Hoi mama An,
Ik ben zo geschrokken van jouw reactie in dit topic dat ik deze week startte.
Ik krijg van iedereen onwijs veel lieve reacties, ik heb zo'n fijn gevoel gekregen na het lezen van al deze berichtjes, zo'n mooi idee dat (a.s) moeders verdeeld over heel Nederland zo met mij (en ook met tot nu toe 2 andere moeders die nu ook een slechte uitslag hebben gehad en nu even in een onzekere tijd zitten) meeleven en voor mij/ons duimen.....
Kom jij even om de hoek met je mening...tuurlijk mag je hier je mening spuien en discussieren, maar om iemand te VEROORDELEN (is jouw God echt geen voorstander van hoor!) dat je je kindje VERMOORD als wij ervoor kiezen met 19 weken te laten geboren worden.(Wat overigens met 16 weken word, daar je met een slechte punctie uitslag met 1 dag de uitslag hebt)....Wat valt me dat tegen van iemand die volledig in de Here is....
Ik ben katholiek opgevoed, ga nu niet meer naar de kerk, maar uit mijn geloof op mijn manier.Dus ik gellof zelf ook.
Maar op deze manier ga je toch niet om met andere mensen...
Volgens mij heb jij niet goed gelezen WAAROM wij het kindje laten geboren worden als het Down heeft.....
Wie kan het opvoeden, wie moet zeker weten dat hij/zij dat aan kan...emotioneel, praktisch, financieel etc etc....
Ik heb hier nog 3 gezonde meisjes lopen die ik niets te kort wil doen, die niet hun hele leven moeten aanpassen (want dat gaat echt wel gebeuren hoor) ik wil niet dat ik mijn kindje straks alleen in het weekend zie, in een instelling, ik wil niet dat ik er mijn hele leven voor schenk en het maar aan het lot moet overlaten hoe hij/zij terecht gaat komen als mijn man en ik komen te overlijden, ik wil niet mijn huwelijk op de klippen laten lopen(Heb ik laatst ook ergens gelezen, als gevolg van de impact van een kindje met Down)Want dan kan ik het straks helemaal alleen doen...
Kortom, dit zijn zoveel punten waar je rekening mee moet houden als je krijgt te horen dat je kindje Down heeft en het wil laten komen.....
Ik vind het heel gewaagd te spreken namens God...Jij zal dit blijkbaar als moord betitelen omdat het vast ergens in de bijbel terug te vinden is ofzo....
Maar over eerlijk gesproken gesproken....Ik ben mijn zusje 11 jaar geleden verloren, die heeft er zelf voor gekozen om uit dit leven te stappen.Ik was toen 18 jaar, zij 19, bijna 20...
Ik zal je zeggen...was opeens niet zo meer gecharmeerd van God, voelde me erg in de steek gelaten...Zelfs mijn vader (geboren en getogen in Katholiek Limburg) was kwaad op God...want waarom heeft hij haar niet tegen gehouden dan????
Tuurlijk hebben wij en mijn ouders dit vreselijke verlies een plekje kunnen geven.(Moet wel zeggen...het was een schande in de familie van mijn vader, destijds in Limburg, moest maar niet aan de klok gehangen worden...jaaaa, van je familie moet je het hebben he!)
Terugkomend op ons dilemma rond Down...God heeft ons ALLEMAAL EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID gegeven, wij moeten ons leven leiden in hoeverre wij dat aan kunnen.
Ik vind het heel knap dat er veel vrouwen zijn (ook op dit forum) die er wel voor zouden gaan, echt, petje af voor hen!!Maar ik weet dat ik er niet sterk genoeg voor ben, maar zou je in het vervolg iets subtieler willen omgaan met je mening, uit dat iets minder hard, woordkeuzes als MOORD.....denk even na wat je tegen iemand zegt...want...gelukkig is dit geen onzekere en moeilijker tijd voor mij, gelukkig ben ik niet zwanger en sta ik niet stijf van de hormonen en gelukkig trek ik me dit soort dingen niet aan....
Lief van de (a.s) moeders die 't voor me opnemen, want ik kan hier echt slecht tegen hoor...wees blij dat we nu in een tijdperk leven dat er zoiets bestaat als prenataal onderzoek, fantastisch hoe de techniek ontwikkelt is.
Zo, ik geloof dat ik alles kwijt ben!!!!
Hoop dat we weer gezellig verder kunnen kletsen hier, geldt ook voor jouw mama An, heb niks tegen jou persoonlijk, maar nogmaals, denk even aan je woordkeuze...
Ik zeg toch ook niet...'O, weer zo iemand die haar leven aan de Heer geeft...Kijk eens naar al die oorlogen, bijna allemaal gebaseerd op geloofsovertuigingen'.Daar schiet jij toch ook niks mee op!!!
Ieder zijn eigen mening, maar laten we deze onwijs mooie tijd die nog voor ons ligt (onze zwangerschappen) gezellig samen met elkaar delen, dus ook de mooie en minder mooie momenten.Daar is dit toch voor???
Heftige discussies zijn volgens mij niet geschikt voor dit forum...
Zo, en nu tijd voor een kop thee en een paaseitje dacht ik zo!!!!
Groetjes Roos.