hopen op een meisje is dat gek

Ik zit ergens mee en ik voel me er best een beetje schuldig bij. Ik ben nu bijna 14 weken zwanger van een tweeling.
Ik hoop zo dat het twee meisjes zijn of een jongen en een meid. Je zegt altijd wel als het maar gezond is, maar toch blijf ik maar hopen dat er een meisje bij zit.
Is dat raar???? Ik durf er eigenlijk niet met mijn man over te praten.
We hebben ook al twee meisjes namen en een jongens naam. ik probeer er wel nog een jongensnaam bij te verzinnen maar dat lukt nog niet echt.
Iedereen in mijn omgeving zegt ook steeds dat het twee meiden worden, maar ja dat kunnen ze ook niet weten.
Dinsdag mogen we weer een echo maken en dan gaan ze kijken of het een of twee eiig is. Ik vind het best spannend, maar we willen toch niet weten wat het word, maar het zou voor mij wel een hoop rust geven.
Zijn er meer met een sterke voorkeur voor een jongen of meisje??

gr marja
 
hoi,   wij hebben een zoon bijna 3 alweer, en ben nu zwanger van de 2e en we hadden best wel van leuk als het nu een meisje is en ook eigenlijk alleen maar meidennamen bedacht, maar bij de 20 weken echo geen twijfel het is een jongen, en nu heb ik zo iets van eigenlijk vind ik het wel fijn om weer een jongen te krijgen, we hebben in de famille   (mijn zus heeft ook 2 jongens) dan allemaal jongens en anders had een meisje wel erg alleen gestaan en ik zie aan de dochter van mijn nicht dat dat niet altijd even lleuk want de jongens gaan echt neit met haar met de poppen spelen of kappertje of met elkaar opmaken e.d meisjesdingen, dus gaat ze maar altijd mee voetballen. buiten dit om ben ik heel blij en trots  met een tweede jongen en mijn toekomstige mannenhuishouden.

groetjes linda
 
Natuurlijk heeft iedereen wel een voorkeur en zegt iedereen erbij: als het maar gezond is, dat is het allerbelangrijkste.  
Maar diep in ieders hart hebben ze echt wel een wens voor een jongen of een meisje.

De eerste keer hoopte ik op een jongen (en werd het een jongen)
de tweede keer op een meisje (en werd het weer een jongen) en vond ik het de eerste paar uren na de geboorte, diep in mijn hart, het toch wel jammer dat het geen meid was.... natuurlijk dat gevoel is zo weer over en daarna wil je echt niet meer ruilen hoor! Dan hou je zoveel van je kind, dat je je niet meer eens kan voorstellen dat je een meisje wilde.

En nu ben ik zwanger van nummer 3. En deze keer heb ik bij de echo gevraagd of ze konden zien wat het werd (om teleurstellingen tijdens de bevalling te voorkomen, want met 2 jongens is het extra leuk om een meid te krijgen).
Dus nu ben ik voorbereid (ik zeg nog effe lekker niet wat het word).

Dus maak je niet te druk. Je mag best een voorkeur hebben, heel normaal.
En je kunt het ook best tegen je man zeggen hoor. Mijn man weet ook dat ik het dit keer leuker zou vinden als we een meisje krijgen.

Nou succes, ik zal duimen en misschien zit er wel een meidje bij!!!

Groetjes Renata.
 
Het is helemaal niet gek hoor!

Ik ben 4 jaar geleden van een zoon bevallen en nu zwanger van nr 2. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het liefst een meisje zou krijgen en ik maak daar niet echt een groot geheim van'.
Mensen vragen het ook gewoon of je weet wat het is, nou nee dus. Dat niet. En dan komt de vraag of ik hoop op een meisje, omdat we al een jochie hebben. En ja dat hoop ik dus wel een beetje.

Ik geef dan ook altijd aan dat ik natuurlijk superblij ben dat deze zwangerscahp goed gaat en dat weet iedereen om mij heen ook wel, gezien mijn geschiedenis.

Dus ik denk niet dat iemand mij straks vraagt of ik teleurgesteld ben als het een ventje is, want ik ben al blij dat er een tweede komt.'
En toch stiekem......hoop ook ik op een meisje.....

nog 3 maanden en dan weten we het!

gr mama van MD
 
Ik hoopte bij de eerste ook stiekem op een meisje. Ik had ook sterk het gevoel dat het een meisje was, mar dacht dat dit kwam doordat ik hoopte op een meisje.
Het is wel een meisje geworden.
Bij de tweede had ik het leuk gevonden als het een jongetje was geweest, maar ook dit was een meisje en nu wil ik niet anders meer uiteraard.
Tuurlijk is het belangrijkste als het gezond is, maar er is niks mis mee als je stiekem ergens op hoopt.
Sil
 
Grappig dat je er een topic over begonnen bent. Hte blijkt toch dat je niet de enige bent en ik dus ook niet.

Mijn man en ik zouden het liefst een jongentje krijgen. Vraag me niet waarom, het voelt zo. Ook ik heb wel zoiets van het is eigenlijk belangrijker dat het kindje gezond is. Dat komt voor mij wel op de eerste plaats, maar gelijk daar achteraan... hopelijk is het een gezonde zoon. Voel me ook wel eens lullig daarbij, want straks ben ik zwanger van een meid. Vandaar dat wij ook serieus nadenken om ons bij de 20 weken echo te laten vertellen wat het geslacht is. Zeker voor mn man, want hij denkt bijna zeker te weten dat het een jongen wordt, ha ha!!

Dus meid, je bent echt niet de enige!

Groetjes
 
hai,
Hier dan toch echt iemand met absoluut geen voorkeur.
Het is onze tweede, we hebben al een zoontje.
Nog een zoon zou ik prachtig vinden, wat heerlijk nog een man erbij!
Een meid ook helemaal leuk, weer heel anders.
Natuurlijk snap ik dat velen een lichte voorkeur hebben,
maar zul je nu werkelijk denken "oooh, teleurstelling..."
als je zo'n klein lief mensje in je armen krijgt?
Ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen dat het mij echt niks uitmaakt.
Ja, gezond, dat zou vooral heel mooi zijn!
Ik werk met kinderen met een handicap, en ja, gezondheid is een rijkdom!
het klinkt heel cliche, maar zo is het wel.
Al weet ik dus ook heeel erg goed dat je van een kindje met een handicap heel veel zult houden en erg gelukkig kunt zijn.
groetjes Soela


 
hier dus ook iemand die absoluut geen voorkeur heeft!

Klinkt gek misschien, maar wij hebben nu een zoon en als het weer een zoon is zou ik dat super vinden, en een meisje ook ontzettend leuk!
Wij hebben binnenkort de 20 weken echo en denken dat we het geslacht niet willen weten alhoewel dit keer toch ook wel de nieuwsgierigheid naar boven komt..
Dus al met al, we zien wel of we het uiteindelijk toch gaan vragen,

maar ongeacht of het een jongen/meisje is, met maakt voor ons niets uit.

Groetjes,

Suus
 
Terug
Bovenaan