<p>Hoi hoi,</p><p>Tot nu toe kan ik nog helemaal niet genieten van mijn zwangerschap. Hopelijk komt dit nog, ik ben echter pas 11 weken. Maar ik spreek familieleden en vriendinnen die momenteel ook zwanger zijn en hun zeggen allemaal echt al vanaf dag 1 op een roze wolk te zitten en voelen zich helemaal geweldig.</p><p>Dit heb ik niet. En nu wil ik niet ondankbaar over komen, ik ben heel dankbaar echt waar. Alleen voel ik me echt ellendig. Als ik van andere vrouwen hoor dat ze zich geweldig en energiek voelen, kan ik me hier echt niet in vinden.</p><p>Ik ben al weken lang moe, echt heel erg moe. Ik ben energieloos, heb de puf nog niet om de was te doen of te stofzuigen. Sta al duizelig rondjes te draaien als ik de trap op loop. Ik slaap slecht, heb iedere nacht gekke dromen. Heb vaak hoofdpijn en om dan nog maar niet over het eten te beginnen, want dat is helemaal een drama! Niets smaakt me. Niets krijg ik weg. Heb geen zin in wat voor voedsel dan ook en als ik toch probeer te eten word ik er misselijk van. Het enigste waar ik écht trek in heb is melk drinken.</p><p>Overal lees ik dat ik naar mijn lichaam moet luisteren, maar als ik dat zou doen dan zou ik de hele dag in bed of op de bank liggen. En de komende tijd loopt mijn werk, het huishouden en alle andere zaken gewoon door. </p><p>Meer vrouwen die dit ook hebben? Want iedereen die ik tot nu toe gesproken heb voelt zich al helemaal top vanaf het begin.</p>
Niet kunnen genieten
- Onderwerp starter MilkaOreo
- Startdatum
Oh ik herken mezelf helemaal in je! Ik ben nu ruim 7 weken en voel me vreselijk! Zo ellendig en ziek dat ik me zelfs ziek gemeld heb op het werk.
Bij mijn eerste zwangerschap had ik dit ook. Mijn schoonzusje was een week later uitgerekend en was soms wat moe maar meerniet. Onvoorstelbaar! Gelukkig ging het toen rond 12 weken een stuk beter met me, en daarna kon ik ook echt wat gaan genieten van het zwanger zijn. Maar o wat lijkt dat nu onmogelijk! Goed van je dat je even je hart lucht op het forum. Er zijn hier genoeg dames die je helemaal begrijpen.
Ik hoop voor je dat je je snel wat beter gaat voelen! Komt helemaal goed, ook jij gaat straks genieten van de zwangerschap, let maar op!
Bij mijn eerste zwangerschap had ik dit ook. Mijn schoonzusje was een week later uitgerekend en was soms wat moe maar meerniet. Onvoorstelbaar! Gelukkig ging het toen rond 12 weken een stuk beter met me, en daarna kon ik ook echt wat gaan genieten van het zwanger zijn. Maar o wat lijkt dat nu onmogelijk! Goed van je dat je even je hart lucht op het forum. Er zijn hier genoeg dames die je helemaal begrijpen.
Ik hoop voor je dat je je snel wat beter gaat voelen! Komt helemaal goed, ook jij gaat straks genieten van de zwangerschap, let maar op!
Hoihoi heel herkenbaar!! Hier geen pijn of misselijk maar wel de eerste 13 weken flinke vermoeidheid en nergens zin in. We kregen ook tegelijk het baby nieuws en dat ons bod op het huis was geaccepteerd in 1 week tijd. Baby was zeker ook gepland maar we hadden nooit gedacht dat t zo snel zou lukken 
door al die dingen die je dan ineens moet gaan regelen ook weinig tijd om er even bij stil te staan samen en te genieten, teveel aan ons hoofd. Nu (18 weken) is bijna alles rond qua huis/notaris enz. Al veel ingepakt, verhuisdag bijna daar. Vanaf week 13 kreeg ik wat meer energie terug, en ook mijn eetlust, half. Is btw pas geoorloofd om vanaf 5/6 maanden meer te gaan eten (voor 2) en dat is maar 250 calorieen extra per dag, dus is geen ramp als je in het begin weinig eet. Nu zijn we pas sinds een week echt aan het relaxen samen, niet meer het gevoel erbij dat het ff tussen de chaos heen moet. Dus je bent er niet alleen in, en ik kan je verzekeren, of het nu bij 13 weken of 16 is: je gaat dit gevoel echt niet 40 weken hebben, is de aanpassing, elk lichaam en situatie is anders ?
? succes samen
door al die dingen die je dan ineens moet gaan regelen ook weinig tijd om er even bij stil te staan samen en te genieten, teveel aan ons hoofd. Nu (18 weken) is bijna alles rond qua huis/notaris enz. Al veel ingepakt, verhuisdag bijna daar. Vanaf week 13 kreeg ik wat meer energie terug, en ook mijn eetlust, half. Is btw pas geoorloofd om vanaf 5/6 maanden meer te gaan eten (voor 2) en dat is maar 250 calorieen extra per dag, dus is geen ramp als je in het begin weinig eet. Nu zijn we pas sinds een week echt aan het relaxen samen, niet meer het gevoel erbij dat het ff tussen de chaos heen moet. Dus je bent er niet alleen in, en ik kan je verzekeren, of het nu bij 13 weken of 16 is: je gaat dit gevoel echt niet 40 weken hebben, is de aanpassing, elk lichaam en situatie is anders ?? succes samen Oh, zo fijn dat je dit topic bent gestart!
Mij ben vandaag 7 weken zwanger, al tijdje misselijk maar sinds gister superveel spugen. Ik slaap slecht, mega duizelig, knallende hoofdpijn. Ik ben gewoon echt even op!
vandaag huilend mijn verloskundige gebeld. Ik heb vandaag pilletjes gekregen tegen de misselijkheid, en dacht dat die na een paar uur wel zouden werken. De verloskundige gaf aan dat dit 3 dagen duurt, en ik brak. Ze verplichtte me om deze week niet meer te gaan werken, en ik moet morgen even langskomen.
Als ik me vrijdag niet beter voel, krijg ik andere pillen. Ik ben benieuwd.
Ik voel me ondertussen ook schuldig dat ik alleen maar lui op de bank lig, en huishouden gewoon echt niet kan doen momenteel. Gelukkig heb ik een mega lieve man
Mij ben vandaag 7 weken zwanger, al tijdje misselijk maar sinds gister superveel spugen. Ik slaap slecht, mega duizelig, knallende hoofdpijn. Ik ben gewoon echt even op!
vandaag huilend mijn verloskundige gebeld. Ik heb vandaag pilletjes gekregen tegen de misselijkheid, en dacht dat die na een paar uur wel zouden werken. De verloskundige gaf aan dat dit 3 dagen duurt, en ik brak. Ze verplichtte me om deze week niet meer te gaan werken, en ik moet morgen even langskomen.
Als ik me vrijdag niet beter voel, krijg ik andere pillen. Ik ben benieuwd.
Ik voel me ondertussen ook schuldig dat ik alleen maar lui op de bank lig, en huishouden gewoon echt niet kan doen momenteel. Gelukkig heb ik een mega lieve man
Zeer herkenbaar, ik heb het in de periode 10 tot 16 weken gehad. Ontzettend moe, lusteloos, hoofdpijn, duizelig, misselijk en zure smaak in me mond. Ik snapte er ook niks van iedereen was zo blij en vrolijk om mij heen terwijl ik me echt zo verrot voelde en mezelf aan het verwijten was dat ik zo down was. Maar dit gebeurt ontzettend veel geen zorgen om maken.. je voelt je straks na een aantal week echt een stuk beter! Ik ben nou 21 week en heb zoveel meer energie gekregen alle vervelende rotkwaaltjes zijn flink afgenomen.
Hier ook hoor! 2 miskramen gehad, nu een zwangerschap die wel goed gaat, 2 super echo’s gehad.
ben nu 11 weken ver en nog maar 1 dagje een beetje vrolijk geweest.
heb aanleg voor depressieve periodes maar deze is wel heftig pff.
Zooo futloos, mega moe, en misselijk maar niet kotsen..
eten gaat dan wel maar dat helpt weer niet voor het opgeblazen gevoel..
maargoed.. ze zeggen dat het beter wordt ik ga ervoor iig.
ben nu 11 weken ver en nog maar 1 dagje een beetje vrolijk geweest.
heb aanleg voor depressieve periodes maar deze is wel heftig pff.
Zooo futloos, mega moe, en misselijk maar niet kotsen..
eten gaat dan wel maar dat helpt weer niet voor het opgeblazen gevoel..
maargoed.. ze zeggen dat het beter wordt
ik ga ervoor iig.Hoi! Heeeeel herkenbaar!
Ik heb in die 9 maanden geen dag echt genoten..
ik ben iederedag dankbaar geweest dat zeker weten wel maar genieten nee
eerst mega onzeker of het wel goed zou gaan gevolgd door vermoeidheid misselijk energieloos...
dat nam gelukkig wel af maar die dikkebuik dat waggelen 100000 x plassen
die broek past niet dat shirt alweer aan een zetje krijgen van me man om Mn bed uit te komen nee bedankt ik trek me zelf wel stiekem omhoog aan het matras
en maar klagen en maar klagen...
maar anderzijds als ik er zo oo terug kijk het moment dat we te horen kregen dat we een dochter kregen.. de spulletjes kopen de extra aandacht van mensen om je heen voorrang krijgen op een openbaar toilet , het schaamteloos schranzen in een restaurant, de middagdutjes die iedereen begrijpt , dat wasje dat je vriend wel even regelt want phoooooeee dat bukken met die buik gaat eigenlijk best maar dat hoeft hij niet te weten ?
die trapjes en hikjes die je voelt heeerlijk vond ik dat..
en dan de bevalling ik was zo blij dat het er op zat echt als moest ze er via Mn keel uit kom maar op!! En echt waar toen ze er uitwas en ze werd op Mn borst gelegd wat een fantastisch heerlijk geweldig moment was dat dat is werkelijk het meest bijzondere moment wat je mee kunt maken
dus schaam je niet voor sommige vrouwen komt het genieten pas na de bevallig en zul je er als je er op terug kijkt toch dingen missen van toen je zwanger was
veel geluk met je wonder
Ik heb in die 9 maanden geen dag echt genoten..
ik ben iederedag dankbaar geweest dat zeker weten wel maar genieten nee
eerst mega onzeker of het wel goed zou gaan gevolgd door vermoeidheid misselijk energieloos...
dat nam gelukkig wel af maar die dikkebuik dat waggelen 100000 x plassen
die broek past niet dat shirt alweer aan een zetje krijgen van me man om Mn bed uit te komen nee bedankt ik trek me zelf wel stiekem omhoog aan het matras
en maar klagen en maar klagen...
maar anderzijds als ik er zo oo terug kijk het moment dat we te horen kregen dat we een dochter kregen.. de spulletjes kopen de extra aandacht van mensen om je heen voorrang krijgen op een openbaar toilet , het schaamteloos schranzen in een restaurant, de middagdutjes die iedereen begrijpt , dat wasje dat je vriend wel even regelt want phoooooeee dat bukken met die buik gaat eigenlijk best maar dat hoeft hij niet te weten ?
die trapjes en hikjes die je voelt heeerlijk vond ik dat..
en dan de bevalling ik was zo blij dat het er op zat echt als moest ze er via Mn keel uit kom maar op!! En echt waar toen ze er uitwas en ze werd op Mn borst gelegd wat een fantastisch heerlijk geweldig moment was dat dat is werkelijk het meest bijzondere moment wat je mee kunt maken
dus schaam je niet voor sommige vrouwen komt het genieten pas na de bevallig en zul je er als je er op terug kijkt toch dingen missen van toen je zwanger was
veel geluk met je wonder