kan iemand me helpen??

hoi iedereen

ik heb een zoontje van 2.5 jaar oud. en me grootste probleem met hem is dat ie nog steeds niet door slaapt. word altijd tussen de 3/5 keer wakker per nacht. dan is ie zijn speen kwijt of wil een slokje drinken.maar het gebeurd ook regelmatig dat ie eruit wil, met geduld en lief praten gaat ie meestal uiteindelijk weer liggen,maar kan ook wel eens daarbij wat agressief reageren.heb echt alles uit de kast gehaald om hem   door te laten slapen oa zijn vader heen gestuurd,vlak voor het slapen in bad enz enz.  ik maak me eerlijk gezegd een beetje bezorgd om hem want dit is niet het enigste wat niet lekker verloopt. het praten wil ook niet vlotten, is een echt stille willem. kan wel wat woordjes maar ik vind het toch vrijwel beperkt en hij gebruikt ze ook maar weinig uit zich zelf. op advies van het consultatieburo gaat ie nu 2 dagdeeltjes heen maar ook dat is een tranendal als ik weg ga.al gaat ie erna lekker spelen volgens de leidster. hij is ook niet zindelijk,heeft ook met het praten maken denk ik want geeft het daardoor niet aan als ie moet. plus dat ie daarbij niet te genieten is zowat de hele dag,jengelt een hoop wil niet lopen buiten(wil getild worden)kan erg agressief reageren als ie zijn zin niet krijgt of als ik niet meteen klaar sta als ie bv drinken wil.
ik zit dus een beetje met me handen in het haar,herken me kind regelmatig niet meer met vergeleken een half jaar geleden. heeft iemand die supertips voor me?!(maak ook eerdaags een afspraak bij het consultatieburo)
groetjes esther 13 weken zwanger
 
Hi, zo te horen is hij je flink aan het uitproberen!!!! Boeven van deze leeftijd zijn heerlijk aan het peuterpuberen en we zouden ze regelmatig wel achter het behang willen plakken!!!!
Het enige wat ik je kan adviseren, is een hele consequente aanpak gaan afspreken met je man. Als overdag de regels namelijk duidelijk zijn, wordt het 's nachts ook wat makkelijker. Mijn tweede dochter was ook een behoorlijk draakje en ik merkte heel duidelijk dat als zij overdag niet haar grenzen uitgemeten kreeg, zij ook 's nachts behoorlijk aan het spoken was.....
Hou alleen de consequente aanpak wel een paar weekjes vol, het heeft even tijd nodig om ook door te dringen tot je kind....
Ik weet niet of je wel eens EHBO kijkt op zondagavond om 21 uur op RTL4? Een heleboel tips die ze daarin geven, zijn uitstekend geschikt om weer een beetje rust in huis te krijgen. Wij hebben het vanaf het begin (oudste is 6 jaar) zo aangepakt en het werkt echt. Juist door grenzen aan te geven en je kind ook eens te "straffen" geef je je kind geborgenheid en zekerheid.

Groetjes Nynke
 
hoi mama bal

ja ik kijk dat programma wel ja,jo frost bedoel je? en die op sbs6 kijk ik ook meestal. meestal gaat het alleen om kinderen die al wat ouder zijn als mijn jongen en waar je oa echt wat mee kan afspreken(athans dat idee heb ik) ik heb de "rustig worden"hoek ook bij mij in de gang geintroduceerd maar wat doet die vuile rat haha zodra hij jengelt om iets gaat ie in die hoek staan uit zich zelf  soms ook onterecht,dan loopt ie er haast om niks heen. denk op dat moment van laat maar gaan,maar als ik dan na 3 min heen ga en vraag of het weer gaat pakt ie zijn kans,grijpt me vast en wil eeuwig knuffelen. en ja das nou ook 1 van die dingen die hij de hele dag wil doen,op schootje plakken en dat ik hem vast houd/knuffel. dus hij mag dan wel traag zijn met de dingen maar is zeker niet gek!!
ik haal hem er trouwens al heel lang niet uit zijn bed snachts maar loop er wel heen als ie huilt,want hem laten huilen heeft geen zin. gaat ie helemaal over de rooie tot spugend aan toe. maar dat ie aan het puberen is is wel duidelijk ja word er alleen afentoe zo vreselijk moe van.....

groetjes esther
 
Hi,

Toch proberen de regie in handen te houden..... even knuffelen prima, maar dan losmaken en zeggen, nu ga je weer lekker spelen... Mijn oudste knuffelt ook zo graag, haar moet ik daarin ook grenzen aangeven....

Wat ik bedoelde met de nacht, is gekoppeld aan de dag... Overdag vaak drakerig en niet consequent aanpakken resulteert meestal in een onrustige nacht... Laten huilen heb ik ook nooit gedaan, erheen en vrij resoluut zeggen dat we nu gaan slapen. Of als ze erg huilde (nare droom)  even troosten en rustig weer terugleggen.

Ik moest trouwens met mijn middelste de rust plek ook even extra vervelend maken... Terwijl zij in het halletje stond (deur dicht, maar zit raam in) ging ik ondertussen met iets spelen of ff dansen etc. Kortom het is gezelliger binnen dan in het halletje.... Ze ging namelijk gewoon lachend in het halletje staan! Leek haar helemaal niets te doen, maar met doorzetten en volhouden is het nu toch echt wel een nadenkplekje geworden.

Succes, Nynke
 
Hoi,

Ik herken wel het een en ander wat je schrijft. Wij hebben namelijk een dochter van 2 jaar. En was als baby een flinke huilbaby. We konden bij haar ook geen ritme te pakken krijgen; ze huilde alleen maar. Doordat ze opgenomen is geweest (omdat wij helemaal op waren en ons dus rist te geven) en daarna begeleiding van een medisch kinderdagverblijf (je kunt het een beetje vergelijken met EHBO) is het goed gekomen met haar en ons. Ze kreeg een ritme maar dat duurde heel lang en het koste me heel veel energie. Elke keer haar het op dezelfde manier aanbieden van eten en naar bed doen. Dat was heel belangrijk; en dus toch ook het laten huilen......was heel moeilijk. Uiteindelijk bracht het resultaat.

Nu is ze 2 jaar en een hele vrolijke peuter met een pittig karakter. Ik vind dat je wel afspraken met haar kan maken. Zo van als dat nog 1x doet dan ga je de hoek in. En dan natuurlijk ook doen. Ze weet nu heel goed wat de hoek is. Als het huilen over is, laat ik haar nog even staan en daarna knuffelen we en geven we elkaar een kus. Dan is het weer goed en afgesloten. Ik moet bij haar heel duidelijk zijn. Als ik dit niet doe, heeft zij zo de regie in handen. Maar als ik duidelijk ben, gaat het dus heel goed.

's Nachts is ze ook weleens wakker. De ene nacht gaat beter dan de andere nacht, hoor. Soms laat ik haar huilen en dan stopt het vanzelf. Soms is ze tutje kwijt en dan geef ik deze en wil ze bij mij slapen. Dat is iets wat wij liever niet aan toe geven, dus leg ik haar weer terug. En zeg duidelijk dat ieder in zijn eigen bedje slaapt en dat ze ook moet gaan slapen. Daar gaat ze meestal niet mee akkoord en huilt soms nog wel een half uur. Maar geeft het dan meestal weer op en valt in slaap.

Ik vind zo'n periode heel lastig en vermoeiend.   Hopelijk heb je er iets aan.

Succes in ieder geval.

Sandra
 

hoi sandra

altijd fijn om te lezen dat je niet de enigste ben met zo'n mormel haha.
nee dave(mijn kereltje) was geen huilbaby vroeger athans weet niet hoe het had geweest als ik geen borstvoeding had gegeven want hij  wou absoluut geen speen. dus als ie begon en kreeg hem niet zo snel stil gaf ik die tepel maar weer... later dat ik te weinig melk nog voor hem had pakte die van narigheid toch maar die speen en was ik er als nog vanaf. lijkt me vreselijk een huilbaby en kan me heel goed voorstellen dat je oplaatst op bent. ik was nl vroeger zelf een huilbaby en werd naar me oma gebracht als me moeder het niet meer redde.dat heb ik haar ook nooit kwalijk genomen overigens.
met dave heb ik sinds ie  peuter af is altijd een vaste routine op een dag,va januari helemaal want ben nu een thuisblijfmoeder.hij maakt ook niet zo veel mee op 1 dag om nou te zeggen van hij heeft teveel prikkels opgezogen... dus vind het erg moeilijk om nu in te schatten wat DAT  gene is waar hij nou aldoor van wakker word,want heb geen idee. maar denk dat ik door oa de info van mama bal toch wat strenger moet worden. ik bedoel het is niet aldoor feest bij mij thuis maar ben van nature een zachte persoonlijkheid en kinderen hebben dat te-snel door. ach eigenlijk is die van mij op en top dwars met echt  ALLES op dit moment(want eet ook al in geen tijden warm) misschien ben ik er ook snel weer vanaf daardoor.
jij ook veel suucs met je meisie
groetjes esther
 
Hoi Esther,

Wat leuk dat ik je nu ook hier tref! Mijn dochter Isabelle is nu 2 jaar en 3 maanden en is net als je zoontje mij flink aan het uitproberen....Ik kan er de laatste tijd niet echt goed meer tegen vooral omdat ik bijna 16 weken zwanger ben en het me soms teveel wordt om consequent te blijven. Afgelopen naacht was het weer eens raak...Ik ben er wel 15 keer uit gegaan omdat ze maar mama bleef roepen en helemaal overstuur aan het huilen was. Ik wil haar niet bij me in bed nemen want ik ben bang dat ze daar dan aan gaat wennen, vanmorgen om 8 uur was ik echt gebroken! Mijn man hoort haar gewoon niet en dus ben ik degene die eruit moet... Wat ik eraan moet doen, ik heb geen idee, maar weet wel dat ik het niet veel langer vol houd! Ik moet donderdag naar het cb en ga daar maar eens vragen wat ik kan doen.

IK wens je veel succes en een goede nachtrust!!

Groetjes Odette( maart2006forum)
 

hoi odette

zeker toevallig ja we elkaar hier weer treffen.zitten allebei in hetzelfde schuitje. alleen 15 keer!!! kan je net zo goed niet gaan slapen voor je gevoel. ik had mazzel vannacht hoefte dit keer maar 3 keer....nou mijn man hoort het dus wel,dus ik moet meteen me bed uitspringen en er naar toe sprinten. hij heeft regelmatig ochtenddienst(loopt ploegen) en moet er om half 5 al uit. als je dan iedere keer wakker word ben je ook helemaal aan het eind van je latijn.die is het ook goed zat dat dave zo doet. ja valt allemaal niet mee als je ook nog eens zwanger bent en je dus je slaap hard nodig heb. ik heb wel een goed idee,als we nou omstebeurten met zijn 3en de kinderen bij elkaar brengen savonds haha kunnen er tenminste 2 slapen die nacht!! ach je kan je kind altijd nog bij een schoonzuster of moeder/schoonmoeder brengen als je het echt niet meer trekt. is wel geen oplossing maar kan je even bijkomen.
denk de laatste tijd wel eens van waar ben ik aan begonnen,straks weer een nachtbreker erbij! en geheid dat dave wakker word van babygehuil,die word van elk dingentje wakker. gelukkig duurt het nog even en hoop dat ie toch wel voor die tijd eens door gaat slapen. ik wens jouw ook heel veel suucs met je meisie
groetjes esther
 
Terug
Bovenaan