Jij blij en hij niet..

X

xDafne

Ik ben onverwachts zwanger geraakt.
Op 3 maart kwamen mijn partner en ik hier achter. We zijn toen op 11 augustus bij de verloskundige geweest en kregen toen te horen dat ik al 13 weken zwanger was. We waren beide op dat moment nog student en dachten ook dat de zwangerschap veel korten zou zijn. (ik ben ondertussen gestopt met mijn studie en zolang het nu nog kan ben ik aan het werk)

Mijn vriend had veel moeite met aan het idee wennen en durfde het ook niet aan zijn ouders te vertellen nu heeft hij het eindelijk 28 augustus aan zijn moeder verteld. Zijn moeder had er ook erg veel moeite mee.

Afgelopen zaterdag 3 september vierde we zijn verjaardag op de camping toen is hij ruim een kwartier met zijn moeder weg geweest om te kletsen? Ik vond ondertussen dat hij erg geheimzinnig deed mocht niet meer aan zijn telefoon komen en hij verwijderde allemaal dingen.

Gisteren 6 september moest ik de hele dag werken en hij moest van half 9 tot half 5 naar school.
Ik kreeg toen in de middag zo''n slecht voorgevoel dat ik naar huis gegaan ben ik kwam thuis en toen was het huis half leeg. Hij heeft al zijn spullen ingepakt met behulp van zijn moeder en is vertrokken. Ik hoorde later van buren dat hij pas ongeveer een kwartier weg was toen ik thuis kwam..
Ik ben toen met mijn ouders naar hem toe gegaan om te vragen wat er aan de hand was.

Hij wilt nu beslist nog geen vader worden.
Ik ben al wel ondertussen bijna 17 weken zwanger.

Nu sta ik voor een hele moeilijke beslissing en hoop dat jullie mij hier verder mee kunnen helpen..
Want ik weet het echt niet meer.
- Moet ik voor mijzelf kiezen het kindje houden?
- Moet ik arbortus laten doen in de hoop dat hij terug komt?

Hij is echt een moederskindje en ik weet eigelijk 100% zeker dat dit idee niet van hem zelf komt.

Trouwens ik ben 21 en hij is net 23.

Ik hoop dat ik door jullie reactie hopelijk een betere beslissing kan maken.

Liefs, Dafne
 
Je moet sowieso je eigen belang voorop zetten. De andere overweging moet je zelf maken. Ik ben persoonlijk tegen abortus maar daar is iedereen anders in. Jullie zijn nog wel jong maar toch ook geen tieners meer. Maar waarom zou je hopen op iemand die zijn verantwoordelijkheid niet neemt en van alles achter je rug om doet. Hij had het er ook op een normale manier met je over kunnen hebben. En of hij nu wil of niet: Hij wordt vader. Jullie kindje leeft al 17 weken in je buik.
Snap dat je heel veel te verwerken hebt en heel veel emoties op je af komen. Maar denk vooral aan jezelf en wat jij wil. Mocht je je kindje wel willen houden, kunnen je ouders je dan helpen? Of iemand anders?

Heel veel sterkte in ieder geval.
 
Abortus zou ik nu met dit aantal weken niet meer doen.. Je kindje heeft al gevoel. Die vriend van je kent geem verantwoordelijkheid. Wil je je kindje echt niet groot brengen zou ik gaan voot adoptie. Kies voor jezelf!sterkte
 
Hey Dafne, wat een vervelende situatie! Wat ik er niet uit kan halen is hoe je eigen ouders hier over denken... Abortus zou mijn voorkeur niet hebben, zeker niet gezien de periode die je al zwanger bent. Aan de andere kant is het niet zomaar iets om een kind alleen op te moeten voeden. Als je eigen ouders er achter staan zou die keuze misschien makkelijker kunnen zijn als je weet dat je op hun steun kunt rekenen...

Wat je ook kiest, denk aan je zelf! Ik vind hem eerlijk gezegd nogal laf in zijn keuze, het is echt de makkelijkste weg terwijl je om een kind te "maken"' toch echt met z'n tweeën bent geweest.

Veel succes met je keuze.

Gr. Suzanne
 
Een lastig verhaal..
Maar 1 ding staat voorop.. Je moet echt voor jezelf kiezen. Het is tenslotte jouw leven. Voor je iets bedenkt over je vriend moet je eerst voor jezelf nadenken wat jij wilt! Niet wat hij wil.. Jij bent eerst.....

En ergens vind ik het raar dat hij het zo aanpakt, voelt een beetje onvolwassen. Gewoon weggaan, niet met je praten ofzo.. Maar weggaan? Dat is echt absurd!
 
Abortus na 17+ weken? Heb je al wel eens gezien hoe je baby er nu uitziet? Met 17 weken kan je ook geen curretage meer krijgen, weet je hoe een abortus dan gepleegd wordt? Een van de manieren is dat je zal moeten bevallen, de andere zal ik hier niet beschrijven, maar is op bijv. wikipedia te vinden.
Hoewel ik niet anti abortus ben ik hier geen voorstander van.
Je vriend loopt gewoon weg van het probleem, hij lost niets op.
Maar stel he, dat jij nu toch een abortus laat doen en je vriend komt bij je terug, zou jullie relatie kans van slagen hebben? Het lijkt mij dat dit voor altijd tussen jullie blijft staan. Dat gaat toch niet werken.
Een ander typisch iets vind ik dat de titel van je topic Jij blij, hij niet is. Hier schrijf je dat JIJ er wel blij mee bent. Onderga geen abortus voor hem, jij moet straks met jezelf leven.
Alleen een kind opvoeden is moeilijk en zwaar, maar veel vrouwen doen het, het kan.
Adoptie kan een mogelijkheid zijn, maar lijkt mij enorm moeilijk.
 
kies altijd voor jezelf. en maak geen keus om een ander.
tuurlijk alleen opvoeden is zwaar, maar misschien krijg je hulp zat.
ik vind het laf van hem om voor zijn verantwoordelijkheden weg te lopen. zonder het met jou te bespreken.
ik ben geen voorstander van abortus, maar ben er ook niet tegen, maar wie zegt dat hij dan terug komt?? en wil je wel met iemand samen zijn die voor verantwoordelijkheden weg loopt.????

heel veel sterkte met deze situatie
 
he meis ten eerste van harte gefeliciteerd dat ej zwanger ben, een abortus wat andere zeggen vind ik geen optie, zoals je zelf in de titel zegt dat je zelf blij bent.

Kies voor je zelf, en praat er ook met je ouders over.

Ik vind hem super laf, makkelijkste van man is zijn ... wel in je stoppen maar geen verantwoordelijk heid dragen van de gevolgen, hij kiest voor zijn ouders als je het zo bekijkt en niet voor jou, ook kindje is een deel van jou het leeft in jou, sommige vrouwen kunnen helemaal geen kinderen krijgen en willen heel graag in jou situatie staan zeg maar, sorry als het bot over komt is niet mijn bedoeling wil alleen duidelijk maken dat dit gewoon een wondertje is.

Maar het blijft jou keuze, ik zal zelf nooit abortus plegen m me vriend terug tekrijgen zoals ik al zei hij kiest dus voor zijn ouders en niet voor jou, waarom zou ej dan voor hem vechten, ja ik weet is heel moeilijk en dat je van hem houd is normaal, maar denk om je zelf, straks heb je abortus gepleegt of adoptie, en hij komt als nog niet terug of wel en gaat fout en je hebt nieuwe vriend en wilt daar kinderen mee en lukt niet dan baal je als een stekker en kan heel pijnlijk zijn dat je het gedaan hebt.

Dus praat met je ouders over en probeer tezoeken naar vrouwen/meiden die zelfde schuitje zitten, er is altijd een oplossing en alleen op voeden is zwaar maar later heb je grootste plezier van als je het houd.

sterkte ermee

liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan