Ik wil graag mijn kindje houden mijn partner niet

Hey als ik jou was zou ik het houden. Je wilt het duidelijk graag. Ik ben nu 21 en voed mijn kindje ook alleen op. Vader speelt wel een kleine rol gelukkig. Het is af en toe wel zwaar maar ik hou zielsveel van mijn dochter en heb geen moment spijt. Ik weet nog goed wat mijn huisarts zij: een kind heb je voor altijd, en een abortus ook. 
 
Eens, het lijkt alsof hij jou ervan verwijt dat je zwanger bent geraakt en naar weg moet halen omdat HIJ er niet klaar voor is....dezelfde HIJ die ervoor heeft gezorgd dat je zwanger bent... kun je misschien dit met hem bespreken? Dat het zo niet werkt? "Eerst mij zwanger maken en dan zeggen, toch maar niet"  ook al is hij er niet klaar voor, dat had hij eerder moeten bedenken want hij weet hoe je zwanger wordt. Snap? Hij is een zorgzame vader, dan zit er ook niets anders op. HIJ heeft jou zwanger gemaakt, jij toch niet (alleen) Ga een goed gesprek aan, nogmaals, en herinner hem eraan dat hij het zelf heeft gedaan en de verantwoordelijkheid moet nemen. Heel erg veel succes. Ik hoop dat jullie eruit komen samen. 
 
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Gepland of ongepland, het blijft een zegen. Maar dit laatste hoeft niet per definitie te betekenen dat e het dan ook ten koste van alles "moet" houden. Er wordt welliswaar hier gezegd dat je partner er ook bij was en dat is natuurlijk ook zo, maar dat heeft niet te betekenen dat hij daar verder geen zeggenschap in heeft. Generaties vrouwen hebben voor ons meiden gevochten dat wij het recht hebben op een abortus dus het zou vreemd zijn als wij dat recht bij mannen ontnemen. Dit brengt mij eigenlijk op het volgende. Je omschrijft jullie leven als financieel stabiel en dat jullie een mooi huis hebben als veilige basis.  Maar dit is allemaal vanuit de 'wij' verhouding geschreven en jouw vriend wil niet. Dit betekend dat je er dan alleen voor komt te staan... het is zijn koophuis dus jij moet eruit om wat anders te zoeken. Kan je met jouw salaris een kindje opvoeden? Ben je al afgestudeerd?Ik wil niet vervelend zijn en ik bedoel het absoluut niet lullig, maar ik wil je wel wijzen op de andere kanten van jong moeder worden. En je kan een man nou eenmaal niet dwingen om een vader te worden. Mocht je er voor willen gaan wens ik je al het succes,  er zijn genoeg instanties die jou kunnen helpen en ondersteunen. Stel dat je ervoor kiest om het vruchtje (want meer is het nog niet) te laten verwijderen dan raad ik je aan om eens met de huisarts te praten over passende anticonceptie. Wellicht een spiraal waarbij je verder geen omkijken hebt of een staafje in de arm waardoor je ook 3 jaar beschermd bent. Als laatste: praat eens goed met me vriend en vraag waar hij tegenop ziet en wanneer hij er eventueel wel klaar voor is. Misschien heeft hij nog doelen/dromen ? Of misschien voelt hij zich naar zijn kind schuldig als hij al snel een nieuw gezin sticht? Succes met alles, ik hoop dat jullie er samen uitkomen. 
 
Zelf vroeger in de zelfde situatie gezeten en hiervoor professionele hulp gezocht. Ze gaven toen aan dat als de vrouw het kind wil houden dit haar keuze is en de man hier niets in te bepalen heeft. Echter de keus die de man heeft is, wil hij er voor het kind zijn. Dat is de keuze die hij kan maken en dit moet de vrouw zich realiseren en zich bedenken of ze dan alleen voor het kind zou willen zorgen. Dus voor beide de afweging en er samen over praten. Of het verhaal nou klopt of niet, anders heeft hopelijk er ooit iemand anders nog iets aan want ons heeft het destijds wel geholpen. 
 
Heftige situatie, wat je ook kunt doen (naast de al gegeven adviezen) is contact opnemen met het fiom. Zij kunnen met jullie in gesprek gaan en helpen bij het maken van het beste besluit. Veel sterkte en wijsheid gewenst!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan