Klest topic!

De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Ronde 14 heeft voor mij positief uitgepakt! Ik ben zwanger!!
Ik weet niet precies of vandaag of maandag mijn NOD is, dus ik ben nog heel voorzichtig! Maar jullie snappen dat ik een grijns van oor tot oor heb!

Ik hoop voor jullie dat jullie allemaal snel zwanger mogen zijn...

Liefs Karin
 
meid,
wat geweldig!!!!
wat een goed nieuws
Ben bang dat voor ons ronde 14 volgende week eindigt in menstruatie,helaas.
over 1,5 week hebben we onze eerste afspraak bij de gyn.
liefs Fleur
 
@ Karin: Van harte gefeliciteerd! geniet ervan!
Weer ns goed nieuws!

Hoe is het verder met iedereen...moeilijke verhalen ook weer hier op t forum.

Heb t de laatste paar dagen weer moeijlijk...echt werkelijk iedereen in mn omgeving IS zwanger! kan er zo 10 bedenken waarvan er 3 in mn schoonfamilie en 2 net een verse baby...bah..wat kan ik chagrijnig zijn...en dan ook nog ongesteld worden....
Duurt voor mn gevoel weer zo lang voor we verder kunnenn en blijf maar bedenken hoe alles nu moet.

Maar uit ervaring weet ik wel dat het beter is als alles n beetje langzamer gaat...komt er niet zoveel tegelijk op je af...

Gisteren bekroop het idee van helemaal geen kinderen krijgen me weer helemaal en dat beangstigd me zo erg..! weet niet of ik dat ooit wel kan accepteren...merk ook dat mn man het er steeds moeijlijker mee krijgt en aan de ene kant geeft dat steun, maar aan de andere kant maakt dat het ook weer moeilijk....

zo...ff mn hart weer gelucht! ;-)

groetjes sparkle
 
Karin; van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Dat heb je in ieder geval bereikt, het is mogelijk bij jullie. Nu die eerste spannende weken door tot de echo, veel sterkte en hopelijk snel goed bericht.

Sparkle: je zit er even helemaal doorheen zo te lezen. Ik ken het ook nog goed hoor, dat gevoel.
Ik had toentertijd een gesprek met een iets oudere collega die geen kinderen had kunnen krijgen. Zij zei mij juist die uitdaging aan te gaan om door te kijken hoe het leven zonder kinderen er uit zou zien. Zou ik dan nog bij mijn man willen zijn (natuurlijk! was mijn antwoord), waar zou ik mijn plezier uit halen, welke keuzes zou ik bewust anders maken zonder kinderen (bijvoorbeeld een ander huis, vakantiehuisje, meer reizen, minder werken etc. etc.). Ik heb dat toen gedaan, ben door het verdriet heen gaan kijken naar hoe ik mijn leven dan verder zou willen inrichten. En ergens hielp dat mij wel, hoewel ik nu natuurlijk nog steeds dankbaar en blij ben dat ik toch zwanger ben.

Dat wil niet zeggen dat je je hoop op moet geven trouwens. Er zijn immers verklaarbare redenen waardoor het niet lukt en de medische wetenschap gaat proberen dat op te lossen. Ja kansen zijn dus nog niet verkeken en worden eigenlijk alleen maar groter.

Maar met zoveel zwangeren om je heen moet het heel erg moeilijk zijn, positief te blijven denken. Veel sterkte meid.
x
Wenser
 
Hi,

Thanks meiden! Heb s avonds ff lekker bij mn ventje uitgehuild! en dat helpt goed...!
@ wenser: dat probeer ikk ook wel eens te bedenken, maar dat lukt me echt niet!! maar t houdt me wel op de been dat ik weet dat we ooit wel kidneren hier over de vloer zullen hebben, als het dan niet onze eigen mogen zijn, zullen we dolgraag kinderen adopteren/pleeg kinderen krijgen...
Heb het er vooral ook heel moeilijk mee...mn zus die 18 weken zwanger was, heeft haar kindje verloren...na al heel veel moeite te hebben gehad hier voor..ze heeft twee gezonde kidneren, maar dat maakt het extra bitter om hier wel allemaal gezonde babietjes te zien (eentje is geboren n dag na haar bevalling)...wilde het eerst niet echt schrijven...is nu alweer ruim twee weken geleden...

@ Fleur, hoe lang moeten jullie nog wachten op jullie eerste gesprek? spannend he, dan wordt het echt 'officieel'...succes!

fijne dag verder!
grtjs Sparkle
 
Hoi Sparkle,

Wat een geweldige naam heb je trouwens, een glinsterende ster in de hemel. symboliseert heel veel, en op dit forum voor mij een beetje hoop.
Maar ja, daar ben je nu niet mee geholpen.
Ik herken je gevoel. Om me heen is iedereen zwanger, bah. bij sommige kan ik er doorheen kijken, en bij anderen wordt ik al misselijk en sjaggerijnig wanneer ik ze zie. Tja, het gevoel hoort erbij en mag ook, al zeg ik het zelf.

En de gevoelens naar je zus toe is dubbel zo moeilijk lijkt me. Je leeft mee, maar kan je eigen gevoel en wens hierin niet wegcijferen.
Goed dat je het hier opschrijft, niemand zal je hierom "veroordelen", allemaal hebben we wel eens die gedachten naar andere mensen, we schamen ons echter om het op te schrijven of om te zeggen. Juist kanp dat je eerlijk durft te zijn. Maakt het voor anderen ook makkelijker.
thanks hiervoor.

Hou je haaks!

liefs Ano
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan