Mis....

Hi Annemarie,

Graag gedaan uiteraard!
Hopelijk heeft mn verhaaltje je geholpen. Hoe is het gegaan? Je zal je vast nog ellendig voelen (en dat is ook erg normaal)  maar hopelijk heb je niet al te lang last van de narcose en voel je toch een soort van opluchting.
Neem goed de rust he, meid, des te eerder ben je weer de oude. Laat je lekker verwennen en trek je niks aan van alles wat er evt gezegd wordt, ook al is het allemaal goed bedoeld!

Ik had maar 1 week last van nabloedingen, heel weinig maar soms kan het meer zijn en/of langer duren. Slapen heb ik veel gedaan, zo was het verdriet ook minder.
Veel sterkte meid, nogmaals: denk aan jezelf.

Lfs, Janneke
 
Hallo Anne

Ik reageer een beetje laat, maar ik zag het vandaag pas.
Wat vreselijk voor jullie!!
Ik wens jullie veel sterkte!!! Neem de tijd ervoor om te kunnen rouwen, dat is heel belangrijk!!

Liefs Tammy1
 
Hoi Janneke (en de rest die het leest...),

Het is gelukkig heel goed verlopen! Ik heb me echt voor niets zo druk gemaakt, maar dat zeg je meestal achteraf....
Maar we waren om 7 uur in het ziekenhuis en toen liepen ze me al te zoeken om bloed te prikken, dus we gingen gelijk de molen in. En ik stond als 2e op de lijst en werd om acht uur al gehaald om naar de operatiekamer te gaan. Om half negen ging ik, toen wel vol tranen, de ok binnen. Dat moment besefte ik even dat ze toch de kleine weg gingen halen en ze waren zo lief en belangstellend dat ik het niet meer hield. Maar toen ik om kwart voor 10 mijn ogen open deed had ik alleen maar honger en nadat ik terug was op de kamer kreeg ik ook lekker brood met rosbief....mmm. Ik heb eigenlijk geen pijn gehad en toen ik om half drie weer thuis was heb ik eerst nog even lekker buiten gezeten en toen maar weer even rust op bed gepakt. Toen kwam de gyn om even de operatie te bespreken en alles was goed gegaan, maar de placenta zat zo vast dat hij niet wist of alles er nu uit was...nu moet ik wel over twee weken terug om te kijken met de echo of alles weg is, dat was wel iets minder.

Ik had ineens toen ik thuis was het idee dat ik toch wel graag wilde weten wat het geworden zou zijn, dus gisteren als een gek   het ziekenhuis gebeld en een paar uur later belden ze terug dat het een jongen geweest zou zijn. Toch wel leuk om te weten, dan is het niet meer "de baby" maar onze derde knul.
Nu gaat het eigenlijk nog steeds goed, maar af en toe een traan, maar dat hoort erbij.
het vloeien is inderdaad gelukkig bijna helemaal over, dat is wel een fijne bijkomstigheid.

groetjes anne
 
Lieve Annemarie,

Echt sorry sorry sorry maar ik lees je berichtje nu pas....
Och wat heb ik met je te doen!!
Wat een erg nieuws!
Je had het natuurlijk al lang aan die mooie knullen verteld en dan nu dit...

Ik kan me heel goed voorstellen dat je wilde weten of je weer een jongetje zou krijgen en dat was dus zo. Zo kan je het misschien een plaatsje geven over een tijdje. Nu eerst nog even heel goed voor jezelf zorgen en voor jezelf laten zorgen.

Heb je ook gehoord waarom t mis gegaan is?? Misschien wil je die antwoorden wel helemaal niet weten, kan ik me ook voorstellen hoor.

Ik wens je echt heel veel sterkte toe en een hele dikke kus van mij
Liefs van Annerobe (Femke) van t derde kindje forum.

 
 
Hi Annemarie,

wat goed om te lezen dat het je mee is gevallen. Ja die belangstelling is dan super maar herken het wel, ik ging ook in tranen onder narcose. Ach die verdovende middelen zijn dan wel even "prettig"...
Kan me goed voorstellen dat je wilde weten of het een jongen of een meisje was, logisch. Hopelijk heb je de komende tijd om bij te komen van wat er allemaal gebeurd is. Heel erg veel sterkte!!!

Groetjes Janneke
 
Hoi!

Ik wilde het eigenlijk zomaar ineens weten wat het zou worden. Maar gelukkig was ik nog op tijd, anders had je de kans niet meer gehad.
Eigenlijk ben ik niet zo nieuwschierig waarom het mis is gegaan. We weten (gelukkig) dat we gezonde jongetjes op de wereld kunnen zetten, dus ik ga er zelf vanuit dat het kindje gewoon niet gezond/sterk genoeg was. Als  het een meisje was had ik daar  misschien dan toch een ander gevoel over gehad.

Ik vind het trouwens wel  fijn dat jullie zo meeleven! Het  helpt echt wel dat er anderen  zijn die hun  ding vertellen al is het wel erg jammer dat we (en jullie dus ook) dit  mee moe(s)ten maken.    
Ik ga nu even een tukkie doen, want de oudste is met oma mee en die andere ligt al lekker, kan ik nog even bijtanken voor de rest van de dag...

Groetjes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan