Hooooi
wat leuk (en ook weer niet) dat meer dames zich herkennen in deze situatie.
@Bibi, hoe is het met jou??
@zonnetje, hoe gaat het bij jou?
@plu & An & Mirthe, hoe is het met jullie??
Even een kleine update. Wij zijn vorige week voor onze intake in het zkh geweest. Dat was een vooral veel vragen beantwoorden. We gaan nu eerst mijn cylcus volgen om te kijken of en wanneer ik mijn eisprong heb. Inmiddels alweer 2 keer terug moeten komen voor een echo, waar helaas nog niks op te zien was. Nou zou het dan ook wel al heel vroeg zijn. Dinsdag moet ik mij weer melden.
Als blijkt dat alles goed zit kwa timing etc dan willen ze over gaan tot een kijkoperatie. Ik hoop dat het zo ver niet komt, maar als het moet dan moet het!
Inmiddels heb ik wel weer een paar dingen geleerd over een eisprong hebben en volgen... Misschien weten jullie dit allemaal wel, maar dacht laat ik de kennis maar even delen.
Tijdens een echo (deze is inwendig) gaan ze kijken naar je eitje en hoe snel die groeit. Die van mij was nu 11 mm en moet nog groeien tot 20 mm (ja dat hoor je goed, 2 cm!). Ik vroeg mij daarom ook af tijdens zo'n echo, waarom is een kijk operatie dan nodig. Je zou toch gewoon het eitje kunnen volgen tot aan de baarmoeder? Fout, het zwarte dingetje wat ze bij de echo zien (en wat ze voor het gemak een eitje noemen) is slechts een omhulsel. Het daadwerkelijke eitje zit hierin en is microscopisch klein en kan dus met het blote oog of echo niet worden gezien. Het omhulsel knapt en op dat moment gaat (als het allemaal goed werkt) je eitje de eileider in.
De echo controle is om te bepalen wanneer het omhulsel ongeveer knapt, zodat ze dan kunnen bepalen wanneer je bloed moet prikken. Aan de hormoonlevels in je bloed kunnen ze dan bekijken of je een goede eisprong hebt.
Wist ik allemaal echt niet!!
Voorlopig zit ik dus ongeveer om de dag in het zkh te wachten op een echo.
Pas vandaag realiseer ik mij in wat voor medische molen ik terecht ben gekomen en wat voor belasting dit voor mij betekend. Ik weet dat het allemaal moet en ben er verder niet echt verdrietig om, maar voel wel dat mijn stresslevel in het algemeen nu iets toeneemt. Hopelijk komt het straks allemaal goed en is het, het allemaal waard geweest.
ps ik ben onwijs goed in lange verhalen typen, maar lees ook met volle interesse jullie verhalen hoor!!! :x
