Jij blij en hij niet..

Abortus of geen abortus? Deze vraag is zo ontzettend groot, dat niemand anders dan jijzelf er een antwoord op kan geven.

In je titel zeg je dat je blij bent. In je vraagstelling heb je het over het houden van het kindje in combinatie met kiezen voor jezelf. Volgens mij geef je daarmee het antwoord al.

Jullie zijn jong, maar jullie zijn ook volwassen. Bij volwassen zijn hoort het nemen van je verantwoordelijkheid. De vader van het kindje verzaakt hierin door weg te lopen. Wat een laffe daad. Wat een ontzettend slecht voorbeeld. Ik hoop dat hij ballen krijgt en alsnog met je komt praten. Wat jouzelf betreft... Volgens mij is op de langere termijn nog nooit iemand slechter geworden van het luisteren naar haar hart.

Heel veel sterkte. Zoek steun in je omgeving!
 
als je vriend echt van je houd was hij wel bij je gebleven !! iemand van 23 kan wel keuzes maken lijkt mij .mijn man en ik waren ook allebei 23 toen de eerste geboren werd,ik vond het wel leuk zon jonge moeder te zijn.
ik merk aan je dat je dit kindje graag wilt houden ,dan zou ik daar ook voor kiezen is mijn mening .hoe staan jou ouders er tegenover? helpen die jou ook?
gr cinderella
 
Hej, Ik studeer ook nog en zwanger. Nu lijkt het allemaal even heel zwart wit, maar je leven is niet afgelopen als je een kindje krijgt! Je leven verandert dat is een feit, maar het word verrijkt door de komst van een kind. Ookal zouden je ouders niet achter je staan, ik weet zeker dat er een heleboel mensen zijn die dat wel doen. Welke studie deed je? Zijn je ouders nog wel in beeld? Laat het ons weten wie weet hebben wij nog tips voor je! Succes..
 
je zegt dat je in maart erachter bent gekomen dat je zwanger bent, en dat je 17 weken zwanger bent, ik ben 6 mei zwanger geworden en ben vandaag 20 weken, dus ik geloof dat je een misrekening maakt, en dat je 2 maanden langer zwanger bent..???
 
Volgens mij zijn we het hier op het forum althans allemaal met elkaar eens!

Lekker laten lopen, die man, daar heb je niks aan. Nu even vervelend, en vast even liefdesverdriet, maar je doet jezelf er de rest van je leven een lol mee. De manier waarop hij weg is gegaan, vind ik werkelijk belachelijk! Zo ga je toch niet met elkaar om. Als ie dat nu niet snapt, zal ie dat later ook niet snappen.

Hoop dat alles goed komt, en dat je over een tijdje, alleen of met een kleintje, weer heel gelukkig kunt zijn.

Xm
 
Ik zou persoonlijk het kindje houden.
Ik ben zelf tegen abortus, die man is jou en je kindje niet waard.
Ik hoop dat je zelf een hoop lieve mensen om je heen hebt die je hulp kunnen bieden en dan kom je er echt wel hoor.
Ik was zelf ook 21 toen mijn oudste werdt geboren(wel bewust voor gekozen) maar het is het mooieste wat je kan gebeuren en dat moet je jezelf niet laten afnemen.
Ben zelf nu 18 weken en zou er niet aan moeten denken dit kindje weg te laten halen.
Jebuik begint misschien al te groeien en misschien voel je de baby ook al wel bewegen.
Ik hoop dat je voor jezelf een goede beslising kunt maken.

Gr Lique
 
Nou ik vind dat je vriend wel wegloopt voor zijn verantwoordelijkheden als vader. Je hebt wel samen seks maar als er dan onverwacht toch een zwangerschap uit voort komt, loopt ie weg. Ik vind dat heel onvolwassen.
En wat kan het kindje er nu aan doen? Het is ontstaan en mijn mening is dat je niet moet weglopen voor de gevolgen, ook al hadden jullie veilige seks. Niets is 100% waterdicht.... dat had hij van tevoren ook kunnen weten.

Weet je wat mij zo boos maakt als ik dit lees? Hij piept hem er tussenuit en jij staat er simpelweg alleen voor, puur omdat jij het bij je draagt. jij moet het dan alleen op gaan voeden als hij niet wil. Jij hebt geen keuze om je kindje in de steek te laten of door hem te laten opvoeden. Wat is dat toch met die weglopers??? Ik vind het superzwak dat ie gewoon zijn kop in het zand steekt. Niet klaar voor zijn eigen vlees en bloed... hoe kan dat toch??? Wel de daad en niet de gevolgen. Ja daar laat hij jou mee zitten.

Ik zou sowieso niet verder gaan met hem, als hij er niet zelf op terug komt. Hij loopt weg voor zijn eigen verantwoordelijkheid, aan zo iemand zou ik mijn kindje niet durven toe te vertrouwen. Hopelijk gaat ie zijn fout nog inzien en komt hij op hangende pootjes terug maar ik zou nooit en te nimmer een abortus plegen om zo'n loser terug te krijgen. Als hij dit kindje niet wil, wil hij dan in de toekomst wel een kindje en zal hij er dan wel goed voor kunnen zorgen? En zal het dan niet zo zijn dat dit altijd tussen jullie in blijft staan???

Meid, kies voor het leven. Dit kindje is ontstaan en was vanaf het begin al voorbestemd om geboren te gaan worden. Op het moment dat het eitje bevrucht werd was alles in aanleg aanwezig om zich te ontwikkelen tot een volledig mens, vanaf de eerste dag deelt het zich keer op keer.... leven is leven, hoe jong ook. En weet dat het prachtig is een eigen kind. Het maakt je leven zoveel voller en rijker. Omring het met je liefde en warmte en je zult zien dat je nooit spijt zult hebben van je keuze.

Sterkte met alles!
 
Kies voor jezelf zou ik zeggen!
Wil jij graag voor dit kindje zorgen? Kies daar dan voor! Zo'n beslissing mag je echt niet van een vriendje af laten hangen. Misschien draait hij nog bij, misschien ook niet. Maar dan kan jij in iedergeval achter je beslissing staan.
En er zijn genoeg meiden van jouw leeftijd en in jouw situatie die er voor kiezen het kindje te houden en met hun komt het ook allemaal goed.
En kies je toch voor abortus... Dan moet het ook echt jouw keuze zijn. Dan sta jij er achter en zul je geen (of minder snel) spijt hebben van je beslissing.

Sterkte!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan