Mijn moeder is wel gek op haar en ze zit er letterlijk met haar neus bovenop. Veel te dicht naar mijn smaak en ze begint dan meteen te huilen. Ik zie wel dat ze het beste met haar voor heeft en dat helpt. Ik kan er steeds beter tegen. Als ik mijn moeder ergens op aanspreek (over vroeger) dan verandert ze direct van onderwerp, ze kan gewoonweg niet naar zichzelf kijken. Ik zou juist wel meer met haar willen praten, maar ze draait steeds dezelfde plaat af. Er is veel afstand tussen ons, dat leek tijdens mijn zwangerschap te verbeteren maar dat is toch niet zo. Mijn dochterje is haar negende kleinkind. Is jouw kindje het eerste?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
moeder/oma
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ik vond contact met mijn schoonouders al moeilijk en vervelend voor de geboorte van mijn kind. Maar sinds de komst van mijn zoontje merk ik dat ik helemaal niets meer van ze kan hebben. Ze zijn ontzettend op zichzelf gericht en willen in iedere situatie het middelpunt zijn. Ik merk gewoon dat die eerste maanden met een baby zwaar zijn en dat ik het er niet bij kan hebben dat mijn schoonouders zich gedragen als onvolwassen, verwende kinderen. Daarnaast gedraagt mijn schoonmoeder zich alsof het haar kind is. Ze heeft het ook steeds over haar kleinkind. Het kost me gewoon moeite om mijn zoontje bij haar op schoot te zien. Ik heb alleen nog maar contact met ze omdat mijn man dat graag wil, maar zelf zou ik ze liever uit mijn leven bannen.
Wat jij nu schrijft,dat had ik evengoed kunnen schrijven echt waar.Mijn schoonmoeder doet precies dat het haar dochter is .vb Zij krijgt cadeautjes van mensen voor mijn dochter.En dan schrijft ze daar bedankbriefjes naartoe.......Op eigen initiatief gaat ze zelf ,andere suikerboondoosjes kopen.....In het ziekenhuis zei ze "dat ze mijn dochter toch al voor mij in haar blootje heeft gezien"(ik kon nog niet uit bed)....,Er kwamen mensen op bezoek die ik nog nooit had gezien.en die zeiden dan"allee moeke binnenkort gaan wij met de klein op stap,allee(op mij dan) als je wil kan jij ook mee hoor."Nou dank je wel dat ik als moeder ook mee mag.....Als ze akkoord gaat met mijn manier van opvoeden ,dan gaat ze dat zowat tegen iedereen rondbazuinen,dan komt ze met mensen binnen en die gaan me dan wel is zeggen hoe ik het moet doen...(ps ben opvoedster van beroep)
Mijn dochter gaat af en toe naar haar ,om alvast te wennen als ik terug ga werken.(dan gaat ze 1dag in de week opassen).Ik ben al 2dagen voor ik ze breng echt misselijk.Als ik naar haar toe rij,dan echt dan zou mijn eten er terug uit komen.Als ik haar afgeef dan moet ik ook mijn mond houden,want ze weet eigenlijk alles al.(wat denk je dan klein kind...)Als ik dan achteraf zie wat ze allemaal uitspookt,is verschrikkelijk,ze heeft totaal geen feeling voor mijn dochter.Ze slaagt in paniek als ze huilt.Gisteren ging ik mijn kindje afhalen en ze stonk naar veel te zware parfum.BAh echt walgelijk ik heb haar onmiddellijk in bad gestopt.Mijn eigen moeder moet zulke zaken ook niet doen.Zij houdt een gezonde afstand.Ik ga mijn dochter met een gerust geweten afzetten.Ja ik doe het ook allemaal voor mijn man,hij weet wel dat ik die gevoelens heb.Maar het blijven zijn ouders he.Waar ik ook bang voor ben is dat ze op latere leeftijd mijn dochter gaan beinvloeden met te staan zwaaien met euro's.(ze zijn rijk.)Ik kan zoveel niet bieden aan ons meisje.Maar dat hoeft ook niet,vind ik.Zolang ze gelukkig en gezond is.Ik wil geen verwend nest.
Mijn dochter gaat af en toe naar haar ,om alvast te wennen als ik terug ga werken.(dan gaat ze 1dag in de week opassen).Ik ben al 2dagen voor ik ze breng echt misselijk.Als ik naar haar toe rij,dan echt dan zou mijn eten er terug uit komen.Als ik haar afgeef dan moet ik ook mijn mond houden,want ze weet eigenlijk alles al.(wat denk je dan klein kind...)Als ik dan achteraf zie wat ze allemaal uitspookt,is verschrikkelijk,ze heeft totaal geen feeling voor mijn dochter.Ze slaagt in paniek als ze huilt.Gisteren ging ik mijn kindje afhalen en ze stonk naar veel te zware parfum.BAh echt walgelijk ik heb haar onmiddellijk in bad gestopt.Mijn eigen moeder moet zulke zaken ook niet doen.Zij houdt een gezonde afstand.Ik ga mijn dochter met een gerust geweten afzetten.Ja ik doe het ook allemaal voor mijn man,hij weet wel dat ik die gevoelens heb.Maar het blijven zijn ouders he.Waar ik ook bang voor ben is dat ze op latere leeftijd mijn dochter gaan beinvloeden met te staan zwaaien met euro's.(ze zijn rijk.)Ik kan zoveel niet bieden aan ons meisje.Maar dat hoeft ook niet,vind ik.Zolang ze gelukkig en gezond is.Ik wil geen verwend nest.
Hoi An,
Ik ga er van uit dat jouw verhaal een reactie is op mijn verhaal over mijn schoonmoeder die doet alsof mijn kind van haar is. Maar als ik jouw verhaal zo lees krijg ik de indruk dat je misschien wel teveel pikt van je schoonmoeder. Mijn schoonmoeder zou zulke dingen ook kunnen doen, maar ik geef haar echt de kans niet. En als je zoveel moeite moet doen om haar op een afstand te houden, laat haar dan niet oppassen want dan wordt haar invloed alleen maar groter. Ja ik tolereer mijn schoonmoeder voor mijn man, maar ik heb wel met mezelf afgesproken dat ik hier een grens in trek. Ik accepteer het niet als ze zich gaat bemoeien met de opvoeding en aan haar vriendinnen heb ik geen boodschap. Ik heb me voorgenomen dat als ze hier te ver in gaat ze niet meer in de buurt van haar kleinkind komt. Mijn man weet dit ook en of hij het leuk vind of niet, hij zal me wel steunen. Misschien moet jouw man je ook wat meer steunen naar zijn moeder toe, want wat jouw schoonmoeder doet gaat toch wel heel ver. Jij bent de moeder en het geeft geen pas om jou steeds zo opzij te duwen. Als grootouders hoor je langs de zijlijn en niet in het middelpunt
Ik ga er van uit dat jouw verhaal een reactie is op mijn verhaal over mijn schoonmoeder die doet alsof mijn kind van haar is. Maar als ik jouw verhaal zo lees krijg ik de indruk dat je misschien wel teveel pikt van je schoonmoeder. Mijn schoonmoeder zou zulke dingen ook kunnen doen, maar ik geef haar echt de kans niet. En als je zoveel moeite moet doen om haar op een afstand te houden, laat haar dan niet oppassen want dan wordt haar invloed alleen maar groter. Ja ik tolereer mijn schoonmoeder voor mijn man, maar ik heb wel met mezelf afgesproken dat ik hier een grens in trek. Ik accepteer het niet als ze zich gaat bemoeien met de opvoeding en aan haar vriendinnen heb ik geen boodschap. Ik heb me voorgenomen dat als ze hier te ver in gaat ze niet meer in de buurt van haar kleinkind komt. Mijn man weet dit ook en of hij het leuk vind of niet, hij zal me wel steunen. Misschien moet jouw man je ook wat meer steunen naar zijn moeder toe, want wat jouw schoonmoeder doet gaat toch wel heel ver. Jij bent de moeder en het geeft geen pas om jou steeds zo opzij te duwen. Als grootouders hoor je langs de zijlijn en niet in het middelpunt
Ja ik heb het laten escaleren.Ik had veel sneller aan de rem moeten trekken.Het grappige aan het verhaal is.Dat ik het heel raar vond dat mijn man zo'n slecht contact had met zijn moeder.Hij zei nooit iets tegen haar.Via mij kon ze terug in zijn wereldje binnendringen.Maar nu begrijp ik waarom hij zo afstandelijk is tegenover zijn moeder.Brrrr zo'n oppervlakig mens die alleen maar over dieet kan zagen.Ze luistert nooit.Eerst dacht ik amai ze doen zo'n moeite voor hun zoon (op alle gebied).Maar uiteindelijk was ik vreemde in het huis van hun zoon.Wij moesten ons zelf verantwoorden als we een stomme bloembol in de grond staken.Als ik een feestje gaf voor familie en vrienden.Dan stond ik daar maar bij voor spek en bonen.Ik wou mijn nieuwe buren leren kennen.Maar kreeg daar de kans niet toe.Ze begon gewoon luid over mij heen te schreeuwen."laat de kamers is zien An".Nu weet ze dat ze mij niet meer elke dag moet bellen.Ik bel wanneer ik mijn dochter kom brengen.Het is al een hele herademing.Maar toch blijf ik op mijn hoede.Dat ze nu waarschijnlijk kwaad op me is en dat ze de ganse familie afgaat om haar beklag te doen.Kan me echt ni meer schelen.Ik heb geen schuldgevoel meer, want...ik voel me beter.
Ik kan niet verdragen dat mijn moeder mijn dochter vast neemt.Ik voel dan frustraties.Ik kan ook niet met haar praten.Ik voel me ongemakkelijk omdat ze mij steeds verwijten maakt.
Hoi An,
Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt. Gewoon duidelijke grenzen trekken, dat is beter voor jou en voor je gezin. En daar hoef je je dus NIET schuldig over te voelen. Blij dat je je beter voelt An. Succes.
Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt. Gewoon duidelijke grenzen trekken, dat is beter voor jou en voor je gezin. En daar hoef je je dus NIET schuldig over te voelen. Blij dat je je beter voelt An. Succes.
Ben benieuwd of je er nog bent. Ik had je laatste berichtje over het hoofd gezien.
Ik ben net terug van een weekje wintersporten (wat had ik een heimwee!!) en mijn moeder heeft opgepast. Dat ging heel goed. Mijn dochtertje heeft zich prima vermaakt. Daar ben ik blij om. Alleen toen ze terug kwam was mijn moeder er bijna kapot van dat ze haar weer bij ons moest achterlaten en regelmatig vergist ze zich: dan noemt ze zichzelf mama ipv oma. Het gaat beter maar ik merk dat de band met mijn moeder niet echt goed meer is. Ik vind dat ze zich heel geforceerd gedraagt. Hoop nog wat van je te horen...
Ik ben net terug van een weekje wintersporten (wat had ik een heimwee!!) en mijn moeder heeft opgepast. Dat ging heel goed. Mijn dochtertje heeft zich prima vermaakt. Daar ben ik blij om. Alleen toen ze terug kwam was mijn moeder er bijna kapot van dat ze haar weer bij ons moest achterlaten en regelmatig vergist ze zich: dan noemt ze zichzelf mama ipv oma. Het gaat beter maar ik merk dat de band met mijn moeder niet echt goed meer is. Ik vind dat ze zich heel geforceerd gedraagt. Hoop nog wat van je te horen...