Hoi Ankie,
Snap dat je helemaal nog niet bezig bent met een tweede, was ik destijds ook niet en zei hetzelfde, dit nooit meer!! Maar uiteindelijk vervaagt de hele mmm toch een beetje en begon het bij mij erg te kriebelen.. Er zit alleen niet voor niets een periode van twee jaar na alle mislukte pogingen. Inmiddels ben ik ook 37 dus de kansen worden ook niet groter. Probeer er realistisch in te staan, maar is lastig. Zit nu in mijn laatste wachtweek en ben overtuigd dat deze poging mislukt is.. dus baal al een paar dagen.. dan laat die ongie maar komen en beginnen we weer van voren af aan..
Dat soms positief zijn en dan weer negatief is heel herkenbaar! Vooral in de wachtweken.. en kan per uur verschillen mijn bui ?.
Hoofdpijnen zijn erg vervelend.. en maakt het er allemaal niet makkelijker op. Hopelijk gaat het snel raak zijn bij ons allemaal, dan was het allemaal de moeite waard!
Wij gaan voor een aantal iui pogingen (hele fijne arts die ons daar redelijk vrij in laat) en daarna wellicht nog een ivf, maar hopelijk komt het niet zover..
Heb trouwens ook geroepen niet voor ivf te gaan, maar vaak verleg je je grenzen als het zwanger worden niet lukt. Het is eigenlijk ook niet zoveel anders dan de iui behalve het aanprikken van de eiblaasjes, dat is wat vervelend, maar wel te doen vond ik. Kansen zijn groter met ivf, maar gezien mijn ervaringen heb ik een beter gevoel bij iui..
grts Grabbel