[quote quote=10147907]Beste dames ik snap jullie verwardheid.. Maar dit bericht plaats ik namens mijn goede vriendin die hier bij mij is . Haar situatie is als hierboven beschreven. Mijn ervaringen en reacties via dit forum hiervoor hebben hier niets mee te maken. Ik hoop op jullie begrip. Bedankt liefs cettje[/quote]Dat het over een vriendin van je gaat, had je er wel even eerder bij moeten zetten denk ik. Ik snap niet zo goed dat sommige mensen zo heftig reageren, met alle vooroordelen van dien. Maar goed, ik heb er verder ook niet eerder iets over gelezen. Ik snap dat een aantal mensen zich tegen de borst gestoten voelen, omdat zij niet makkelijk zwanger worden, maar die mening hier uiten verandert niets aan hun eigen situatie en ook niet aan die van je vriendin.Als advies over het onderwerp: het is niet zo slim om nu al voor een tweede keer ongepland zwanger te zijn... Daar hadden zowel je vriendin als haar vriend echt wel beter over moeten nadenken, juist omdat het al een keer eerder is gebeurd. Ze kan haar vriend niet overhalen om het kind te willen, maar ze kunnen er wel goede gesprekken over voeren. Als hij haar kant van het verhaal niet kan begrijpen of kan zien, dan is hij inderdaad echt nog te onvolwassen om voor een kind te zorgen. Ook voor zijn eerste kind, die hij bij zijn ex heeft. Het betekent niet dat hij direct van mening hoeft te veranderen, maar haar kant van het verhaal zien en begrijpen is wel het minste wat hij kan doen. En anders zou ik adviseren om er iemand externs bij te roepen, een professional die de gesprekken in goede banen kan leiden. Het feit blijft wel dat die ongeplande zwangerschap net zo goed zijn fout is, want hij had ook wat beter op kunnen letten. De zwangerschap is er nu eenmaal en het emotionele weegt ook heel zwaar. Hij kan je vriendin niet zomaar dwingen om een abortus te plegen, zeker geen tweede keer, daar waar ze de eerste keer al enorme spijt heeft gekregen. Hij zal zijn keuze moeten maken: roeien met de riemen die hij heeft en de situatie accepteren en daar het beste van maken... Of het niet accepteren en daarmee, in mijn ogen, alle rechten weggooien die hij heeft op contact met zijn kind. En je vriendin moet ook beseffen dat hij dus wellicht niet voor het kind gaat kiezen, en zelf een keuze maken wat ze dan gaat doen en hoe ze de situatie dan aan gaat pakken.