Januari uitgerekend!!

missdreamer34,
nee de magische grens van 12 weken zegt mij niet veel. Ik weet natuurlijk wel dat die 1e drie maanden de maanden zijn waarin je de grootste kans loopt op een miskraam. Maar wij houden daar geen rekening mee mee, De 1e zwangerschap hebben we het pas tegen iedereen verteld toen   ik 12/13 weken was. Terwijl we toen met 10 weken een goede echo hadden. En toen ging het 5 weken later toch mis. Toen heb ik besloten het de volgende keren al te vertellen na de 1e echo en tegen de familie zelfs eerder.
Ik heb donderdag ook de echo, spannend hoor!! Daarna gaan we het ook vertellen. Hoef ik niet meer zo geforceerd mijn   buik steeds in te houden en op feestjs met wijntjes te gaan staan (en niet drinken ha ha ha ha).
En ook ik heb af en toe zo'n zeurderig menstruatiegevoel in mijn buik. Ik weet dat ik dat de andere zwangerschappen ook had en toch vind ik niet fijn. Kom maar op met die echo!! Of eigenlijk kom maar op met de 20-weken-echo. Of eigenlijk met de bevalling. Of eigenlijk met het kindje. O.k, o.k nog 33 weken geduld .

Had je een verjaardag dat er visite voor de deur stond?

Liefs Tara
 
Tara:
O dat is ook behoorlijk heftig zeg wat jij hebt meegemaakt!!! De pijn en het verdriet voel ik ook nog steeds, nu ik inderdaad ook weer zwanger ben, komt dat soms wat meer weer naar voren. Hormonen helpen natuurlijk ook wel mee! We hebben een heel mooi zoontje gekregen. Zal zn gezichtje nooit vergeten. En jullie??? Of was jullie kindje nog te klein om het te kunnen zien?

Nu ik het verhaal van Peetje heb gelezen, wordt ik wel weer een beetje bang.
Wat nou als wij dat maandag ook krijgen te zien? Gelukkig duurt het niet meer zo lang voordat we de echo krijgen, ik tel zowat de minuten af.

Peetje ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop toch op positief nieuws voor jullie!!!!!

Liefs Triesje
 
Tara, kan me er wel wat bij voorstellen dat je niks met die 12 weken grens hebt als je zoiets hebt meegemaakt. Ik moest wel lachen om je berichtje (dat klinkt heel onaardig...ik lach je niet uit hoor  maar het is zooooo herkenbaar). Zo van laat die eerste weken maar voorbij zijn, laat de zwangerschap voorbij zijn, de bevalling voorbij zijn. Zelfs daarna is het nog eng allemaal...en hé, het blijft eng tot ze 16 zijn (hoewel, dan gaan ze op de scooter... Waar beginnen we aan!!!  )
Het leven kan zo kwetsbaar zijn maar ook zooooo mooi! Laten we het daar maar op houden, proberen te genieten van het moment.

Bij mij weten een paar mensen het, maar het is toch lastig om dat geheim te houden voor mijn zoontje. Hij is al 6, dus dan moet je echt oppassen wat je zegt.
Bovendien geef ik les op de school waar hij zit, dus als hij het weet weet waarschijnlijk de hele school het. We wachten de echo nog even af en dan kijk ik wel wat ik doe. Als ik een hartje heb gezien heb ik (voorlopig) een gerust gevoel maar de angst blijft toch bij iedereen denk ik.

Over de menstruatiepijn, die heb ik vorige zwangerschap ook gevoeld. Toen dacht ik nog 'he, lekker...9 maanden niet ongesteld' en toen ik zwanger was besefte ik dat ik me eigenlijk 9 maandne lang ongesteld voelde!

Geen verjaardagsvisite trouwens, maar een vriendin die gezellig langskwam.

Groetjes!

 
Hoi dames,

Genieten jullie ook zo van het heerlijke weer??

@ Tara, Vandaag ben ik voorbij het punt dat het vorige keer misgaat. Begin me nu ook langzamer steeds zekerder te voelen. Dat komt mede door de heftigheid van de kwalen, ik zou zo in een winterslaap kunnen. M'n man kan er nu iedere ochtend uit voor ons zoontje, want ik word er gewoon niet wakker van.

Kan me voorstellen dat jij nog wat langer in onzekerheid zal zitten, maar mn verloskundige zei al, de kans dat je twee miskramen krijgt in je leven, of meer is minimaal, zeker met een leeftijd van 26 jaar. Dus dat geeft me ook wel meer zelfvertrouwen.

@ Missdreamer, Ik ben 20-09 bevallen, dus zo'n 8 maanden terug, maar omdat ik veel was aangekomen (25 kilo) en ik inmiddels 32 kilo lichter ben pas ik niks meer van mn oude positiekleding, is allemaal veeels te groot. Nou ben ik niet de allerslankste, maar ik was al wel mn zwangerschapsvetjes van de eerste kwijt en het valt dus wel op dat mn buik nu begint uit te zetten.
Veel mensen in mn omgeving zitten toch wel een beetje raar te kijken en mn man ziet het ook wel.

Liefs Jen

 
Triesje81,
het is bij mij destijds allemaal erg vervelend gegaan. Een nare gyn die zei dat ik gecuretteerd moest worden omdat het kindje met 13 weken was overleden. Mijn gevoel zei dat het later was overleden. Het was een hele nare gyn, ze zei toen ik in tranen was; ja het gebeurt wel vaker hoor!! Ik kan er verder ook niets aan doen. Wat een ***!!! Maar de curettage ging moeizaam en het bleek groter dan ze hadden verwacht. Een andere gyn voerde het trouwens uit. Het was van kop tot kont 10 cm en dat kwam overeen met een zwangerschapsdur van 15 weken. Maar door de curettage heb ik het dus niet meer mogen zien. Daar heb ik het heel lang moeilijk mee gehad. Het was ons kindje, ik had het zo graag willen zien.


Missdreamer34,
je mag best lachen om mijn berichtje hoor. Ik voel me niet meteen uitgelachen. Blij dat ik iemand aan het lachen kan maken. En inderdaad; zodra ze geboren zijn, zijn de zorgen nog niet over. Dat blijft denk ik altijd!!!!


Jen,
ik denk dat ook wel eens; ik heb al een miskraam gehad dus nu gebeurt het niet nog een keer. Dat is niet eerlijk. Maar of dat ook echt zo werkt. En ik ben natuurlijk geen 26 meer maar 33......Nou ja, hoe dan ook, je kun t er niets aan doen. Ik moet gewoon even afwachten en vertrouwen hebben. Dat heb ik trouwens ook wel hoor maar het is gewoon super spannend!
Fijn dat jij nu over het punt heen bent waarop het de vorige keer bij jou misging.

Nou, ik duik mijn bed weer in want ik heb toch weer migraine sinds gister. Ohhh wat een ellende. Ik hoop echt dat het vanavond overgaat. Heb geen zin om me morgen weer ziek te melden. Maar met migraine kan ik echt niet werken.

Groetjes Tara
 
Hallo allemaal,

Ik lees hier al enige tijd mee maar durfte nog steeds niet mee tekletsen.

Na 2 miskramen zijn wij opnieuw zwanger en hebben vorige week bij de vk het hartje zien kloppen... maar nog steeds onzeker volgende week dinsdag mag ik weer en als het dan goed is kan ik het langzaam gaan bevatten dat het nu echt goed zit.

Ik vind het wel raar om hier te lezen dat 2 miskramen bijna niet voor komt bij een  jonge leeftijden helaas ben ik 23 en heb het dus al 2x achter elkaar gehad. Dus met leeftijd heeft het niks te maken. De kans is wat kleiner maar zeker niet weg.

Ik hou het hier een beetje bij en wie weet ga ik vanaf volgende week meer van me laten horen.   O'ja ben trouwens 7 weken en 2 dagen zwanger dus volgens mij gaat het wel goed zo maar we wachten af!!

Succes iedereen en wie weet tot volgende week.

Groetjes Mariska
 
@ Mariska: welkom hier! Kan me er iets bij voorstellen dat je voorzichtig bent en nog even afstand houdt. Maar, het is op zich ook wel weer fijn om hier je angsten en gevoelens van je af te schrijven hoor! We zullen allemaal met je mee duimen.
En volgens mij heeft leeftijd niet zo veel te maken met miskramen inderdaad. Wel heb je natuurlijk meer kans op een afwijking of op een meerling. Het blijft een onzekere periode, of je nu 35 of 25 bent. Bij hoeveel weken had je de vorige miskramen als ik vragen mag?

@ tara: ik zeg ook altijd ze kunnen beter om me lachen dan om me huilen :)
Wat een hork trouwens zeg, die gyn van je.
Mijn zusje heeft eens een miskraam gehad. Toen ze voor controle moest daarna zat het HCG (of hoe heet dat hormoon) nog in haar bloed. Waarop de gyn zei 'oh , je bent nog wel zwanger' Mijn zus helemaal blij... Oh nee toch niet foutje...zei de gyn toch.
Toen mijn zus boos werd op haar reageerde ze ook helemaal zo van ik kan er ook niks aan doen. Voor hun is het dagelijkse kost waarschijnlijk maar je moet je wel kunnen verplaatsen in een ander hoor! Stel je voor dat begrafenisondernemers zouden zeggen 'kom kom, niet zo huilen....er gaan er wel meer dood hoor!'
Je hebt nu ee nandere gyn toch?

@ knutseljuffie: zo je bent dus weer aardig afgevallen .En daar ga je nu weer :) maar het is voor ee ngoed doel!
Ik merk ook dat het nu sneller gaat met het buikje...zou dat komen omdat er al een keer een baby in heeft gezeten? Dat je lichaam veel makkelijker weer die vorm aan neemt. Hoe zijn jullie ervaringen daarmee?

@ iedereen: ik heb gisteren maar eens zitten rekenen en rekenen...welke dagen blijven werken, hoeveel dagen opvang, etc etc. Mijn oudste gaat 1 dag naar de naschoolse en de tweede kost eigenlijk niet heel veel meer.
Ik had nog wel even stress...stel da thet een tweeling is...dus dat heb ik meteen even in de berekening meegenomen (of is dat de goden verzoeken!?) maar dat komt per maand niet eens zo heel veel duurder uit.
Ik ben natuurlijk al 35, dus de kans op meerlingen neemt toe.

Wat een heerlijke dag vandaag he!! Jullie ook zo genoten???




 
hoi meiden ,

hier weer een berichtje van mij, ben niet zo veel meer op het forum omdat bij mij nu ook eindelijk de kwaaltjes de kop op steken. En ik vind het niet eens erg hahaaha eindelijk een bevestiging dat er toch echt iets zit Ben echt vreselijk moe, als ik thuis ben moet ik echt slapen smidda'gs ook vind ik sommige dingenecht stinken en vanmorgen was ik eindelijk misselijk. Nooit gedacht dat ik daar blij van zou worden.. Donderdag krijg ik mijn eerste echo. Echt mega spannend ook omdat het nog best vroeg is hoop ik wel wat te zien.....

Krijg echt een hele drukke week deze week moet helaas 6 dagen werken en 2 avonden cussus doen donderdag nog met man en kind naar het circus en zondag mijn verjaardag vieren ppppppppffffffffffff 2e pinkster dag weten jullie wel waar ik ben ..............op bed hahaha. ook moet ik nog leren voor een examen voor 15 juni.
Ik ga mijn best doen deze week nog effe langs t ekomen en te vertellen over de echo.

meiden sterkte en lekker proberen te genieten van onze wondertjes.

natas
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan