Maart 2009

Hey Febeke,

Rustig aan meid!
Alles op zn tijd.
Probeer nu maar lekker te genieten van het feit dat je zwanger bent.
Snap wel dat je bang bent, dat is iedereen, het is moeilijk om je hierover heen te zetten.
Probeer maar veel over je angst te praten, dat helpt.
Maar rustig aan, niet teveel tegelijk!
Binnenkort gaat het vast een stuk beter!

Groetjes
 





01-03

02-03

03-03     Renee, 16-07 VK, 29-07 1e echo       1 mk
                          Judith eerste kindje,26 juli verloskundige

04-03 Juf80, 05-08 VK, 1e kindje

05-03

06-03 Germa 24/07 afspraak verlosk. 1e kindje
                       Miekje     2e kindje
                      Ester 17/07 afspraak gynaecoloog, 1e kindje
                      Olga 31/07 afspraak vk 3e kindje

07-03 Mimi afspraak volgt nog

08-03 schmetterling 10-07 2e x vrouwenarts 3e kindje

09-03

10-03 Martine, 15-7 VK, 29-7 1e echo controle gyn, 3e kindje
                       Sandra, 24-7 1e echo controle gyn, 1e kindje

11-03 Naomi     ? co vk ? echo       2de kindje

12-03

13-03

14-03

15-03

16-03

17-03

18-03

19-03

20-03

21-03

22-03

23-03

24-03

25-03

26-03

27-03

28-03

29-03

30-03

31-03

Hoewel ik onder controle van de gyn sta, heb ik toch ook even contact gezocht met de plaatselijke  VK. Ik mag direct volgende week al langskomen. Hopelijk krijg ik dan ook al een echo, want ik vind het nog steeds een beetje onwerkelijk.

dames,  ik snap dat sommigen onzeker zijn, maar probeer vooral te genieten.  Een MK is heel vervelend, maar je kan het niet tegenhouden.  En stress is niet goed voor je. Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan hoor.

groetjes,
Martine  

 
Dankjewel Miekje82 en Martine...
Ik weet dat stress echt niet goed is voor een zwangerschap.
Mijn dochtertje is een ongelooflijk brave meid, hoor je zelden huilen en is altijd tevrede. Slaapt goed, eet goed, noem maar op, zaaaalig gewoon!
En ik ben ervan overtuigt dat dit ligt aan het feit dat mijn eerste zwangerschap gewoon zorgeloos verliep. Ik heb er volop van genoten en me in bijna niets druk gemaakt.
Nu ligt het een beetje anders, die onzekerheid van hoever ik precies ben, maakt me helemaal gek! En 13 augustus ligt momenteel ook nog zoooo ver weg.

Ik doe men best om me rustig te houden en niet al te vaak aan die viezigheden te denken, maar het lukt me niet zo goed. Zondag vertrekken mijn schoonouders op vakantie, ik denk dat we het onze ouders dit weekend wel gaan vertelle... Dat maakt me misschien rustiger. Wie weet... We hebben allesinds een leuk idee om het hen te vertellen.
Mercikes voor jullie reacties... Doet me wel deugd

Liefs,
van ons
 
Hoi dames,

nog eens een vraagje?
Hoe weten jullie precies hoeveel weken jullie juist zijn?
Dat kan je toch nooit met zekerheid weten, of heb ik het mis?
Ik zou graag ongeveer wete hoever ik ben, mijn eigen huisarts is op vakantie en ik had een andere arts om het bloed te nemen. En hij kan hier geen precieze tijd op zetten. Bij mijn eerste zwangerschap kon mijn huisdokter dit wel, dan wel ongeveer, maar toch... hij zat er niet ver af !
Misschien een beetje een domme vraag voor iemand die voor de tweede keer zwanger is, maar wil het toch ff weten.

Liefs,
van ons
 
Febeke~ Helemaal zeker weten doe je het volgens mij nooit, tot de verloskundige kan zien hoe ver je bent. Maar het rekenen vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie geeft volgens mij een hele goede indicatie. Dat betekent voor mij dat ik reken vanaf 28 mei. Ik heb pas op 5 augustus een afspraak bij de verloskundige, dus tot die tijd blijft het een beetje onzeker hoe ver ik nu echt ben. Ik hoop dat je inmiddels wat rustiger bent. Het is ook normaal dat blijdschap en twijfel elkaar afwisselen. Is helemaal niet erg, als je vooral ook maar geniet van het feit dat je zwanger bent!
 
hoi hoi,

vandaag al niet veel beter...........bloed wordt roder en ook wat meer....
ik gelijk weer gebeld met gynaecoloog, maar geen buikkramp dus afwachten...
het hoeft niks te betekenen zeggen ze......dus wacht nog maar even af...

ik weet het echt niet meer....heb nu gewoon het idee dat het mis is........

maar ja, ik wacht morgen maar weer af........ en stiekum hopen op het beste.....

het stomme is dat mijn borsten wel groter worden, gisteravond zag je alle aderen lopen voor het eerst, en ze waren vandaag al gevoelig met lopen, en dat had ik ook niet eerder....

ik snap er niks van......
 
Hoi Juf80,

Ik zag je vraag over het sporten, Hier heb ik iets over gelezen. Er stond dat je beter niet de rechte buikspieren trainen kan omdat je buikspieren dan verder uit elkaar kunnen gaan staan. De schuine buikspieren is geen probleem. Als ik het stukje exact terug kan vinden dan laat ik het nog even weten....

Groetjes Sandra
 
Hoi Esther27,

ik neem aan dat jij nu wel erg onzeker bent...
Hoewel ikzelf ook enorm veel bang heb, wil ik je toch het beste toewensen!
Ik hoop echt voor jouw dat alles in orde komt!
Ik duim in alle geval voor je mee...


Oooh, jeetje nu weet ik je naam niet meer!!
Jij zou 5 augustus naar de gyn moeten, ook spannend seg... die onzekerheid maakt me gek en vooral het feit dat ik totaal niet misselijk ben, ik ben alleen heel snel moe, maar voor de rest totaal niks.
Ik zou maar al te graag misselijk zijn, dan wist ik dat het goed zat!
Dikkere, gespannen borste, nijgingen tot overgeven, laat maar komen, dan ben ik teminste gerust... Erg misschien, maar liever dat dan gevoel dan het gevoel dat ik nu heb! Rustig blijve is de boodschap !!! Ik doe men best!!

Liefs,
van ons...
 
Terug
Bovenaan