Mei 2009: voor het eerst zwanger

Aangezien er nog geen Mei 2009 forum is open ik bij deze een topic voor de meiden die uitgerekend zijn in Mei 2009.

Dit topic is speciaal voor degene die voor het eerst zwanger zijn. Alles is nog nieuw en extra spannend, dus het is leuk om ervaringen te delen met anderen die hetzelfde meemaken en met dezelfde twijfels en vragen zitten.
 
Omdat het andere topic zo vol is dacht ik dat het wel leuk was om met de meiden die voor het eerst zwanger zijn hier verder te kletsen.

Ik stel mezelf nog een keertje voor.
Ik ben Deedee 34 jaar en nu (nou ja morgen dan) 11 weken zwanger van m'n eerste kindje.

De klachten nemen nu wat af. Al had ik zaterdag een verjaardag en zondag ook en dat heb ik geweten hoor. Zaterdag ging het goed, maar zondag had ik het echt wel zwaar. Moe en misselijk en om 9 uur gingen we maar naar huis want ik trok het niet meer.

Hoe staat het bij jullie met je klachten? Is het goed te doen of hangt er iemand elke dag boven de pot? Want dat lijkt me echt heeel zwaar.
 
goed idee al die verschillende topics.

ik ben dus fruts 27jaar en zwanger van de eerste nu 10w + 3 dagen.

Ik heb de afgelopen weken het meeste last van misselijkheid. Hoef gelukkig niet over tegeven. Mar begin wel te kokhalzen bij het tandenpoetsen.
Zwanger zijn leek me altijd super, een grote roze wolk in mijn beleving. Maar nu denk ik er tovh wel ietsje anders over. Ben uiteraard wel super blij maar ik zou er wat voor over hebben mij 1 dag niet zo weeig te voelen. We hebben het ook bog niemand verteld dus ik probeer de klachten wat te verbergen.

Groet Fruts

ps ga 21 okt voor de eerste echo lijkt me super
 
He Fruts leuk dat je hier mee komt kletsen. Het werden echt teveel namen om te onthouden he?

Ik heb nooit echt verlangt naar zwanger zijn, maar verlang al wel heel lang naar een kindje. We waren dan ook heel blij dat ik na ruim 2,5 en met een beetje hulp (IUI) zwanger ben geworden.

Ik heb komende woensdag een echo, kijk daar erg naar uit.
Bij ons weet bijna iedereen het al en morgen vertel ik het aan mijn collega's, dan ben ik 11 weken.
 
Hoi

Goed initiatief om en nieuw topic te openen!

Leuk om met een aantal meiden te kletsen over alle nieuwe dingen die we nu meemaken.
Ik ben Mariska, 30 jaar oud en morgen 8 weken zwanger van onze eerste. Vind het tot nu toe allemaal nog erg wennen en kan het nog steeds niet altijd geloven.
Komt misschien ook omdat het zo snel is gegaan. In augustus besloten om niet meer te beginnen met de pil en in september al positief getest.
Ondanks dat het zo onwerkelijk is zijn wij er wel heel erg blij mee.

Donderdag heb ik intake bij de verloskundige. Krijg dan nog geen echo...wordt pas gedaan bij 12 weken, dus daar moet ik nog even op wachten.
Hadden jullie ook eerst een intake en toen pas echo, of hadden jullie het tegelijketijd? Je hoort daar zoveel verschillende verhalen over.

En de kwaaltjes...ben sinds een week of twee de gehele dag door een weeïg. Met tijden ook echt misselijk, maar gelukkig nog niet aan het overgeven.
Verder zeer pijnlijke borsten die maar lijken te blijven groeien! En ontzettend moe...ben normaal een echt ochtendmens, maar kan nu met gemak tot aan de middag slapen.( heb nu vakantie, dus neem het er dan ook maar van en slaap wanneer ik dit wil)
En tegen een uurtje of 9 in de avond ben ik ook weer helemaal uitgeteld en duik ik het liefst weer mijn  bedje in.


 
Hey hey!

Heel goed initiatief om dan maar 'deeltopics' te openen, want het werd echt te vol he :)
Ik stel mezelf dus ook nog even voor: ik ben 26 en vandaag 8w4d zwanger van de eerste. Ik heb het ook erg moeilijk met de impact die zo'n zwangerschap heeft. Ik heb altijd enorm graag een kind gewild en had denk ik zoiets van "die zwangerschap doen we er dan wel even bij", maar nu het zover is, is het zo ingrijpend! Ook ik heb veel last van misselijkheid (vooral 's avonds!), ben vreselijk moe, veel emotioneler en kregeliger...

Ik kijk ook erg uit naar mijn eerste echo, die is op 5/11, tegen dan heb ik er al twee afspraken opzitten bij de verloskundige, dus ook bij mij laat de echo even op zich wachten, maar dat is blijkbaar normaal als er geen medische indicatie is...

tot binnenkort!
Indra
 
Ha, allen die ook voor het eerst deze "wat doet het toch gekke dingen met je lijf" wonder mogen meemaken.  

Weer een kleine voorstelronde,
Ik ben Lisa, 27 jaar en denk dat ik 11 weken en 2 dagen zwanger ben vandaag. Donderdag weten we het cker nadat we de echo hebben gehad.
Alleen nog een intakegesprek gehad 2 weken geleden.
Wat een onzekere dagen zo vlak voor de echo. Denk dat Deedee hier ook over mee kan praten nu het zo dichtbij komt. En denk dat iedereen wel zn onzekere momenten heeft.
Mijn nagels zijn niet korter te bijten en vraag me echt af wat we te zien gaan krijgen.

Kwaaltjes..Ja dat weeiige gevoel vanaf de middag, vergeetachtigheid, ontzettende moeheid en last van puistjes (vroeger nooit last van gehad). Maar heb  niet overgegeven en als het hierbij blijft dan mag ik denk ik niet klagen....De omgeving zal anders denken na mijn kribbige houding en uitbarstingen af en toe    
owja, wel heel veel last van rusteloze benen..Dat had ik al, maar is nu 10 x erger..Kan niet rustig stil zitten..

Verders zit ik  niet echt op een  roze wolk..Ik vind het eigenlijk heel eng en als ik weer wat in me lijf voel dan schrik ik ervan..En dit is nog maar het begin..
Aan de andere kant kan ik niet méér stralen dan dat  nu doe en ik heb het iedereen al verteld die het wilde horen (of niet wilde horen)

Ik heb 2 broers die geen kinderen kunnen krijgen en dit is dan ook het eerste kleinkind voor me ouders..Voor hun ben ik ook zooo blij..Heb ze lang niet zo gelukkig gezien..Erg fijn gevoel...en ze zijn misschien wel zenuwachtiger dan mij deze dagen haha

En ik denk dat me buikje al wat zichtbaar wordt...s'avonds kan ik hem niet meer inhouden..Ik eet ook iets meer (fout) maar t MOET, dus misschien ligt t daar aan...en heb ipv B nu een C-tje...Dat is wel leuk..

(sorry voor t lange verhaal)

Groetjes Lisa
(Deedee, succes morgen!)

 
Terug
Bovenaan