Mijn wereld ingestort......Slechte uitslag nekplooimeting.

@ Mama An

Ik begrijp jouw standpunt, maar ik vind het niet gepast om iemand die hiermee worstelt te veroordelen.

Iedereen kent zijn eigen situatie het beste en men moet elkaars keuze kunnen accepteren. Niet iedereen zit hetzelfde in elkaar.

Het spijt me, maar ik vind dat je dit had mogen denken, maar niet op het forum had moeten achter laten.

Grtz C.
 
Zoals de schrijfster boven me al zei: prima dat je dit zelf zo ervaart, maar hou dit voor je. Ik persoonlijk kan er niet zo heel goed tegen als mensen anderen de maat gaan nemen op basis van hun geloof. Denk dat voor de personen in kwestie de keuze moeilijk genoeg is zonder dit soort verwijtende en veroordelende meningen.

Daarnaast verbaas ik mij altijd over dit soort christelijke standpunten. Je zou het ook zo kunnen benaderen dat God het mogelijk heeft gemaakt dat deze diagnostiek uitgevoerd kan worden? Evenals levensreddende operaties/behandelingen (want hoe zit dit dan, is een hartinfarct geen teken van God dat het jouw tijd is?).

 
Hoi mama ann,

hier moet ik ook even op reageren.
Wij zijn dus ook een van de stellen die deze uitslag hebben gehad...

Kan me voorstellen dat je er zo over denkt.

Maar niet 1 van ons heeft ook al aangegeven een evt zs van een kindje met down te laten afbreken.!!!!!!!!!!
Ik vind dus dat je nu al een oordeel geeft over iets dat nog helemaal noet ter spraken is gekomen!!!!!!!!!

Ik denk ook niet dat ik de zs laat afbreken als blijkt dat ons kindje down heeft!!!!!!!
Ik wil me daar dan juist op kunnen voorbereiden, en alle informatie verzamelen die daarover is, zodat ik juist weet hoe ik mijn kindje dan moet opvoeden, en of er andere speciale dingen zijn waar we dan rekening mee moeten houden!!!!!!

Ik ben dus best gepikeerd over je reactie, want je gaat er maa gewoon van uit dat een kindje met down syndroom voor ons niet welkom zou zijn, terwijl niemand van deze stellen aangegeven heeft dat het kindje dan niet welkom is!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

groetjes Miran
 


Wij hebben (al 8 jaar geleden, toen ik zwanger was van onze eerste)
altijd het standpunt gehad dat we het kindje niet houden als het Down
heeft, dit om onze eigen redenen, en dat standpunt is niet veranderd nu
we er toch wel mee worden geconfronteerd, maar het ergste rampscenario
zou dus zijn dat het Down is en ik met 19 weken moet bevallen....



Ik moet toch nog even reageren.
Volgens mij staat hier duidelijk dat ze de zwangerschap gaat afbreken als het gehandicapt is. En alle respect voor degenen die de zwangerschap gaan uitdragen en voor het kindje gaan zorgen!!!! En ik denk niet   dat het met christelijke standpunten te maken heeft maar meer met de welvaartstijd waar in we leven. Alles kan en alles mag en dus moet alles zo perfect mogelijk zijn. Sorry dat ik hard overkom, maar ik vind het verschrikkelijk dat er zo met levens omgegaan word, een gehandicapte heeft net zo veel recht op het leven als een gezond iemand. En wie bepaald of iemand leven waarde heeft? Nogmaals sterkte voor iedereen die in deze spannende periode zit en ik hoop op gezonde kindjes voor jullie!!!

ps: dit is toch een discussieforum??
 
"Elk kindje krijg je van God en Hij vergist zich nooit!!! "


Dit klinkt mij anders erg christelijk in de oren. Discussieren is m.i. iets anders dan mensen veroordelen om hun eventuele keuze. Je kunt voors en tegens neerleggen of je eigen overweging weergeven. Maar NOOIT oordelen over de ander. Iets met de balk in je eigen oog en de splinter in het oog van de ander (ook zo'n mooie christelijke uitspraak).

En wat die tijd van welvaart betreft... Wat is erger? Er bewust voor kiezen om een zwangerschap af te breken, of je kindje compleet verbergen/negeren zoals vroeger nogaleens het geval was?

Sorry voor mijn misschien wat hevige reactie, maar ik heb 18 jaar (streng) gereformeerde ellende om me heen gezien. En daar hoor je nog weleens de opmerking dat een gehandicapt kindje 'de straf van God' is. Nee, dat is leuk voor een kind!
 
Hoi mama An,
Ik ben zo geschrokken van jouw reactie in dit topic dat ik deze week startte.
Ik krijg van iedereen onwijs veel lieve reacties, ik heb zo'n fijn gevoel gekregen na het lezen van al deze berichtjes, zo'n mooi idee dat (a.s) moeders verdeeld over heel Nederland zo met mij (en ook met tot nu toe 2 andere moeders die nu ook een slechte uitslag hebben gehad en nu even in een onzekere tijd zitten) meeleven en voor mij/ons duimen.....
Kom jij even om de hoek met je mening...tuurlijk mag je hier je mening spuien en discussieren, maar om iemand te VEROORDELEN (is jouw God echt geen voorstander van hoor!) dat je je kindje VERMOORD als wij ervoor kiezen met 19 weken te laten geboren worden.(Wat overigens met 16 weken word, daar je met een slechte punctie uitslag met 1 dag de uitslag hebt)....Wat valt me dat tegen van iemand die volledig in de Here is....

Ik ben katholiek opgevoed, ga nu niet meer naar de kerk, maar uit mijn geloof op mijn manier.Dus ik gellof zelf ook.
Maar op deze manier ga je toch niet om met andere mensen...
Volgens mij heb jij niet goed gelezen WAAROM wij het kindje laten geboren worden als het Down heeft.....
Wie kan het opvoeden, wie moet zeker weten dat hij/zij dat aan kan...emotioneel, praktisch, financieel etc etc....
Ik heb hier nog 3 gezonde meisjes lopen die ik niets te kort wil doen, die niet hun hele leven moeten aanpassen (want dat gaat echt wel gebeuren hoor) ik wil niet dat ik mijn kindje straks alleen in het weekend zie, in een instelling, ik wil niet dat ik er mijn hele leven voor schenk en het maar aan het lot moet overlaten hoe hij/zij terecht gaat komen als mijn man en ik komen te overlijden, ik wil niet mijn huwelijk op de klippen laten lopen(Heb ik laatst ook ergens gelezen, als gevolg van de impact van een kindje met Down)Want dan kan ik het straks helemaal alleen doen...
Kortom, dit zijn zoveel punten waar je rekening mee moet houden als je krijgt te horen dat je kindje Down heeft en het wil laten komen.....

Ik vind het heel gewaagd te spreken namens God...Jij zal dit blijkbaar als moord betitelen omdat het vast ergens in de bijbel terug te vinden is ofzo....
Maar over eerlijk gesproken gesproken....Ik ben mijn zusje 11 jaar geleden verloren, die heeft er zelf voor gekozen om uit dit leven te stappen.Ik was toen 18 jaar, zij 19, bijna 20...
Ik zal je zeggen...was opeens niet zo meer gecharmeerd van God, voelde me erg in de steek gelaten...Zelfs mijn vader (geboren en getogen in Katholiek Limburg) was kwaad op God...want waarom heeft hij haar niet tegen gehouden dan????
Tuurlijk hebben wij en mijn ouders dit vreselijke verlies een plekje kunnen geven.(Moet wel zeggen...het was een schande in de familie van mijn vader, destijds in Limburg, moest maar niet aan de klok gehangen worden...jaaaa, van je familie moet je het hebben he!)
Terugkomend op ons dilemma rond Down...God heeft ons ALLEMAAL EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID gegeven, wij moeten ons leven leiden in hoeverre wij dat aan kunnen.

Ik vind het heel knap dat er veel vrouwen zijn (ook op dit forum) die er wel voor zouden gaan, echt, petje af voor hen!!Maar ik weet dat ik er niet sterk genoeg voor ben, maar zou je in het vervolg iets subtieler willen omgaan met je mening, uit dat iets minder hard, woordkeuzes als MOORD.....denk even na wat je tegen iemand zegt...want...gelukkig is dit geen onzekere en moeilijker tijd voor mij, gelukkig ben ik niet zwanger en sta ik niet stijf van de hormonen en gelukkig trek ik me dit soort dingen niet aan....

Lief van de (a.s) moeders die 't voor me opnemen, want ik kan hier echt slecht tegen hoor...wees blij dat we nu in een tijdperk leven dat er zoiets bestaat als prenataal onderzoek, fantastisch hoe de techniek ontwikkelt is.

Zo, ik geloof dat ik alles kwijt ben!!!!
Hoop dat we weer gezellig verder kunnen kletsen hier, geldt ook voor jouw mama An, heb niks tegen jou persoonlijk, maar nogmaals, denk even aan je woordkeuze...
Ik zeg toch ook niet...'O, weer zo iemand die haar leven aan de Heer geeft...Kijk eens naar al die oorlogen, bijna allemaal gebaseerd op geloofsovertuigingen'.Daar schiet jij toch ook niks mee op!!!
Ieder zijn eigen mening, maar laten we deze onwijs mooie tijd die nog voor ons ligt (onze zwangerschappen) gezellig samen met elkaar delen, dus ook de mooie en minder mooie momenten.Daar is dit toch voor???
Heftige discussies zijn volgens mij niet geschikt voor dit forum...

Zo, en nu tijd voor een kop thee en een paaseitje dacht ik zo!!!!
Groetjes Roos.
 
Ook ik moet nu even reageren zeker voor de moeders die zo spanning zitten.

Als ik gehandicapt zou worden, in een rolstoel zou belanden, nooit buiten spelen met andere kinderen, pijn lijden, enz enz. en mijn ouders hadden dat van te voren geweten en mij toch hadden laten komen dan zou ik dat echt VRESELIJK hebben gevonden.

Als ik een ongeluk krijg en mijn familie weet dat ik nooit meer zou kunnen lopen nooit normaal functioneren en mijn familie trekt de stekker en niet uit dan zou ik zo verdrietig en boos zijn!

Ieder kind heeft recht op een leven maar dan is het nog wel de vraag wat voor leven je kan bieden en of dat gewenst is en er is geen God die dat beslist maar jij zelf.

De term moord is zeer ongepast en vindt ook wettelijk geen basis hiervoor. Ik vraag me weleens af waar God was toen mensen als Hitler werden geboren, die ook recht op een leven had maar en er wel 6 miljoen heeft afgepakt! Als je dat toch kon terugdraaien zou je zeker voor een abortus hebben gekozen als moeder van Hilter zijnde!  

Het maakt me erg boos dit soort goddelijke uitspraken want als er iets aldtij een bron van onrust en oorlog is is dat het geloof!

Sterkte allemaal ik hoop voor jullie allemaal op een goede uitslag maar sta helemaal achter ieder zijn eigen beslissing!

Liefs
Lies

 
Weet je wat me ook nog te binnen schiet.....
Wat vinden jullie dan van die situatie van dat meisje (vrouw) uit Italie, ik meen dat ze Luana of Eluana heette...
Ze had op haar 20e een ongeluk gehad en in coma geraakt.En was nu (begin dit jaar) inmiddels 37 jaar.Haar vader wilde een uitzondering op de wet tegen euthanasie die geldt in Italie en haar dochter in alle rust laten sterven.
Heel Italie stond op zijn kop....want het was moord...
Met zoveel  afgrijzen heb ik dit gevolgd, en volgens mij velen met mij.
Het ergste vond ik nog dat die vervelende president er nog een slaatje uit probeerde te slaan ook, effe nog populairder proberen te worden bij het katholieke volk.Hij probeerde het tegen te houden maar gelukkig heeft  een rechter recht gesproken en de vader in het gelijk gezet, zijn dochter mocht 'gaan'.
Dit is toch ook geen moord....
Ik ben helemaal voor euthanasie, het leven is geweldig, mooi, fantastisch....dat je een kind op deze wereld mag zetten, dat men tegenwoordig zou oud kan  worden, maar ik vind ook dat je zelf mag kiezen, ongeneeslijk ziek, chronische pijn, in coma noem het maar op....er is niemand, zelfs geen God die van jou verwacht je tijd uit te zitten ook al verga je van de pijn.
Oke, ben er klaar mee, maar wilde dit nog effe aanhalen.
Fijn weekend allemaal!!!
Groetjes Roos.  
 
Terug
Bovenaan