Niet kunnen genieten

Zo fijn om te lezen dat meer mensen dit herkennen ? nu 16 weken zwanger en ik vind het nog erg moeilijk om er van te genieten. Partner zit wel op een roze wolk, die antwoord bij alle kwaaltjes en problemen standaard met: komt wel goed, geniet er nou van. 
Vind het ergens heerlijk om te zien dat hij zo blij is en het scheelt denk ik wel een hoop ook voor mij. Maar ik vind het toch wel jammer dat ik alle zorgen etc niet los kan laten.
 
Geniet er allemaal maar van...
Wij zijn ons kindje verloren met 24 weken. Wou tot ik me nog eens moe/misselijk kon voelen door de zwangerschap.. nu weet ik wat echte leegte betekend.
probeer jullie erover heen te zetten, en te genieten. Er zijn er genoeg die het willen en niet (meer) kunnen. 
Liefs
 
Wat erg voor jullie Kiki.
Hoe zeer ik je reactie ook begrijp, je kunt je niet zomaar over erge misselijkheid etc heen zetten. En dat iemand niet zo kan genieten wil niet zeggen dat iemand niet dankbaar is om zwanger te zijn.  
Ik kan namelijk ook niet genieten. Niet alleen door kwaaltjes (ook hier heel misselijk), maar met name omdat mijn vader momenteel op sterven ligt. 
Dat maakt het erg moeilijk om blij te zijn met een zwangerschap.. (ook 11 weken ondertussen) 
 
Ik kon de eerste weken ook echt niet genieten. Mijn darmen vonden het een goed idee om niet meer te willen werken dus wekenlang krampen gehad waardoor ik niet kon slapen en me uiteindelijk zelfs ziek heb gemeld van werk. Daarna kreeg ik macrogol en daarmee was het na enkele dagen eindelijk weer op gang. Nu sinds een paar dagen pijnvrij maar nu begint de vermoeidheid en misselijkheid :p denk af en toe ook: gatsie dat gaan lange maanden worden zo! En vriendinnen inderdaad allemaal genieten van ieder moment en omhelzen de kwaaltjes. Ik weet niet hoe ze dat doen.. maar ik heb woensdag eerste echo en denk dat dan ook een deel van mijn zorgen afnemen en ik meer kan gaan genieten :) ik ben in ieder geval wel ontzettend blij dat het tot nu toe gelukt is! 
Succes allemaal met de kwaaltjes. We komen er wel doorheen ;)
 
Ik kon de eerste weken ook echt niet genieten. Mijn darmen vonden het een goed idee om niet meer te willen werken dus wekenlang krampen gehad waardoor ik niet kon slapen en me uiteindelijk zelfs ziek heb gemeld van werk. Daarna kreeg ik macrogol en daarmee was het na enkele dagen eindelijk weer op gang. Nu sinds een paar dagen pijnvrij maar nu begint de vermoeidheid en misselijkheid :p denk af en toe ook: gatsie dat gaan lange maanden worden zo! En vriendinnen inderdaad allemaal genieten van ieder moment en omhelzen de kwaaltjes. Ik weet niet hoe ze dat doen.. maar ik heb woensdag eerste echo en denk dat dan ook een deel van mijn zorgen afnemen en ik meer kan gaan genieten :) ik ben in ieder geval wel ontzettend blij dat het tot nu toe gelukt is! 
Succes allemaal met de kwaaltjes. We komen er wel doorheen ;)
 
Ergens ben ik heel blij te Lezen dat ik niet de enige ben!!! Maar bah wat is het zwaar..
Ik ben vandaag 7+6 zwanger en typ weer vanuit bed.. vanaf 5 uur marathon spugen en nu gaat dat wel weer.. elke ochtend vanaf week 5 spuug ik me lens, Mn huis is een grote * zooi omdat ik echt nergens puf voor heb, snachts slaap ik slecht omdat die zere memmem in de weg liggen en 100 x moet plassen dan word je vanaf 5 uur wakker om weer te spugen.. ik ben onwijs dankbaar en blij dat ik zwanger ben en weet dat het niet zomaar gegeven is maar ik voel me er bijna depri van.. hopelijk kunnen we snel genieten.. dit is Mn eerste zwangerschap en had er alles van verwacht maar dit? Donderdag de aller eerste echo zou zo blij zijn als ik dan ook echt zie waar voor ik het doe..
nogmaals mega blij niet de enige te zijn
 
Hoi! Vandaag ben ik 3 maanden maar tot nu toe ben ik alleen maar moe moe moe, het liefst lig ik de hele dag in bed maar ook daar word ik naar mijn gevoel zieker van.. ik verzet me tegen de moeheid en de buik- en rugpijn, verzin allerlei klusjes naast mijn dagelijkse verplichtingen maar ik merk aan mijn lichaam dat het me gewoon teveel is. Ik weet van mijn vorige zwangerschappen dat dit overgaat maar toch voelt het momenteel niet zo en ben gewoon depri. Terwijl daar naast mijn zwangerschapsklachten eigenlijk helemaal geen reden voor is. 
Ik heb het besproken met mijn verloskundige, die had geen tips of trics. Ik begeef me wat vaker onder vriendinnen/familie waar ik me prettig voel en waar ik gezellig mee kan kletsen of leuke dingen mee doe (helaas is het sporten en/of hobby’s momenteel te zwaar). 
Klachten die ik ervaar: misselijkheid, gewoon niet lekker zijn, oververmoeid, rug- en schouderpijn, migraine, snel overgeprikkeld zijn, extreem overgevoelig, ook wanneer mensen me willen aanraken, of als mensen te dichtbij komen en ik hun ruik, ook als ze een lekker geurtje op hebben, m’n maag draait ervan om en krijg het gevoel van flauwvallen.. kortom, het is dramatisch. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan