Ik heb alles gelezen van de schoonmoeders. Herkenbaar, maar ik heb veel meer moeite met mijn eigen moeder. Nu ik moeder ben geworden denkt ze dat ik ga doen zoals elke dochter. Dus veel meer naar huis en zij wil veel meer op visite komen. Dat snap ik natuurlijk wel, maar ik heb het gevoel dat ze niet begrijpt dat ik nog gewoon dezelfde ben. Bovendien hebben we een totaal andere kijk op baby's. Het lijkt wel of ze zelf alles is vergeten over baby's. Ze zit er soms totaal naast. Praat ze over dingen die mijn baby nog lang niet hoeft te kunnen. Ik heb ook niets gemeenschappelijks met haar. Wie heeft dit ook?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
moeder/oma
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Het beste is om met haar erover te praten.Schept duidelijkheid.
Hoi, ik ken het wel een beetje, denk ik. Nooit was ik dol op mijn schoonmoeder maar sinds de geboorte van mijn dochter, ben ik haar steeds meer gaan waarderen. Ze gaat zo leuk met mijn dochtertje om, rustig en lief, dat mijn band met haar sterker is geworden. Met mijn moeder daarentegen gaat het steeds slechter. Ze voelt mijn babytje totaal niet aan. En mijn dochtertje huilt de hele tijd als ze bij mijn ouders is of mijn ouders bij ons. Ze is een beetje bang voor ze. Ik heb geprobeerd om mijn moeder tips te geven hoe ze het beter kan aanpakken. Maar dat liep uit op een verschrikkelijke ruzie. Eind januari gaan we op vakantie. Al maanden geleden heb ik mijn ouders gevraagd of ze willen oppassen. Nu wordt ik bijna misselijk bij de gedachte dat ik mijn dochtertje bij hun moet laten tijdens mijn vakantie. Ik weet echt niet meer wat te doen. En ben bang mijn familie ontzettend te kwetsen als ik het eerlijk zeg. Wat kan alles veranderen hè, als je een kindje hebt gekregen? Ik ben benieuwd naar jou ervaringen.
Ik kan vanaf mijn zwangerschap mijn schoonmoeder niet meer zien of rieken.Ik voel me als moeder bedreigd.Ik denk dat het niet af hangt of het nu je moeder of schoonmoeder is,maar gewoon de manier hoe een persoon met jou en je kind omgaat.Ik ben nu misselijk omdat mijn dochter zaterdag naar mijn schoonmoeder gaat.Dan kan je zeggen doe het dan niet,maar dan komt er een familieruzie.Ik durf niet eerlijk te zijn.
Jammer genoeg is het allemaal herkenbaar wat jullie schrijven. Mijn ouders en zussen hebben zo'n slecht gevoel voor normale sociale verhoudingen dat ik me afvraag of ik nog wel contact met ze wil houden. Wat moet ons kindje wel niet denken over dit alles, welk voorbeeld krijgt ze? Ik weet niet wat beter is: voortdurend op je tenen lopen en tenenkrommend visites ondergaan of gewoon helemaal geen contact met ze. Inderdaad komen mijn eigen familieleden (die ik normaal gesproken 3x per jaar zag) nu 2-wekelijks langs en blijven dan lang. Ze eisen ook letterlijk op dat ze onze dochter mogen vasthouden/uit bed halen. Onze dochter reageert niet ontspannen op hun, terwijl ze normaal relaxed is. Wat is beter: al die negativiteit of geen contact meer?
Ik denk dat het nog zwaarder en lastiger is als je dit gevoel hebt tegenover je eigen zussen en ouders.Misschien ga je je nu ook vragen stellen bij je eigen opvoeding.Ik heb een hekel aan mijn schoonmoeder omdat ze mijn moederrol wil ontnemen.Als mijn moeder en zus mijn kleintje vastnemen,dan glunder ik.Ik voel me goed en ontspannen.Maar mijn schoonmoeder mag nog geen blik werpen op mijn kindje of ik krijg al het gevoel dat ik mijn maag ga uitbraken.
De vraag is ook of het alleen aan die moeder/schoonmoeder ligt,of ben je zelf wat overgevoeliger geworden.Je hebt zo'n oerdrang om je kind tegen de hele boze wereld te beschermen dat je het alleen nog maar zwart/wit ziet.
Ik ben het meest aan mijn eigen gevoelens ligt. In het begin had ik het zelfs zo erg dat ik er al moeite mee had als mijn vriend ons kindje te lang vasthield. Ik moest mezelf soms echt op mijn lip bijten om hem niet de hele tijd te corrigeren. Nu ben ik apetrots op hem. Ditzelfde geldt voor mijn schoonmoeder.
Ik merk gewoon dat ik wil dat mijn kindje zich op haar gemak voelt. Als zij niet blij is, ben ik het ook niet. Mijn ouders voelen haar slecht aan en ze huilt veel bij hun. Maar ik heb dit gevoel niet alleen, mijn vriend heeft het ook.
Ik ben in ieder geval blij te lezen dat ik niet de enige ben met deze gevoelens.
Ik merk gewoon dat ik wil dat mijn kindje zich op haar gemak voelt. Als zij niet blij is, ben ik het ook niet. Mijn ouders voelen haar slecht aan en ze huilt veel bij hun. Maar ik heb dit gevoel niet alleen, mijn vriend heeft het ook.
Ik ben in ieder geval blij te lezen dat ik niet de enige ben met deze gevoelens.