je kind vergeten!

ik heb gisteravond ook een potje liggen janken hoor! Om  wat er  met dit babietje  gebeurd is, maar ook meteen maar even om al het baby- en kinderleed op de wereld. Het idee van een huilende baby die niet gehoord wordt,  doet  mijn moederhart  breken. Het zullen misschien de hormonen nog zijn, maar ik denk ook dat er bij mij voorgoed iets veranderd is. Natuurlijk vond ik dit soort berichten vroeger ook al  verschrikkelijk maar krijg ik er letterlijk buikpijn van.

Ik heb trouwens ook veel aan de moeder moeten denken, hoe verschrikkelijk het voor haar moet zijn. het is in feite een bizar ongeluk, maar dit zal ze haar hele leven bij zich dragen en het schuldgevoel moet ondragelijk zijn.
 
Ik vind het wel fijn om te horen dat ik niet de enige ben die zo ontzettend verdrietig word van dit soort dingen. Inderdaad, vroeger had ik het ook erg gevonden maar nu... Opnieuw nu ik er weer over nadenk voel ik een knoop in mijn maag. Wat Pauwtje ook zei, die huilende baby in de auto die daar alleen ligt...
Weet je wat er ook zo schokkend aan is? Ik denk dat iedereen weleens van die nachtmerries heeft waarin dit soort dingen gebeuren, of angst beelden overdag waarin je je de erge dingen voorstelt die zouden kunnen gebeuren met je kind omdat je zelf iets verkeert hebt gedaan, maar dan denk ik gelijk daarna altijd dat zoiets heus niet zal gebeuren omdat geen enkele moeder toch haar kind zal vergeten? Of laten vallen van het balkon of wat dan ook... Maar dat gebeurd dus toch. Je kan dus blijkbaar echt als moeder iets zo erg verkeerd doen dat je kind daarvan komt te overlijden... Erg confronterend vind ik dat.
Wat Rosanne zei heb ik ook, ik kan heel veel t.v. programma's of films die ik vroeger goed vond niet meer zien, zit minimaal een keer per avond wel met tranen over mijn wangen. Zo gevoelig voor ouders- en  kinderleed! Zouden dat inderdaad nog de hormonen zijn?
 
je moet wel ontzettend veel aan je hoofd hebben wil zo iets uberhaupt kunnen gebeuren.ik kan het niet begrijpen.bij ons op de manege stond een tijdje een pensionpaard en de eigenaresse daarvan kwam 3/4 keer per week en dan nam ze haar hondje mee.en ze vergat altijd die hond.als wij dan belde zat ze thuis op de bank en had ze hem nog niet eens gemist.dat kon ik al niet begrijpen,laat staan je kindje.ik vind het ook afschuwelijk,mn maag draait er van om.ik heb ook wel medelijden met die moeders hoor.hoe verrot moet je je voelen....en deze gevallen komen aan het licht omdat het kindje overleden is,2 keer achter elkaar.we moeten er maar niet over na denken hoevaak t dan wel niet gebeurt zonder dodelijke afloop...brrr...misschien is de maxicosi op de voorstoel toch nog niet zo verkeerd.
 
Hoi hoi,

Ik ga nu een reactie geven waar waarschijnlijk niet veel mensen het met nij eens zullen zijn.
Laat ik voorop stellen dat ik vind dat niemand zoiets vreselijks  zelf verdiend heeft,vooral niet ten koste van een kind,maar goed hier dus mijn mening.

Waar ligt iemands schuld/verantwoording,wat is een ongeluk en wat niet.
Ik vind dat je ten alle tijden de zorg draagt  over de beschermingen van je kinderen.
In mijn inziens hoort daar als een van de belangrijkste dingen bij ,goed voor jezelf te zorgen,jij bent immers de persoon die alles moet runnen en regelen en voor je kinderen te zorgen.
Ze zal zich idd niet best hebben gevoeld om je kind te vergeten,maar is het niet je eigen verantwoordelijkheid er voor te zorgen dat het niet zover kan komen,je moet echt ver heen zijn wil je je baby een dag vergeten hoor.
Ze is notabene juf op een basisschool ,dus draagt ze daar ook nog de verantwoordelijkheid voor.
Voordat ik kinderen had en nu nog kijk ik altijd ff de auto na of ik geen "wwardevolle " spullen laat liggen.
Ik kan me idd niet voorstellen dat je je baby vergeet,of ik moet wel heel erg erdoorheen zitten.
En dan heb je als moeder de taak aan de bel te trekken zodat je hulp krijgt.
Ik hoop maar dat er geen opzet op het spel was,want het is ook wel een makkelijke manier om van je kind af te komen zo.

groetjes Merel, die er niet alleen heel verdrietig maar zeker erg kwaad om kan worden.
 
Verschrikkelijk gewoon!
Ben vooral verdrietig, als je nadenkt dat dat kind zo om heeft moeten komen, alleen, achtergelaten, zonder eten, drinken enz. Kan echt wel janken als je je gaat proberen te verplaatsen in dat kindje!
Maar ben ook heel kwaad op die moeder, wat ben je een verschrikkelijk mens om zoiets te doen en heb ook helemaal geen medelijden met haar, absoluut niet. Zij had dit nooit mogen doen, en ik ben het helemaal met Merel eens: dit is wel een heel makkelijke manier om van je kind af te komen.
Denk ook wel dat me dit nu nog meer doet omdat ik moeder ben, maar verder heb ik er gewoon geen woorden voor, zo erg!

groetjes mieke
 
Supermerel, ik begrijp je verontwaardiging, maar het gaat er bij mij niet in dat iemand van zijn/haar kind "af zou willen komen". Als dat al zo is, is diegene  HEEL ERG ZIEK en heeft ze  dringend hulp nodig. Ik ben het wel met je eens dat je goed moet zorgen voor jezelf, juist vanwege de verantwoordelijkheid voor een kind. Ik denk dan dat deze vrouw zo ziek was dat ze die verantwoordelijkheid eigenlijk niet meer kon nemen, dat ze dus echt ver heen was zeg maar. Als ze niet ziek (depressief of psychotisch of zo) was maar gewoon verstrooid.... oh wat een hel om mee te moeten leven.

Ik knipte laatst mijn dochters nageltje en knipte daarbij in haar vinger. Zij en ik moesten erg huilen en ik had er weet ik wat voor over gehad om de tijd één minuutje terug te draaien en zorgvuldiger te knippen... Hoe moet deze moeder zich dan niet voelen? Ik geloof toch echt dat je hier nooit meer overheen komt.

liefs Irene
 
Hoi Irene,

Ik bedoelde er vooral mee,dat ik vind dat er toch echt verder gekeken moet worden met zoiets,dan het gelijk op een ongeluk te schuiven.
Ik kan er met mijn hoofd ook niet bij,maar er zijn genoeg mensen die hun kinderen moetwillig wat aandoen
ik citeer; meisje van Nulde
en tijdens mijn zwangerschap tot 2 keer toe baby lijkje gevonden (krijg er alweer de rillingen van,brrr   )
en dan denk ik dus,het is zo wel een makkelijke manier om van je kind af te komen,je draaid niet eens de gevangenis in,het wordt gewoon op een vergissing gegooid.
Nou was ik er niet bij ,dus kan niks over deze vrouw zeggen
Maar je hebt je verantwoording zelf,ze is notabene nog een juf ook,lekker als ze ook nog eens zo "verstrooid"over andermans kinderen de zorg draagt.
En ik ben het er zeker mee eens dat als het een ongeluk was,dit vreselijk is om mee te maken.
Sinds dit nieuws zie ik steeds die vrouw naar de auto lopen ,en dat ze dan haar overleden kindje in die maxicosi ziet zitten.
Ik word er echt onpasselijk van.

groetjes Merel
 
Ik had het nieuws ook gehoord. Ik kan me echt niet voorstellen dat iemand haar kind vergeet.
Ik was er zelfs heel boos over.
Ik kan het me echt niet voorstellen.
Ik zei het nog tegen mijn moeder. Waar was die vrouw met d'r hoofd.
Soms kun je het heel druk hebben, maar je kind vergeten???
Ik kan veel dingen vergeten, maar ik zal nooit mijn kindje en mijn hondje vergeten. Zij zijn afhankelijk van mij. Ik ben verantwoordelijk!!!
gr linda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan