A
Anoniem
Guest
Wat een super gaaf topic!!
Ik ben geen echte rebel, maar ja iedereen heb toch een verhaal hé.
Ik ben 31 jaar en heb al 13 jaar een relatie (waarvan 7 getrouwd) met Ron.
Het begin van onze "verkeringstijd" is nogal roerig geweest. We hadden slechts 1 mnd verkering toen mijn zus (28 jr) ernstig ziek bleek en 7mnd later is zij overleden! Een maand voordat mijn zus overleed werd bij zowel de oma als oom van Ron ook kanker geconstateerd en beide zijn ook binnen een half jaar overleden!
Nou ik kan je zeggen dat is zwaar.Ik heb daarna langere tijd geestelijk flink in de knoop gezeten en ook dat geeft een zware druk op je relatie.
Toch heeft die periode onze relatie alleen maar goed gedaan.
In 2001 zijn wij getrouwd (heel keurig vanuit huis, niet samengewoond!)
December van dat jaar heb ik mezelf een kadootje gegeven namelijk een navelpiercing. Niemand (Ron wel hoor) had dat van mij verwacht, maar ben er tot de dag van vandaag helemaal happy mee.
Begin 2004 kwamen we tot onze grote verbazing tot de ontdekking dat ik zwanger (al 8 weken) Ik slikte de pil, en heb op de gebruikelijke momenten vloeiingen gehad!
Toch voelde ik me anders en dacht ik doe ff een test kan ik dat uitsluiten voor ik naar de ha gaat! Verrassing. 8 nov werd onze zoon Mike geboren.
We wilden heel graag ook nog een 2e kindje en na de 1e verrassingszwangerschap leek het ons heel speciaal om heel de periode bewust mee te maken.
Na gestopt te zijn met de pil was ik binnen 3 mnd zwanger en 25 juli 2007 is onze 2e knul Brian geboren. Ons gezinnetje is compleet.
Alles wat je meemaakt draag je mee en het vormt je / of heeft je gevormd tot degene die je nu bent. Ook al heb ik hele vervelende periode's meegemaakt, ik had het niet willen missen, want ik ben zeer tevreden met wie ik nu ben.
Begrijp me goed ik had mijn dierbaren het liefst nog bij me gehad, maar het heeft niet zo mogen zijn!
Liefs,
Achnita
Ik ben geen echte rebel, maar ja iedereen heb toch een verhaal hé.
Ik ben 31 jaar en heb al 13 jaar een relatie (waarvan 7 getrouwd) met Ron.
Het begin van onze "verkeringstijd" is nogal roerig geweest. We hadden slechts 1 mnd verkering toen mijn zus (28 jr) ernstig ziek bleek en 7mnd later is zij overleden! Een maand voordat mijn zus overleed werd bij zowel de oma als oom van Ron ook kanker geconstateerd en beide zijn ook binnen een half jaar overleden!
Nou ik kan je zeggen dat is zwaar.Ik heb daarna langere tijd geestelijk flink in de knoop gezeten en ook dat geeft een zware druk op je relatie.
Toch heeft die periode onze relatie alleen maar goed gedaan.
In 2001 zijn wij getrouwd (heel keurig vanuit huis, niet samengewoond!)
December van dat jaar heb ik mezelf een kadootje gegeven namelijk een navelpiercing. Niemand (Ron wel hoor) had dat van mij verwacht, maar ben er tot de dag van vandaag helemaal happy mee.
Begin 2004 kwamen we tot onze grote verbazing tot de ontdekking dat ik zwanger (al 8 weken) Ik slikte de pil, en heb op de gebruikelijke momenten vloeiingen gehad!
Toch voelde ik me anders en dacht ik doe ff een test kan ik dat uitsluiten voor ik naar de ha gaat! Verrassing. 8 nov werd onze zoon Mike geboren.
We wilden heel graag ook nog een 2e kindje en na de 1e verrassingszwangerschap leek het ons heel speciaal om heel de periode bewust mee te maken.
Na gestopt te zijn met de pil was ik binnen 3 mnd zwanger en 25 juli 2007 is onze 2e knul Brian geboren. Ons gezinnetje is compleet.
Alles wat je meemaakt draag je mee en het vormt je / of heeft je gevormd tot degene die je nu bent. Ook al heb ik hele vervelende periode's meegemaakt, ik had het niet willen missen, want ik ben zeer tevreden met wie ik nu ben.
Begrijp me goed ik had mijn dierbaren het liefst nog bij me gehad, maar het heeft niet zo mogen zijn!
Liefs,
Achnita