Ik kan het niet meer, ik wil ook zo graag!!

Petra, en Ninthe  bedankt voor jullie reactie!
Er is hier nog weinig verandering. Ik heb nog geprobeerd om een gesprek te houden. Wanneer ik hem vraag wat er gaat gebeuren als het wel een keer raak is, zegt hij: 'dan is dat zo, wat komt dat komt'. waarop ik zei, dat is dan misschien voor ons maar het beste, want een bewuste keuze zal het niet snel worden. dan zwijgt hij. ???? wat moet ik hiermee!

Ninthe, ik weet niet wanneer je jarig bent, maar al vast proficiat! en ik hoop op een vruchtbaar jaar voor je!

groetjes Haily
 
Herkenbaar!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik was er ook eerder aan toe dan mijn man en toen ik eindelijk op mijn 28ste stopte met de pil lukte het niet.... 4,5 jaar medische molen en afgelopen juni ben ik op mijn 33ste moeder geworden van een geweldige dochter en weet je wat? Gevoelsmatig heeft het zo moeten zijn. Klinkt misschien nogal  raar maar het is echt zo terwijl ik er toendertijd echt anders over dacht. Enne ik ben er dan eentje die net toevallig bij die 20% zit waar het niet zonder medische hulp lukt dus daar moet jij HE LE MAAL niet aan denken. De meesten zitten namelijk gewoon bij die 80% waarbij het in de 1e 1,5/2 jaar lukt. Ik snap dat je heeeeeeeeeel graag wil en dat je vurig hoopt dat je man zegt hee schat zullen we?! maar helaas kun je dat soort dingen niet afdwingen. Een kind krijgen is best heftig en die eerste maanden zijn ook niet mis (niet slapen, alles is nieuw, korte lontjes enz.) en dan moet je er wel beiden helemaal achter staan. Mijn advies is het er niet teveel over hebben en hem de ruimte geven. Zolang hij het idee heeft dat ie iets MOET schiet het niet op. Ik denk dat je een goede kans maakt dat ie er zomaar ineens aan toe is als je het ow even laat rusten.

Succes!
gr.Ing
 
heey...mijn schoonzus heeft moeten wachten totdat ze 33 was en ze toen heeft gezegd, het is nu anders bekijk het maar...heel grof, maar sommige mannen blijven uitstellen!
blijf niet zelf jaren ongelukkig met het risico dan hij misschien nooit "wil"
ik raad je aan om daar rekening mee te houden, misschien schrikt hij wel als je duidelijk wordt daarover...(trouwens, mijn schoonzus is nu 35 weken zwanger)
maar, leeftijd enzo speelt natuurlijk mee, je bent nog harstikke jong.....succes
 
Hoi Ninthe,
ook ik wilde veel eerder kinderen dan mijn vriend. Een soort oergevoel dat niet meer wegging en alleen maar erger werd naarmate er kinderen werden geboren om ons heen. (We hebben inmiddels 3 kinderen...bij mij begint het te kriebelen naar de 4e alweer een beetje........)
Ik heb in die 'MTT' (Mannen-twijfel-tijd) een hele lieve foto van een dochtertje van vrienden van ons op een goed zichtbare plek gezet.....misschien helpt dat ;0)
Ik heb ook gedacht wat ik nou liever wilde. Bij hem blijven, zonder kind. Weggaan, misschien iemand anders tegen komen en daar een kind mee? Die gedachte alleen al.....met iemand anders een kind? Hoe kan dat nou?

Ook iets om over na te denken.......
Een collega van mij wilde ook erg graag kinderen, getrouwd met de man van haar dromen. Hij wilde ook geen kinderen, zij dacht dat hij wel zou bijdraaien (want hij is zooooo leuk met zijn neefjes...) Draaide dus niet bij. Ze konden allebei niet meer tegen de spanning. Ze zijn uit elkaar.........Nu hebben ze allebei een kind bij een andere relatie. En zeer gelukkig!!

En een hele goede vriendin van mij heeft ook een erg grote kinderwens. Haar vriend wilde ook niet. Ze zijn nu uit elkaar (na een relatie van 15 jaar). Zij is alleen en hij heeft alweer een nieuwe vriendin. Laatst zei hij dat hij het nu niet erg zou vinden als zijn nieuwe vriendin zwanger zou raken....
Maar mijn vriendin is nu bijna 30, zonder man, zonder kind. Omdat ook zij dacht, die draait wel bij!

Wil je trouwens tegen je vriend zeggen dat er altijd wel iets is om het uit te stellen? Je bent nooit ergens klaar voor. Er zijn altijd wel dingen die gedaan moeten worden, wensen te vervullen of zaken te regelen.
En volgens mij is hij intelligent genoeg om dat ook zelf te bedenken...........(assistent in opleiding)

Veel succes!
Anne.
 
Nou ja, ik haalde even een andere reactie door elkaar......geen assistent in opleiding (dat was van Sandra B). Maar hij zal dat toch ook wel snappen..........
Nog een keer succes!
Anne
 
Hoi Meiden,

Als eerste een heel goed, gezond en gelukkig nieuwjaar.

Hier weer even een update van mijn kant. Ik ben inmiddels jarig geweest, maar niet te horen gekregen wat ik hoopte natuurlijk, verder staan we nu voor een nieuw jaar, dus ik ben heel benieuwd wat er gaat komen.

Ik verwacht er niet veel van. Ik baal ook enorm en het word steeds erger. Ik ga me ook aan alles van hem storen en dat wil ik helemaal niet. Het is ook dat we afgelopen week weer van 2   stellen hebben gehoord dat ze in verwachting zijn, heel erg leuk en super voor hun, maar het doet wel pijn van binnnen. Ik gun het ze van harte, maar ik wil ook zo graag!!

1 van de stellen die zwanger zijn, zijn pas 7 maanden bij elkaar en wonen nog niet eens samen, dan denk ik dat komt waarschijnlijk ook goed, dus waarom zouden wij er gewoon niet voor gaan.

Het is dus een moeilijk begin van het jaar en ik moet het van me afzetten dat weet ik, maar het lukt gewoon niet.

Heel veel liefs,

Ninthe
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan