Niet kunnen genieten
- Onderwerp starter MilkaOreo
- Startdatum
Ik heb nog niet alle berichten gelezen, maar heel herkenbaar. Ik ben inmiddels 25 weken zwanger en ik verwacht niet dat het moment nog komen gaat dat ik mezelf heel lekker ga voelen. Mijn conclusie heb ik dan al wel getrokken, zwanger zijn maakt mij niet gelukkig. Ik ben overigens wel heel blij dat ik zwanger ben geworden, want ik was er altijd van overtuigd dat ik niet zwanger kon worden.
Tot en met week 19 ben ik erg ziek geweest. Extreem misselijk, veel overgeven.. dit was heftig, zo heftig dat mijn ogen complete bloeduitstortingen waren en mijn gezicht ook vol bloeduitstortingen zat. Hoewel ik normaal niet goed toe kan geven aan wat mijn lichaam wil, moet ik nu wel. Ik heb vanaf week 16 al veel last van harde buiken en inmiddels werk ik dan ook een stuk minder. Van zo'n 50 uur per week naar max. 4 uur per dag. Nogal een omschakeling, waarin ik mezelf erg verveeel.. maar alles voor de baby
.
Inmiddels is de misselijkheid wat minder, het overgeven nog maar minimaal en de harde buiken zijn er nog steeds. Sinds de extreme misselijkheid minder is, ben ik naast wat misselijk vooral erg moe en doet mijn buik vrijwel heel de tijd zeer. Als ik voldoende rust neem, is het allemaal wel te doen maar heel leuk is anders.
Ik voel de baby nog niet zo veel, maar sinds deze week zie ik mijn buik af en toe wel wat bewegen, dat maakt het wel wat leuker moet ik zeggen. Mijn placenta ligt aan de voorkant, dus ik wist al wel dat ik de baby nog niet zo vroeg zou gaan voelen. Mijn buik is nog wel bescheiden, maar dat vind ik prima. Ik ga er vanuit dat die nog flink gaat groeien. Wel zou ik het heerlijk vinden als het snel een echte zwangerschaspbuik is. Nu zie ik mensen nog wel eens kijken van 'is die nou aangekomen, of zwanger'.
Ik heb niet het idee dat ik last heb van stemmingswisselingen of wat dan ook.. al vind mijn man het af en toe leuk om mij te irriteren. Dat gaat op dit moment namelijk een stuk makkelijker aangezien ik zo moe ben haha.
Privé heb ik het er hier met bijna niemand over. Als eerste hou ik er niet van om te klagen en heb ik geen zin om het hier met anderen over te hebben. Ten tweede merk ik toch dat het taboe is om je zwangerschap niet zo leuk te vinden. Mensen om mij heen weten natuurlijk wel wat er precies aan de hand is.. daar is ook bijna niet onderuit te komen als je veel thuis zit haha.
Kortom: ik vind het geen pretje, maar ik sluit een tweede zwangerschap in de toekomst niet uit ook al vind ik het geen leuke periode.
Tot en met week 19 ben ik erg ziek geweest. Extreem misselijk, veel overgeven.. dit was heftig, zo heftig dat mijn ogen complete bloeduitstortingen waren en mijn gezicht ook vol bloeduitstortingen zat. Hoewel ik normaal niet goed toe kan geven aan wat mijn lichaam wil, moet ik nu wel. Ik heb vanaf week 16 al veel last van harde buiken en inmiddels werk ik dan ook een stuk minder. Van zo'n 50 uur per week naar max. 4 uur per dag. Nogal een omschakeling, waarin ik mezelf erg verveeel.. maar alles voor de baby
. Inmiddels is de misselijkheid wat minder, het overgeven nog maar minimaal en de harde buiken zijn er nog steeds. Sinds de extreme misselijkheid minder is, ben ik naast wat misselijk vooral erg moe en doet mijn buik vrijwel heel de tijd zeer. Als ik voldoende rust neem, is het allemaal wel te doen maar heel leuk is anders.
Ik voel de baby nog niet zo veel, maar sinds deze week zie ik mijn buik af en toe wel wat bewegen, dat maakt het wel wat leuker moet ik zeggen
. Mijn placenta ligt aan de voorkant, dus ik wist al wel dat ik de baby nog niet zo vroeg zou gaan voelen. Mijn buik is nog wel bescheiden, maar dat vind ik prima. Ik ga er vanuit dat die nog flink gaat groeien. Wel zou ik het heerlijk vinden als het snel een echte zwangerschaspbuik is. Nu zie ik mensen nog wel eens kijken van 'is die nou aangekomen, of zwanger'. Ik heb niet het idee dat ik last heb van stemmingswisselingen of wat dan ook.. al vind mijn man het af en toe leuk om mij te irriteren. Dat gaat op dit moment namelijk een stuk makkelijker aangezien ik zo moe ben haha.
Privé heb ik het er hier met bijna niemand over. Als eerste hou ik er niet van om te klagen en heb ik geen zin om het hier met anderen over te hebben. Ten tweede merk ik toch dat het taboe is om je zwangerschap niet zo leuk te vinden. Mensen om mij heen weten natuurlijk wel wat er precies aan de hand is.. daar is ook bijna niet onderuit te komen als je veel thuis zit haha.
Kortom: ik vind het geen pretje, maar ik sluit een tweede zwangerschap in de toekomst niet uit ook al vind ik het geen leuke periode.
Dames! Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben!!
Ik weet al vanaf de 4e week dat ik zwanger ben, toen nergens last van tot week 11. En vanaf week 11 tot nu (week 14) belachelijk moe, misselijk, overgeven, diaree, overal pijntjes... verschrikkelijk gewoon.
Ik kan me zelfs niet concentreren op mn werk en daar lijden de clienten heel erg onder. Naja niet alleen de clienten maar ook de werkzaamheden daar omheen en laat staan het huishouden.. als ik eindelijk een dag vrij ben dan kom ik de bank echt niet af en als ik een slechte dag heb kom ik mn bed niet eens uit..
Volgens de VK moet dit rond de 16 á 18 week wegtrekken.. ik hoop zo dat ze gelijk heeft. Ik heb nog niet eens kunnen genieten van de lieve cadeautjes die ik al heb gekregen voor de kleine.
Liefs!
Ik weet al vanaf de 4e week dat ik zwanger ben, toen nergens last van tot week 11. En vanaf week 11 tot nu (week 14) belachelijk moe, misselijk, overgeven, diaree, overal pijntjes... verschrikkelijk gewoon.
Ik kan me zelfs niet concentreren op mn werk en daar lijden de clienten heel erg onder. Naja niet alleen de clienten maar ook de werkzaamheden daar omheen en laat staan het huishouden.. als ik eindelijk een dag vrij ben dan kom ik de bank echt niet af en als ik een slechte dag heb kom ik mn bed niet eens uit..
Volgens de VK moet dit rond de 16 á 18 week wegtrekken.. ik hoop zo dat ze gelijk heeft. Ik heb nog niet eens kunnen genieten van de lieve cadeautjes die ik al heb gekregen voor de kleine.
Liefs!
Hier ook iemand die kan meepraten. Al moeder van 2 schatten van kinderen. Beide zwangerschap van voor tot achter ziek geweest. Nu 7 weken zwanger van nummer 3. Voel me meer moe dan bij de andere zwangerschappen. Eten is een crime, maar niet eten ook. Continu buikpijn, opgeblazen buik en liefst lig ik hele dagen wat natuurlijk niet kan met werk en 2 kindjes. Arme man van mij.
voel me ook mega schuldig, want twijfel soms of dit beste beslissing was. Doe ik andere kindjes hier niet mee te kort? Heb nu namelijk minder energie voor hun. Ik weet anderzijds ook dat ik me 2u na de bevalling weer topfit voel en de hele wereld weer aan kan, dus kwestie van even doorbijten en dan hebben we er straks weer een schatje bij!
Sterkte dames!
voel me ook mega schuldig, want twijfel soms of dit beste beslissing was. Doe ik andere kindjes hier niet mee te kort? Heb nu namelijk minder energie voor hun. Ik weet anderzijds ook dat ik me 2u na de bevalling weer topfit voel en de hele wereld weer aan kan, dus kwestie van even doorbijten en dan hebben we er straks weer een schatje bij!
Sterkte dames!
Heel erg herkenbaar vanaf de 4 week ben ik heel erg misselijk geworden en kan ik niks meer verdrage ik ben nu inmiddels 14 weken en ben helemaal kapot.
Ik ben zelfs zo ver heen dat ik hulp mpet gaan zoeken om te praten want mijn hele motivatie is weg.
Hoop dat het inmiddels met jou wel wat beter gaat
Ik ben zelfs zo ver heen dat ik hulp mpet gaan zoeken om te praten want mijn hele motivatie is weg.
Hoop dat het inmiddels met jou wel wat beter gaat