Lotgenoten die moeten wachten met kinderwens?

Bij mij is trouwens nooit vastgesteld dat mijn eileiders dicht zaten. Heb twee hsg onderzoeken gehad, waarbij 1 eileider niet doorgankelijk leek. Maar de andere wel. Toen werd gezegd dat de contrastvloeistof de weg van de minste weerstand zocht. Ik denk dat m'n beide eileiders niet goed hebben gefunctioneerd of misschien de trilhaartjes van binnen niet goed werkten ofzo... Het blijft een hypothese, maar goed.... Ik ben blij dat wij over die zelf bedachte hypothese in gesprek zijn gegaan met onze gynaecoloog en het allemaal een plausibel verhaal leek waardoor we met IVF hebben kunnen starten. Het is zeker als je er in zit geen makkelijk traject. Maar net als dat mijn bevalling geen pretje was, en ik daar positief op terug kijk, heb ik dat ook met ons IVF traject.
 
Ik moet nu een keer per week bloedprikken om te kijken wat de hcg doet.
Dat klinkt wel echt ontzettend moeilijk dat ivf traject, maar als je er middenin zit dan is het misschien anders en ze leggen natuurlijk alles goed uit. Fijn voor je dat je er zo positief op terugkijkt. En bedankt voor alle info.
 
Geen dank!

Heel veel sterkte met het proces waar je nu in zit. Hopelijk gaat een nieuwe zwangerschap lukken zonder hulp, en als het met hulp moet, hoop ik dat je er soepel door heen rolt. En dat is natuurlijk een heel relatief iets, maar toch...
 
hoi Lindamam,
We moesten wachten omdat we al in een ICSI traject zaten en mijn man dus door de corona 3 a 4 dagen flinke koorts had gehad. Daardoor moesten we wachten. Had hij geen koorts gehad hadden we ook niet hoeven wachten. Koorts of eigenlijk warmte (dus sauna etc.) voor mannen is niet goed voor de zaadkwaliteit. Het zaad van een man ververst elke 3 maanden vandaar de 3 maanden wachttijd. 
Door corona hebben we in ons traject wel wat vertragingen gekend. Ik stond eigenlijk april 2020 op de planning voor een operatie, maar toen begon corona dus ging die operatie niet door. uiteindelijk heeft deze in juli 2020 plaatsgevonden. Dus ook best een lange wacht periode. Verder daarna niet extreem veel last van corona gehad in het traject. Geen idee hoe de wachttijden voor corona waren voor het traject, misschien dat hier wel een verschil in zit, maar volgens mij loopt dit nog normaal. Enige wat soms lastig was is dat mijn man niet altijd overal bij mocht zijn. Gelukkig wel bij de punctie, maar ik weet dat er ziekenhuizen zijn waarbij ze dit soms niet eens toelieten. 
Wat gebruiker zegt over IVF klopt inderdaad. Er zijn verschillende IVF/ICSI trajecten. Ook wel een lang of kort traject genoemd, met daarin de variaties aan medicaties die gebruikt worden afhankelijk van het ziekenhuis waar je zit en welke waardes jou lichaam heeft natuurlijk. Ik heb zelf nu 1 lange en 1 korte achter de rug. 
1e was 3 maanden 1x per maand een prik Lucrin in het ziekenhuis krijgen. Daarna over op decapeptyl (remt de groei) toen kwam daar de menopur (stimuleert de groei) bij. Op dag 5 van de stimulatie kreeg ik de eerste controle echo daarna 2 dagen later en toen elke dag. tot ik te horen kreeg wanneer ik de triggershot mocht gaan zetten (pregnyl). Dit moet om een specifiek tijdstip gezet worden, zodat de follikels goed losgelaten zijn op het moment van de punctie. de korte versie komt meer overeen met bovenstaande. Dag 4 inderdaad beginnen met de stimulatie (menopur in mijn geval). weer op dag 5 van de stimulatie de eerste echo en daarna 2 dagen laten en daarna weer elke dag (jup ben in 1 week 5x op en neer naar het ziekenhuis geweest). Tijdens die eerste echo kreeg ik de remmer erbij (fyremadel, deze is wel iets vervelender vloeistof is wat gevoeliger en kreeg er kleine rode bultjes van op mn buik waardoor je precies kon zien waar ik had geprikt zijn nu wel weer weggetrokken en is een "normale" bijwerkinge van dit medicijn). vervolgens weer de punctie.
De eerste keer groeide er meer eitjes als de 2e keer. maar de 2e keer was de kwaliteit vele malen beter als de eerste keer. Uiteindelijk blijft het echt een soort afvalrace. Eerst is de vraag of de follikels groeien, dan de vraag of er inderdaad eitjes in zitten en dus gevonden worden na de punctie. Vervolgens is het spannend of deze ook daadwerkelijk bevrucht worden en of ze doorgroeien. Je hebt of 3 of 5 dagen na de punctie mits je geen overstimulatie (veel drinken helpt) hebt een terugplaatsing en dan is het 2 weken wachten. Die eerste week gaat vaak wel snel voorbij, maar die 2e week is echt verschrikkelijk. Daarnaast zeker bij een verse tp waarbij je nog alle hormonen die je hebt ingespoten in je lichaam hebt zitten voel je van alles. De triggershot is overigens ook HCG ofwel het zwangerschapshormoon. Het kan 10 tot 14 dagen duren voordat die uit je lichaam is. Zelf deed ik vaak een test om te zien of die in ieder geval al uit mn lichaam was. Wanneer je mag beginnen met prikken gaat het allemaal redelijk snel, maar ik vindt het persoonlijk best een rollercoaster. Daarbij wel gezegd hebbende dat de eerste keer mij ook nog best is meegevallen, maar nu de tweede keer na het verlies van onze dochter alles wel wat confronterender en heftiger is. Daarbij hadden we ontzettend veel geluk dat het de eerste keer IVF gelijk raak was, maar nu daarin wat minder geluk hebben. Maar ik heb nog steeds goede hoop dat het ons gegund is. 
 
Bedankt voor het delen van je ervaring!
Voor mij klinkt het als hogere wiskunde. ?

Maar stel ik zou IVF moeten omdat mijn ene eileider niet meer werkt en de andere verwijder is. Zou ik dan ook al die hormonen en medicijnen moeten nemen?
De gynaecoloog zei dat ik waarschijnlijk snel zwanger word bij IVF omdat ik verder wel heel vruchtbaar ben en geen problemen heb.
 
Haha ja helaas is ivf dat je juist die hormonen nodig hebt om eitjes te laten groeien die ze dan kunnen "oogsten" (punctie) om te bevruchten. Het is niet zo dat ze wachten op je natuurlijke cyclus en alleen het groeiende eitje met een punctie eruit te halen. Een punctie is namelijk niet iets wat je graag ondergaat.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan