Moeders met baby's uit september

Onze kleine man doet het ook heel goed gelukkig. We hebben afgelopen dinsdag z’n tongriem laten klieven dus hij is wel extra aanhankelijk, maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet zo erg hihi. Ik vind mijn eigen herstel wel echt eindeloos duren, word er vandaag ook een beetje moedeloos van. Door complicaties na de bevalling mag ik maar 1,5km wandelen en is de verwachting dat ik rond december ‘zeker wel vooruitgang moet kunnen boeken wat betreft het wandelen’. Dan is m’n verlof officieel allang afgelopen! Nu neem ik wel wat vakantie op, maar ik had echt gehoopt leuke dingen met m’n zoontje te kunnen doen. Nu hangen we alleen maar op de bank omdat ik veel moet liggen :(. Nou goed, tot zover de klaagzang, ik vind het soms dus gewoon lastig, was hier totaal niet op voorbereid ?. Hoe gaat het bij jullie? Alweer wat meer op de been?
 
Hier ook echt een rollercoaster!! Slapen gaat moeizaam ?  ik kan soms maar moeilijk in slaap komen omdat ik constant aan sta... mijn gedachtes kunnen echt heen en weer geslingerd worden. En dan die onzekerheid en hormonen erbij...gezellig ?
Mijn kleine (grote) man groeit goed of laat ik het zo zeggen. Als kool. Bij de geboorte woog hij 4400 gram en nu (hij is vandaag 6 weken) weegt hij al 6 kilo ? Ik geef borstvoeding en dat is dus duidelijk op gang hahaha. 
Afgelopen week was wel lastig, volgens mij hebben we de 6 weken sprong gehad. Of zijn we bijna doorheen. Hiervoor sliep hij best goed en in zijn eigen bedje maar dat was sinds deze week dus voorbij. Vandaag heeft hij voor het eerst weer een half uur en een keertje een uurtje in zn bedje geslapen. Maar nu is hij lekker bij mij in slaap gevallen en dat is toch ook wel weer fijn. Ze zijn maar 1x klein toch?! 
 
@runningmom
Hoe is het nu met zoontje na zn tomgriem klieven? Heeft hij er nog last van? 
Oe dat klinkt heftig, je herstel. Veel sterkte en succes daarmee. Ik kan daar niet over mee praten maar het lijkt me behoorlijk heftig, het is al een rollercoaster en dan ook dat erbij...
 
 
@Runningmom, oef dat klinkt idd pittig. Wat balen! Die tijd van je verlof is zo waardevol samen met je kleintje, ik kan me heel goed voorstellen dat het superjammer is dat je in die periode minder kunt doen dan gehoopt. Hoe is het met je zoontje inmiddels?


@604277, ik herken dat moeilijk in slaap komen vanwege het 'aan' staan wel! Ik probeer me echt te focussen op dat we het goed doen, en we het gewoon de tijd moeten geven. En dan zakken mijn gedachtes vaak wel af, ik stel me dan een beetje gerust. Heb jij specifieke dingen waar je onzeker over bent?

Wij zijn nog een stukje minder ver dan jullie, we zijn vandaag precies op 3 weken. Hij is overdag erg onrustig, slaapt eigenlijk alleen in de draagdoek, of als hij na zijn fles zo moe is dat hij bij me op de borst in slaap valt. Wegleggen laat hij niet zo goed toe. Hij mag van ons de tijd nemen, hij is nog zo jong. Ik heb gelezen over het 4e trimester, en daar hou ik me veel aan vast. Hij mag nog gerust veel bij ons willen zijn. Maar ik vind het best erg vermoeiend, de hele dag na iedere fles hem weer sussen. Snachts bakeren we hem in, en dat gaat top. Hij slaapt goed, de meeste nachten met 1 nachtvoeding, tussen 23.00 en 7.00. Dus vaak rond 3.00 ongeveer. Daar mogen we volgens mij niet om klagen!

 
Wat goed dat je jezelf weer rustig kan maken. Mij lukt dat niet echt en het kan me soms echt aanvliegen. Dan komt er een golf met gedachtes die niet altijd even leuk zijn ? ik heb daar ondertussen hulp voor gezocht bij een coach en ben daar net mee begonnen. Dat is fijn! Ik zit gelukkig niet in een depressie maar ze zei dat als ik niet aan de bel had getrokken wn dit erger was geworden dat dit wel heel goed gekund had. En ik moet zeggen dat de golven gelukkig minder worden. Ik ben er nog niet en het heeft tijd nodig maar ik kom er wel. Deze eerste periode is gewoon pittig! 
Oh en waar ik onzeker over ben? Vooral over zijn slapen. Overdag lukt het gewoon niet om hem ergens te laten slapen. Hij wil alleen maar bij iemand slapen en dan het liefst bij mij!! Dus herken me wel in je verhaal. En dan die vermoeiheid erbij...
Wij bakeren onze zoon ook in. Dit geeft hem wel mee rust. En snachts doet hij het ook best goed. Alleen slaapt hij wel dus bij ons (moeilijk in zn bedje te leggen) en hoor ik alles waardoor ik niet lekker echt in een diepe slaap kan komen. 
Je zei iets over een 4de trimester? Dat ga ik even opzoeken, ik weet niet zo goed wat je daarmee bedoel. 
 
Nou eerlijk gezegd is mijn vriend met name de oorzaak dat ik mezelf ook weer rustig krijg hoor! Ik heb zoveel emotionele momenten gehad, zeker de 2e week. Ik twijfelde aan alles, voelde schuldig, voelde me zwak omdat het voelde alsof ik faalde en het niet aankon, etc. Die momenten vind ik verschrikkelijk. En ze zijn nog niet voorbij, maar worden wel minder. Ik kan er ontzettend goed met mijn vriend over praten, en dat lucht zo op.


Wat ontzettend goed dat je er hulp voor hebt gezocht! En goede timing dus! Wees ook lief en trots op jezelf dat je dat gedaan hebt hoor!

Mijn vriend is vandaag voor het eerst weer gaan werken. De dag valt me alles mee, eigenlijk gaat het wel ok. Na de eerste voeding viel hij lief bij me in slaap, na de 2e voeding in de draagdoek en samen naar de winkels gewandeld, en nu na de 3e voeding heb ik hem voor het eerst in zijn eigen kamertje gelegd, in zijn eigen bedje. Ingebakerd, dat wel, maar toch wel even een blokje waarin ik wat dingen voor mezelf kan doen. Dit lijkt goed te gaan, hij ligt nu al een tijdje rustig te slapen.

Het 4e trimester is een theorie over de behoeftes van een pasgeboren baby in de eerste 12 weken na geboorte. Dat een baby echt nog de behoefte heeft dichtbij ons te zijn. Juist die gedachte vind ik erg geruststellend. Dit stukje bijvoorbeeld, vond ik fijn:
https://www.lansinoh.nl/wat-elke-moeder-zou-moeten-weten-over-het-4e-trimester/
 
Wat fijn dat je partner je zo goed helpt. Ik heb ook zo ontzettend veel steun van mijn man! Ik kan echt niet zonder hem! Hij doet zoveel voor me en kan inderdaad ook heel goed met hem praten.
Die gevoelens die jij hebt heb ik ook. Ook jij moet lief voor jezelf zijn he. ?
Wat toevallig, mijn man is vandaag ook weer voor het eerst gaan werken. En ook ik heb best een redelijke dag. Ga nu wel merken dat ik heel moe ben ?
Ik heb het gelezen en wat een fijn stuk om te lezen! Dit zou iedere moeder moeten lezen!!!
 
Wat herkenbaar die rollercoaster aan emoties en daardoor niet kunnen slapen, dacht dat het aan mij lag? Mijn vriend helpt gelukkig ook ontzettend. We geven dit keer flesvoeding na een vorige niet zo fijne ervaring met borstvoeding, het scheelt wel enorm dat ik nu niet alles alleen hoef te doen maar toch sta ik aan constant. Helpt denk ik ook niet dat je eigenlijk geen afleiding hebt op een dag. Ik ben pas 2 weken geleden bevallen en nog niet zo mobiel dus kan ook niet even lekker gaan wandelen. De vorige keer lukte dat na 4 weken dus hopelijk snel vooruitgang.
Hoe gaat het bij jullie met krampjes? Hier zijn ze eigenlijj al sinds het begin elke dag wel even aanwezig. Onze dochter had er weinig last van dus toch even wennen wat je moet doen. Na 1 uur huilen bieden we toch maar een flesje aan die hij dan half op drinkt en in slaap valt. Maar ik ben bang dat dat uiteindelijk de krampen verergert. Laten jullie je kindjes ook echt 2 uur huilen bijvoorbeeld van de krampen? Vind het zo zielig. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan