Jonge mama's

A

Anoniem

Guest
Hai allemaal,



Het leek mij leuk om een onderwerpje te maken voor jonge mama's.



Ik ben zelf 20, zwanger van de tweede.



Mijn dochter is geboren op 21 december 2004 en ik was zelf toen nog 19.



Mijn moeder en schoonouders waren in het begin heel bezorgd (mijn
moeder zei zelfs dat ik 'het' maar weg moest laten halen) maar
ondertussen is ons meisje hartstikke vrolijk en lief en gelukkig en
begint men ook wel te beseffen dat je ook als jonge moeder je zaakjes
prima voor elkaar kan hebben.



Wel altijd veel goedbedoelde adviezen, die naar mijn idee nog een
tikkeltje meer belerend zijn dan bij een ander die een eerste kind
krijgt.



Voordeel van jong mama zijn vind ik dat ik nog een stuk dichter bij
mijn dochter sta. Mijn moeder was zelf 36 toen ze mij kreeg, en dat
vind ik een behoorlijk leeftijdsverschil.



Ik zou zeggen, post hier lekker over de voors en tegens van jong mama zijn!



Lynn

 
Dit discussiepunt is al eens (nog niet zo lang geleden) uitvoerig aan de orde geweest.

Ik denk inderdaad dat je als jonge moeder het prima voor elkaar kan hebben, net zo goed als dat je op je 36e nog prima moeder kan worden en alles ook goed voor elkaar kan hebben. Net zo goed als dat er ouders zijn jong en oud die er een potje van maken. Ik weet niet of dat nou echt leeftijdsgebonden is.

En of je nou alleen als jonge moeder goedbedoelde adviezen krijgt, geloof ik ook niet in. Ik verwacht in april mijn derde ben 35 jaar, en door omstandigheden ben ik  voor dit kind dus een "oudere" moeder en ik krijg ook goedbedoelde adviezen.

Ach het hoort erbij. Vroeger was het heel normaal dat moeders hun dochters adviezen geven en dat vrouwen in hun omgeving van alles vertelde. Tegenwoordig worden adviezen als iets vies gezien, als iets wat beslist niet mag. Je mag ook al niet om advies vragen want je moet als moeder toch zelf alles al weten.
Doe met de aviezen wat je wil en volg je eigen gevoel. (jeetje ook een advies)

En dan nog een advies, geniet er lekker van en wees blij dat je in de omstandigheid bent om zo jong al voor kinderen te gaan, want bij sommige vrouwen is het nou eenmaal zo dat ze niet altijd hebben kunnen kiezen, en blij zijn dat ze op latere leeftijd toch nog kunnen genieten van hun hummel.

Want zeg nou zelf, hou jij minder van je moeder omdat ze al wat ouder was?
 
Hoi Lynn,

Hier nog een jonge moeder. Ik was 20 toen ik beviel van mijn eerste. Ik heb hier heel bewust voor gekozen, ik wilde altijd al jong moeder worden. Helaas liep het niet goed met mijn toemalige partner. Blijkbaar kende ik hem toch nog te kort (4,5 jaar). Alles maar dan ook alles kwam op mij neer, of het nou de huishouding was, boodschappen doen of de verzorging van onze dochter, maakte niet uit. Ik stond er altijd alleen voor. Toen heb ik ook maar besloten om dan ook maar alles helemaal alleen te doen.
Na therapie en verschilende keren weg te gaan,ben ik na 3  x definitief weg gegaan.
Mijn dochter was toen 1,5 jaar.
Nu ben ik 25 en woon ik nu ruim een jaar samen met mijn nieuwe vriend, die ik nu 2,5 jaar ken. Hij is echt ontzettend lief en bezorgzaam, echt zo`n verschil met wat ik gehad heb.
Ik ben nu ook zwanger van mijn 2de en zijn 1ste kindje. We wilden het leefdtijdsverschil niet te groot maken, nu zit er bijna 5 jaar verschil tussen, en dat gaat dan nog. Mijn oudste is ook ontzettend trots dat ze een broertje of zusje krijgt.
Wij kijken er echt enorm naar uit, dat wij onze ukkie kunnen verwelkomen.
Op zich krijg ik geen tips ofzo hoor, omdat ik jong ben. Ik kan wel jong zijn, maar heb wel veel levenservaring.
Ik heb het atlijd zelf gered, en dat zien de mensen om me heen ook,en die hebben er bewondering voor dat ik het allemaal zo doe en gedaan heb.
Ik woon nu in Duitsland, en hier   is het heel gewoon dat je jong moeder wordt, 20 is heel normaal.
Ik vind het echt heerlijk om jong moeder te zijn, ik geniet er echt van. Maar ik denk dat iedere moeder geniet. Maakt niet uit of je jong of wat ouder bent. Het is net waar je voor kies, en soms heb je het niet voor het kiezen.
ALs ik het overnieuw moet doen, zou ik het weer zo doen.

Liefs, Ris 35w6d
 
Ik ben ook een nog redelijk jonge as. mama.
Als mijn kleine komt ben ik net 25.
Tegenwoordig is dat al jong!

Ik denk idd dat leefttijd er niets toe doet.
Als je de kleine maar liefde en een goede basis kan geven.

Liefs,
Mandy
 

hoihoi,

Hier ook een jonge mama! Ik ben 22 jaar, en was 20 toen ik beviel van mijn zoontje. Inmiddels ben ik 14 weken zwanger van de tweede telg.
Ik ben heel blij met de keuze die wij hebben gemaakt, en de kans die wij hebben gekregen,  om jong kinderen te krijgen, maar snap ook dat niet iedereen in die positie zit, en de liefde van je leven soms nogal lang op zich laat wachten.
Wat betreft tips en dergelijke van de buitenwereld, ik vind dat opzich wel meevallen, en bedenk dat de meeste het goed bedoelen. En luister vooral heel goed naar je eigen gevoel. Na ruim twee jaar moeder zijn ben ik er toch wel achter dat dat heel erg belangrijk is!

Groetjes Rianne
14w1d
 
Hallo,
Ben 4 dagen na mijn 25e verjaardag uitgerekend, dus zal erom houden of ik de kwart eeuw al bereikt heb. Bij ons is het zo dat ik 13 jaar jonger ben als mijn man en daarom wat eerder aan kinderen 'begin' als 'standaard'.
Weet niet wat er beter is net als Miep al zei, sommige zullen bewust later kinderen krijgen anderen ongewild maar ik denk dat dat niet hoeft uit te maken hoe goed je het doet als moeder zijnde.
Enne wat adviezen betreft, doordat er geen moeder in de buurt is, is een schat van een buuf met 5 kindjes een hele goede bron om uit te putten.
Heb lichamelijk best een zwaar beroep en ongeveer de halve wereld heeft tegen mij gezegd dat ik 'nu wel rustig aan moest gaan doen'.
Soms moet je je er gewoon niks van aantrekken, jij voelt en weet het gewoon het best wat er goed voor jou en je kindje is.
Groetjes Clasce
 
Hai Miep!



Ik wilde eigenlijk geen discussie opzetten, maar meer een onderwerp waar jonge mama's elkaar konden ontmoeten.



Een voorbeeld van een belerend advies: Mijn dochter was 4 weken oud en
ik gaf borstvoeding. Een vriendin van me kwam langs met haar vriend
(hij werkt in de zorg) en ik vertelde dat het soms niet echt lekker
ging met voeden omdat mijn dochter gauw losliet. Hij ging me toen
vertellen hoe ik haar aan moest leggen, en dat ik iets niet moest doen,
en dat ik haar maar gewoon moest laten huilen als ze aan het huilen
was... Hij was een man, geen papa en had toevallig net twee weken op de
kinderafdeling gewerkt, dus vond dat hij de waarheid in pacht had.



Weet niet of het met mijn leeftijd te maken had, maar het schoot me behoorlijk in het verkeerde keelgat.



Verder houd ik absoluut niet minder van mijn moeder omdat ze ouder is,
maar ik vind het wel erg jammer. Nu is mijn moeder vrij jong van geest,
maar als ik kijk naar mijn schoonouders, die ook mijn man kregen toen
ze al wat ouder waren, dan denk ik toch: Ik ben blij dat ik jong moeder
ben!



Ik ben me er wel degelijk van bewust dat sommige mensen niet eerder
moeder KUNNEN worden. In mijn omgeving zijn er een boel mensen die
problemen hebben/hadden met het krijgen van kinderen. Ik veroordeel
daarom oudere moeders ook zeker niet!



Lynn

 
Even een Quote uit je eerste berichtje:

"Ik zou zeggen, post hier lekker over de voors en tegens van jong mama zijn!"

Dat is vragen om een discussie hoor.

Maar mij maakt het niet uit hoor.

Zelf  was ik graag jonger moeder geworden (ik was 28 toen de eerste levend op de wereld kwam), maar het zat er helaas niet in. Maar ik ben gewoon een moeder die geniet van het moeder zijn, en dat getalletje kijk ik niet meer naar.

Nou jonge meiden, geniet lekker van jullie jonge moeders hoekje!

Miep
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan