kdv :(

Quintus is nu een paar keer op het kinderdagverblijf geweest, maar ik ga er nog steeds met pijn in mijn buik naar toe... Hij gaat nog steeds halve dagen omdat hele dagen te veel voor hem zijn. Hij kan niet met al die prikkels om gaan en vindt er zijn rust niet.

Elke keer als ik hem ophaal, is ie of aan het huilen of ligt ie ergens helemaal alleen dat als ie zou huilen er voorlopig niemand bij hem zou zijn. Daarnet kwam ik binnen en ik hoorde hem krijsen in de babykamer. Ik loop de babykamer binnen en de leidster schrok dat ik binnen kwam. Ze zat met een ander kindje een boterham te eten en stond meteen op toen ze me zag. Ik snap dat ze niet de hele dag met hem rond kan lopen, maar mijn maag draaide echt even om toen ik hem zo overstuur uit die box viste. Thuis huilt ie de laatste paar weken bijna nooit.

Hoe doen die van jullie het op het kdv? Huilen die ook zo veel? Ik zit er serieus over te denken om ermee te stoppen en zelf oppas aan huis of een gastouder te gaan regelen. Ik ben huilend naar huis gereden. Ik voel me zo schuldig dat hij daar heen moet omdat ik zo nodig moet werken.

 
Agossie. Wat ontzettend zielig zeg! Ja, snap dat je er echt van baalt als je binnen komt, en hij is zo overstuur. Dan denk je toch, hoe lang ligt hij al zo te huilen.

Heb je het ook met de leidster erover gehad? Heb je al eens gevraagd hoelang ze hem laten huilen. Ik vind zelf dat je een kindje niet moet laten huilen, maar ja, op het KDV kunnen ze soms niet anders. maar dan nog, vind ik 5 minuten laten huilen toch echt het maximum.

Als jouw kindje echt zo prikkelgevoelig is, is een KDV misschien niet de plek voor hem. Dan is inderdaad een gastouder die wat meer tijd voor hem heeft, wat beter.

Heeft hij wel een slaapzakje van thuis aan? En een knuffeltje van thuis? Dat hij de geuren herkend?
 
Ze zei dat ie lag te kirren en dat ie precies toen ik binnen kwam begon met huilen. Ik geloof er niets van. Ik heb het daar maar even in het midden gelaten en dacht ik ga er thuis nog eens goed over denken wat ik hier nou eigenlijk van vind.
 
ooooow dat is erg zeg.... bah zielig idd voor je kleine met het idee van hoe lang licht hij al zo te huilen.....

Ik heb ook keer gehad dat ik hem ophaalde en ze zeiden tis heel de dag goed gegaan en thuis keek ik hem eens goed aan... had hij hele opgedroogde tranen langs zijn wangen lopen dat ik ook dacht van.... zijn jullie wel eerlijk geweest...:S
Blijft moeilijk zoeiets he!!
Succes met beslissing!

 
Wat ontzettend sneu!
Wij hebben de eerste weken ook problemen gehad met het kdv, maar dan met de voeding. Ik heb gemerkt dat in gesprek blijven wel tot een oplossing heeft geleid (tot nu toe).
Toch blijf ik huiverig en dacht/denk ik nog steeds na of een kdv wel de beste mogelijkheid is.
Ik heb besloten om het nog even tijd te geven, het is voor iedereen wennen.
Desondanks is en blijft het ontzettend moeilijk.

 
Jeetje, wat ontzettend vervelend!!
Ik kan me voorstellen dat je er pijn in de buik van krijgt.
Die van mij zit op een verticale groep en misschien hebben ze daarom wel meer tijd voor Olivia?
Ze is de jongste daar. Het gaat echt hartstikke goed, ze slaapt/drinkt net zoveel als thuis en vindt het allemaal bere interessant wat de andere kindjes doen (ze helt dan bijv. helemaal voorover in haar wipstoeltje).
Ik zou het gesprek aangaan met de leidsters, want zo werkt het niet. Wie weet is een ander kdv meer geschikt of inderdaad anders een gastouder!

Succes meid!!!!

x Martha
 
Ja dit kan natuurlijk niet zo blijven he.
Zou zowiezo een gesprek aangaan daar. Natuurlijk zal ieder kindje wel even moeten wennen, maar dan nog!

Moet niet zo zijn dat je elke keer met een shit gevoel hem weg brengt, en dan een kind terug krijgt wat volledig overstuur is. En vervolgens moeders ook overstuur.

Ga in ieder geval een gesprek aan!

Sterkte ermee

Margreet
 
Ik vind het ook nog steeds wel moeilijk om Marit naar het KDV te brengen. Het gaat fantastisch allemaal maar toch. Haal ik haar op en zie ik thuis dat haar hele nek nat is van de diksap.
Niet een klein kringetje maar heel groot. Ik had haar zelf wat schoons aangetrokken.
Ik merk dat ik steeds wel zoek naar dingen die ze niet goed doen. Een hele vervelende eigenschap.
Kan me helemaal voorstellen dat je helemaal overstuur was.
Ik zou precies het zelfde hebben gereageerd maar misschien huilde hij idd net op het moment dat jij binnenkwam.
Zou het wel proberen te bespreken en als het je echt niet lekker zit op zoek gaan naar een oppas.
Veel succes.

 
Terug
Bovenaan