Bedankt voor jullie reacties, heel fijn om te lezen hoe jullie er over denken.
Kinderwens maar nog moeten wachten
- Onderwerp starter Foodforthought
- Startdatum
Heel herkenbaar! Ik zat ook met rammelende eierstokken en mijn man was er ook al helemaal klaar voor. Helaas moest ik ook nog eerst afstuderen. We hebben afgelopen jaar vooral gebruikt om echt nog te genieten van de we-time. Spontane etentjes, leuke feestjes, weekendjes weg, allerlei dingetjes die we met een kindje niet zo snel/makkelijk meer zouden doen. Wij deden sowieso elke maand minimaal één keer iets en voor m’n gevoel is het jaar voorbij gevlogen. Hierboven is het ook al gezegd, maar op tijd beginnen met een gezonde levensstijl heeft ook even nodig. Door daar mee bezig te zijn, had ik persoonlijk ook het idee al bezig te zijn met zwanger worden. Dat hielp denk ik ook wel.
Het idee was dat ik vandaag mijn scriptie in zou leveren. Dat in ons achterhoofd gehouden zijn we in oktober gestopt met anticonceptie. Ik had een koperspiraaltje maar kreeg wel het advies om m’n baarmoeder eerst twee maanden te laten aclimatiseren. Dat is overigens niet gelukt want in november was ik al zwanger. Een stuk sneller dan we hadden gedacht, zeker omdat ik ervan overtuigd was dat ik zo vruchtbaar was als een dode cactus, maar toch niet; YAY. Door een paar stomme fouten van mezelf moet ik m’n scriptie nu toch in juni inleveren, wat betekend dat ik dus toch redelijk hoogzwanger ga afstuderen.
Lang verhaal kort; hou jezelf bezig met elkaar en de voorbereiding op je zwangerschap en probeer te focussen op je studie. Ik heb continue in m’n hoofd tegen mezelf gezegd; het komt wel, de tijd gaat sneller dan je wilt.
Het idee was dat ik vandaag mijn scriptie in zou leveren. Dat in ons achterhoofd gehouden zijn we in oktober gestopt met anticonceptie. Ik had een koperspiraaltje maar kreeg wel het advies om m’n baarmoeder eerst twee maanden te laten aclimatiseren. Dat is overigens niet gelukt want in november was ik al zwanger. Een stuk sneller dan we hadden gedacht, zeker omdat ik ervan overtuigd was dat ik zo vruchtbaar was als een dode cactus, maar toch niet; YAY. Door een paar stomme fouten van mezelf moet ik m’n scriptie nu toch in juni inleveren, wat betekend dat ik dus toch redelijk hoogzwanger ga afstuderen.
Lang verhaal kort; hou jezelf bezig met elkaar en de voorbereiding op je zwangerschap en probeer te focussen op je studie. Ik heb continue in m’n hoofd tegen mezelf gezegd; het komt wel, de tijd gaat sneller dan je wilt.
Hangt natuurlijk ook van je leeftijd af als je 35 bent zou ik niet meer wachten?
[quote quote=10298214]Heel herkenbaar! Ik zat ook met rammelende eierstokken en mijn man was er ook al helemaal klaar voor. Helaas moest ik ook nog eerst afstuderen. We hebben afgelopen jaar vooral gebruikt om echt nog te genieten van de we-time. Spontane etentjes, leuke feestjes, weekendjes weg, allerlei dingetjes die we met een kindje niet zo snel/makkelijk meer zouden doen. Wij deden sowieso elke maand minimaal één keer iets en voor m’n gevoel is het jaar voorbij gevlogen. Hierboven is het ook al gezegd, maar op tijd beginnen met een gezonde levensstijl heeft ook even nodig. Door daar mee bezig te zijn, had ik persoonlijk ook het idee al bezig te zijn met zwanger worden. Dat hielp denk ik ook wel. Het idee was dat ik vandaag mijn scriptie in zou leveren. Dat in ons achterhoofd gehouden zijn we in oktober gestopt met anticonceptie. Ik had een koperspiraaltje maar kreeg wel het advies om m’n baarmoeder eerst twee maanden te laten aclimatiseren. Dat is overigens niet gelukt want in november was ik al zwanger. Een stuk sneller dan we hadden gedacht, zeker omdat ik ervan overtuigd was dat ik zo vruchtbaar was als een dode cactus, maar toch niet; YAY. Door een paar stomme fouten van mezelf moet ik m’n scriptie nu toch in juni inleveren, wat betekend dat ik dus toch redelijk hoogzwanger ga afstuderen. Lang verhaal kort; hou jezelf bezig met elkaar en de voorbereiding op je zwangerschap en probeer te focussen op je studie. Ik heb continue in m’n hoofd tegen mezelf gezegd; het komt wel, de tijd gaat sneller dan je wilt.[/quote]
Zo fijn om te lezen dat meer mensen dit hebben. Hier haal ik veel uit, dankje.
