Mijn verhaal tot nu toe; onzekerheid en verdriet, eerste keer IUI

Hey dames, 
 
Mijn test was negatief zoals ik al vermoedde... Heb ondertussen ook m'n menstruatie doorgekregen. En moet op een extra controle. Tijdens de vorige ronde zagen ze een klein cystje wat ze willen opvolgen. Indien nodig moet ik weer een maand aan de anticonceptie... Dus moet morgen op controle... Ik heb het er momenteel wat mee gehad eigenlijk... Maar komt wel goed. Ik start vanavond weer met sporten en een frisse mindset... 
Dank je wel. Het was een fijne verjaardag.. En ze wordt zo groot plots..
 
PL: Nogmaals sterkte met het negatieve resultaat... Gaat het wat met je? Hoe gaat het nu verder? 
 
Suus:  Waaaauuuwww!! Proficiat!!! Oh wat fijn nieuws seg! Hoe ver zou je nu zijn? Ooh nog een dikke 2w en dan de echo, spannend!
 
kimDM, hewat vervelend en verdrietig, ik had het zo voor je gehoopt ondanks het voorgevoel wat je zelf al had. Kan me goed voorstellen dat het frustrerend is dat je dan weer een maand aan de anticonceptie moet... terwijl conceptie hetgene is wat je zo graag wilt! Wat goed dat je dan wel lekker gaat sporten, dat heeft mij er ook vaak doorheen gesleurd. Wat voor sport doe je?
 
En bedankt voor je felicitatie!! Ik vond het ook heel bijzonder! Ik besef heel goed dat we ook veel geluk hebben gehad dat het de 1e terugplaatsing gelijk raak is. 
Ik zit nu op 4 weken + 5 dagen. En inderdaad over een dikke twee weken de echo! We zijn van plan om het daarna aan wat mensen te vertellen die dicht bij ons staan. Tot nu toe heb ik het alleen hier gedeeld. Lijkt me zooo fijn om het ook eindelijk met onze naasten te kunnen delen! De vermoeidheid is nu wel duidelijk aanwezig. Verder ben ik vooral blij, en af en toe lichtjes misselijk. Ben benieuwd hoe het de komende weken zal gaan. Hoe is jouw eerste zwangerschap verlopen?
Kus!
 
Dag Suus, 
 
dank je wel. Heb ondertussen te horen gekregen dat ik dus effectief even anticonceptie zal moeten nemen. De cyste is niet verkleind. Ik moet binnen 2w terug en dan zien we wel. 
Ik ben gestart met NRG dance (dansen met fitness bewegingen, pittiger dan zumba) en start ook met lopen. In april is er hier in Antwerpen de 10miles en wil graag de short run (5km) doen dus ga wat oefenen. 
Oh nog even aftellen dus. Heel fijn dat het met de eerste terugplaatsing is gelukt seg! Ja bij ons wisten mijn man zijn ouders het direct. Ik kon niet zwijgen haha en ze wisten ook van ons traject af (ikzelf heb geen ouders meer). De rest van de dichte mensen hebben we toen na een 8w ongeveer verteld. Mijn beste vriendin haar reactie vond ik het beste. Ik had toen tegen haar gelogen via sms toen ze vroeg naar het resultaat van de inseminatie. Ik kwam wat later bij haar langs en zei: ik moet me eerst en vooral excuseren want heb gelogen. Je zag haar al meteen in de verdediging want dit was ze niet gewend. Dus ik zeg; ik heb een cadeautje bij. Het was een fles wijn waarop stond: best friends get promoted to aunts. Ze sprong een gat in de lucht en begon te huilen. Echt mooi! De iets verdere vrienden enz hebben we het na de nipt-test gezegd en op fb pas rond 20weken. 
Die symptomen had ik ook in het begin. Elke keer dat ik misselijk was, dacht ik: Goed kleintje, groei maar... Maar ben nooit overdreven misselijk geweest. Mijn allereerste symptoom (voor ik wist dat ik zwanger was), was een ijzersmaak in mijn mond. Ik heb echt een pracht zwangerschap gehad Suus. Ik kon de wereld aan. Heb letterlijk 9maande op mijn roze wolk gezeten. Nergens last van, geen hormonale buien, niks. Ik glunderde en keek naar mijn buik die alle kanten op ging. Ik word nu ook altijd enorm gelukkig als ik zwangere vrouwen hoor en/of zie of kleine baby'tjes. 
Wat ik toen wel heb onderschat, zijn de hormonen na de bevalling. Ik heb daar niet bij stilgestaan, maar jeetje wat had ik daar last van. Echte babyblues. Mijn emoties zwierden de pan uit. Maar ook dit is maar even. 
Geniet er maar van!
Laat je nog iets weten na de echo? In tussentijd mag ook altijd natuurlijk he, maar begrijp dat je nu misschien minder op het forum zal zitten...
 
Fijne dag nog!
 
Hoi Kim,
Wat mooi om te lezen dat je zo'n fijne ze zwangerschap hebt gehad, heerlijk!. 
Ik ben nu 6 weken, en ik moet zeggen dat ik me heel goed voel. Ik ben eigenlijk niet misselijk. Wel wat vermoeider en ik merk dat mijn weerstand wat lager is, dus ik heb sneller last van een verkoudheidje. Dn ik heb het idee dat mijn reukvermogen wel iets versterkt is.. maargoed we zullen het zien. Ik hoop op een hele mooie zwangerschap!
Hopelijk mag jij ook snel dit weer ervaren. 
Mooi ook dat je zo eerlijk bent over de periode na de bevalling. Dat is ook iets wat lastig voor te bereiden is misschien.  Ik weet dat mijn moeder postnatale depressies gehad heeft na haar bevallingen, dus ik weet ook heel goed dat die periode niet voor iedereen een roze wolk is, maar eerder een donkere wolk. Hormonen hebben zo'n grote invloed op hoe we ons voelen!
 
Ik zal zeker na de echo wat van me laten horen, en als je me nog dingen wilt vragen over IVF/ICSI dan mag dat altijd!. 
Dikke knuffel en succes de komende tijd!
Ik hoor graag hoe het nu met je is. 
Kus!
 
We hebben vannochtend de eerste echo gehad en een heel mooi kloppend hartje gezien! Ik ben nu 7weken +1 dag zwanger. We zijn super blij en dankbaar. We gaan het dit weekend tegen onze ouders en zussen vertellen. 
 
Dikke knuffel en ik hoop voor jullie heel snel op goed nieuws!
 
Dag Suus, 
 
super fijn te lezen dat je een goede echo had!! 
Nog eens een dikke proficiat!
Hier is alles oké, druk bezig vooral. De dochter is net ziek geweest (krijgt 6! tanden tegelijk door en had een beginnende oorontsteking bovenop). En ben net met een extra deeltaak begonnen op mijn werk. Daarbovenop nog veranderingen in het huis gedaan. Dus druk druk
Ik ben voorlopig nog steeds aan de pil want de cyste was quasi niet verkleind. Volgende week moet ik weer op controle. 
 
Hoe reageerden de zussen en ouders?
 
Beste Suus,
 
Ten eerste, wat heftig om te horen. Het is ondertussen al ruim een half jaar geleden sinds je dit hebt geplaatst, dus ik hoop van harte dat het jullie ondertussen gelukt is om zwanger te worden, al weet ik ook dat dat soms nog jaren kan duren. Ik wens jou, en iedereen op dit forum die met hetzelfde worstelt, om er vooral te proberen doorheen te blijven kijken. Het eindresultaat, hoe zwaar en ingewikkeld de weg ernaartoe ook is, is een kindje waar je ontzettend van zult gaan houden. Zelfs als je uiteindelijk een beroep moet doen op donorzaad. Ik hoop dat jullie de moed niet opgeven.

Veel van jullie kunnen de termen ondertussen vast dromen, maar voor degene die dat niet kunnen, hebben we een informatiepagina gemaakt die zo veel mogelijk vragen beantwoord. Eentje over IUI en eentje over ICSI. Uiteraard hopen we dat jullie geen ICSI nodig zullen hebben, maar mocht dat toch zo zijn, dan wensen we je veel geluk en succes.

Namens de redactie van Ouders van Nu,
Hannah
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan