelde me ook niet misselijk, geen pijnlijke borsten, en al die klachten die de meiden in de forums op internet al roepen voor ze ongesteld moeten worden. Ze hebben het allemaal, dus ze zullen toch wel zwanger zijn dit keer?
Ik had al die klachten niet, dus dat voorspelde niet veel goeds. Ongeveer op dag 35 van mijn cyclus kreeg ik krampen en een zeurend onderbuikgevoel. Ik zal nu wel snel ongesteld worden. Maar na een week krampjes nog steeds niet ongesteld.
30 december konden we onze nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en hebben we toch maar een test gedaan. En ja hoor: twee streepjes. Een beetje een licht streepje, maar ook een licht streepje is een streepje volgens de test. We geloofden er niets van en durfden er ook niet blij van te worden.
Wat nu? Eerst maar eens de huisarts bellen. De assistente zei dat we er toch wel vanuit konden gaan dat ik zwanger ben.
Ruben moest naar z'n werk dus we zouden het in ieder geval vandaag stilhouden!
31 december 2005, oudejaarsdag. We hebben slabbetjes en een babyfotoboekje voor beide ouders gekocht. Beide ouders waren natuurlijk superblij! Vooral de moeders stonden te springen van blijdschap.
