Ik lees veel herkenbare dingen op dit forum maar dit onderwerp ben ik nog niet tegengekomen. Kraamvisite, wat vinden jullie hiervan?
Mijn zoon is 6 weken oud en de eerste week heb ik in het ziekenhuis gelegen. Daar is behalve mijn ouders en schoonouders geen visite geweest omdat ik erg slap was. Eenmaal thuis kwam de kraamvisite op gang. Ik moet eerlijk bekennen dat ik sowieso al niet zo van de visites ben, ik ga liever met een vriendin uit eten en bovendien werk ik bij een groot bedrijf waar ik de hele dag al niets anders doe dan met mensen in contact zijn. Maar goed, ik wist dat je aan kraamvisite niet ontkomt en ik had mij vantevoren voorgenomen om het maar wat te ondergaan. Maar nu is mijn zoon 6 weken oud en ik moet eerlijk bekennen dat de visite mij de strot uithangt!!! Op de een of andere manier lijken we er maar niet doorheen te komen! Elke keer denk ik dat we het gros hebben gehad en dat we het vanaf volgende week rustiger zullen krijgen, maar de telefoontjes blijven binnendruppelen en als die week dan eenmaal begint, hebben we uiteindelijk weer ongeveer drie afspraken staan.
Ik hoor hier eigenlijk niemand over. Ben ik nou zo vreemd en vinden andere mensen dit wel leuk? Wat mij ook opvalt is dat er mensen op visite willen komen waar je amper contact mee hebt en die je eigenlijk alleen uit fatsoen een kaartje hebt gestuurd. (bijvoorbeeld een tante die je eigenlijk nooit treft of buren waar je alleen in de zomer op straat wel eens een praatje mee maakt) Ik had zelf verwacht dat dat soort mensen gewoon een kaartje terug zouden sturen en verder niet.
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Mijn zoon is 6 weken oud en de eerste week heb ik in het ziekenhuis gelegen. Daar is behalve mijn ouders en schoonouders geen visite geweest omdat ik erg slap was. Eenmaal thuis kwam de kraamvisite op gang. Ik moet eerlijk bekennen dat ik sowieso al niet zo van de visites ben, ik ga liever met een vriendin uit eten en bovendien werk ik bij een groot bedrijf waar ik de hele dag al niets anders doe dan met mensen in contact zijn. Maar goed, ik wist dat je aan kraamvisite niet ontkomt en ik had mij vantevoren voorgenomen om het maar wat te ondergaan. Maar nu is mijn zoon 6 weken oud en ik moet eerlijk bekennen dat de visite mij de strot uithangt!!! Op de een of andere manier lijken we er maar niet doorheen te komen! Elke keer denk ik dat we het gros hebben gehad en dat we het vanaf volgende week rustiger zullen krijgen, maar de telefoontjes blijven binnendruppelen en als die week dan eenmaal begint, hebben we uiteindelijk weer ongeveer drie afspraken staan.
Ik hoor hier eigenlijk niemand over. Ben ik nou zo vreemd en vinden andere mensen dit wel leuk? Wat mij ook opvalt is dat er mensen op visite willen komen waar je amper contact mee hebt en die je eigenlijk alleen uit fatsoen een kaartje hebt gestuurd. (bijvoorbeeld een tante die je eigenlijk nooit treft of buren waar je alleen in de zomer op straat wel eens een praatje mee maakt) Ik had zelf verwacht dat dat soort mensen gewoon een kaartje terug zouden sturen en verder niet.
Ben benieuwd naar jullie reacties!