Zo fijn om te lezen dat meer mensen dit hebben. Hier haal ik veel uit, dankje.
Hé! Bij ons was vooral de kinderwens voor mijn vriend al aanwezig, hij is een stukje ouder. We zijn lekker vaak samen met vakantie geweest, heel veel biertjes gedronken tijdens stedentrips (is voor ons beiden een soort 'hobby') en vooral veel dingen gedaan waar we samen van genoten. Hij vond het ook niet erg even te wachten tot ik het idee had dat het voor mij beter uitkwam (qua studie/werk). Uiteindelijk toen het ongeveer een halfjaar was voor we wilden 'beginnen' (we hadden niet echt een moment afgesproken, maar zo "rond de zomer" was ons idee) heb ik heel bewust al mijn spiraaltje al laten verwijderen. Had veel gelezen over 'ontpillen' en hoewel een spiraal natuurlijk minder hormonen heeft dan de pil en dit dus niet perse voor geldt, had ik toch iets van "als ik straks echt wil beginnen wil ik niet tegengehouden worden door een lichaam dat moet wennen aan de nieuwe situatie".
Die maanden moesten we dus wel even opletten, gewoon condooms gebruiken enzo, maar dat was eigenlijk prima te doen. En nadat we die aan de kant hebben gezet was ik na 3 maanden zwanger en nu een zoontje van 7 maanden.
Ik weet ook niet of ik dit nou als tip schrijf of niet, maar ik kreeg door het stoppen met anticonceptie een halfjaar van tevoren al wel het idee dat ik er al een beetje mee begonnen was, al waren we dan nog niet bezig met het daadwerkelijk (proberen van het) krijgen van een kindje. Dus mij beviel dit wel en misschien is het ook iets voor jou
.
Die maanden moesten we dus wel even opletten, gewoon condooms gebruiken enzo, maar dat was eigenlijk prima te doen. En nadat we die aan de kant hebben gezet was ik na 3 maanden zwanger en nu een zoontje van 7 maanden.
Ik weet ook niet of ik dit nou als tip schrijf of niet, maar ik kreeg door het stoppen met anticonceptie een halfjaar van tevoren al wel het idee dat ik er al een beetje mee begonnen was, al waren we dan nog niet bezig met het daadwerkelijk (proberen van het) krijgen van een kindje. Dus mij beviel dit wel en misschien is het ook iets voor jou
.Hier ook gewacht totdat we alles op rij hadden, grote woning, 1 van ons vast inkomen, etc. Maar oh wat heb ik daar spijt van. We zijn nu namelijk bijna 3,5 jaar verder en er is nog steeds geen kleine.
Ik wilde ook altijd vroeg mama worden, minstens voor mijn 25e. Maar omdat we hebben gewacht, en het dus ook niet in snel wil lukken, word ik eind dit jaar al weer 31.
Een baby kan prima in een klein appartementje, of als 1 van jullie nog studeert. Komt allemaal wel goed uiteindelijk! Als de basis maar goed is, een beetje financiele ruimte (hoewel dat zich ook wel red hoor!) veel liefde tussen jullie, en een dak boven je hoofd.
Ik wilde ook altijd vroeg mama worden, minstens voor mijn 25e. Maar omdat we hebben gewacht, en het dus ook niet in snel wil lukken, word ik eind dit jaar al weer 31.
Een baby kan prima in een klein appartementje, of als 1 van jullie nog studeert. Komt allemaal wel goed uiteindelijk! Als de basis maar goed is, een beetje financiele ruimte (hoewel dat zich ook wel red hoor!) veel liefde tussen jullie, en een dak boven je hoofd.
Denk dat het belangrijkste is dat het zich uiteindelijk niet laat plannen.
Wij moesten jaren wachten. Toen kon het wel maar niet helemaal ideaal, dat zou het over ca een jaar zijn. Maar we hebben er toen voor gekozen toch alvast te beginnen omdat een jaar lang is als je 30+ bent en stel het gaat langer duren. Wel in die overweging meegenomen dat als het sneller zou gaan het niet ideaal was maar wel goed zou komen. En in die situatie zitten we nu.
Ik ken jullie situaties niet maar bij onszelf denk dat er veel mensen in moeilijkere situaties zitten en ook goed een kind op kunnen voeden.
En ook al heb je nu een vaste baan, geweldig inkomen, alles is perfect.. dat kan door omstandigheden ook van het ene op het andere moment voorbij zijn wat ik helaas heb mogen ervaren. En dan moet je ook dealen met de situatie zoals deze is, inclusief kinderen, en daar vind je je weg wel in. En natuurlijk zijn er altijd situaties waarin het echt niet verstandig of haalbaar is maar er is wel een verschil tussen niet verstandig/ niet haalbaar en niet ideaal.
En als je er nog niet klaar voor bent is het natuurlijk ook je eige keuze. Al voelde ik me er ondanks dat we het heel graag wilde en de leeftijd hadden ook ergens nog een beetje "niet klaar voor" haha. Hoe weet je dat je klaar bent voor iets wat je leven zo gaat veranderen dat je het je eigenlijk niet helemaal voor kunt stellen ?
Wij moesten jaren wachten. Toen kon het wel maar niet helemaal ideaal, dat zou het over ca een jaar zijn. Maar we hebben er toen voor gekozen toch alvast te beginnen omdat een jaar lang is als je 30+ bent en stel het gaat langer duren. Wel in die overweging meegenomen dat als het sneller zou gaan het niet ideaal was maar wel goed zou komen. En in die situatie zitten we nu.
Ik ken jullie situaties niet maar bij onszelf denk dat er veel mensen in moeilijkere situaties zitten en ook goed een kind op kunnen voeden.
En ook al heb je nu een vaste baan, geweldig inkomen, alles is perfect.. dat kan door omstandigheden ook van het ene op het andere moment voorbij zijn wat ik helaas heb mogen ervaren. En dan moet je ook dealen met de situatie zoals deze is, inclusief kinderen, en daar vind je je weg wel in. En natuurlijk zijn er altijd situaties waarin het echt niet verstandig of haalbaar is maar er is wel een verschil tussen niet verstandig/ niet haalbaar en niet ideaal.
En als je er nog niet klaar voor bent is het natuurlijk ook je eige keuze. Al voelde ik me er ondanks dat we het heel graag wilde en de leeftijd hadden ook ergens nog een beetje "niet klaar voor" haha. Hoe weet je dat je klaar bent voor iets wat je leven zo gaat veranderen dat je het je eigenlijk niet helemaal voor kunt stellen ?
Ik zit met hetzelfde als je in laatste berichtje omschrijft. Had begin maart al de afspraak willen maken om spiraal te laten verwijderen, maar door marathontraining pas 14 maart kunnen bellen, en toen brak de crisis los. Zo'n spijt dat ik niet eerder de afspraak heb gemaakt, ik werk nog wel zelf in de zorg maar zag het echt niet aankomen... Afspraak werd vorige week van gezegd "bel maar over 3 weken", inmiddels is het "over 4 weken kijken we verder". Wil zo graag van de spiraal af, maar zelf doen is helaas geen optie. Rustig wachten maar...