Gefeliciteerd allemaal meiden!?
Onze dochter Jill is geboren op 27 november om 22:55 uur. Een snelle bevalling maar heftige eerste dagen gehad.
Mijn bloeddruk was weer gestegen en moest op extra controle, ook had ik al 2,5 dag voorweeen en had dus al paar dagen niet geslapen. Tijdens de controle bleek ik 2-3 cm ontsluiting te hebben toen heeft ze me gestript om 12:00 uur. Om 16:15 uur zat ik op 4-5 cm en om 17:00 uur waren we in het ziekenhuis. Ik merkte dat mijn weeën te onregelmatig kwamen en ook in intensiteit. Om 20:45 uur had ik 7 cm maar ik kon de weeën makkelijk opvangen en dacht: als dit het is dan snap ik niet wat iedereen zeurt en red ik het niet om met deze weeën te moeten gaan persen. Daarom besloten vliezen te breken, toen ging het snel. Ze volgende elkaar heel snel op en intensiteit nam snel toe. Ik vond de laatste 3 cm echt hel om op te vangen, gelukkig mocht ik een beetje mee persen en om 22:10 moest ik nog 15 min op mn rechterzij voor het laatste randje en om 22:25 mocht ik persen. Ook mn pers weeën waren niet krachtig genoeg, mijn buik 'deed te laat' mee. Maar toch heb ik het gered. Kleine kreeg het moeilijk dus had nog 1x om zelf te persen anders zouden ze geknipt (en misschien meer) hebben gedaan. Eerste minuutje niet gehuild daar ben ik van geschrokken, ze was ook wat grijs. Maar ze bewoog wel gelijk, alleen huilde wat later. Dit had ik zelf niet door, ik was gefocust op het huilen.
placenta kwam na 13 minuten en maar 2 klein hechtingen aan de binnenkant. Verder niet uitgescheurd.
zowel voor mij als de kleine is het erg snel gegaan, ik raakte niet in een roes en kleine meid heeft veel vruchtwater binnen gekregen. Eerste dagen was ze dan ook heel misselijk en moest ze veel slijm en vocht spugen, kokhalzen en ze at niet. Daarboven op had ik na de bevalling ruim 48 uur niet geslapen, ik zat er helemaal door heen. (Ook door de voorweeen die ik had, had ik voor de bevalling in 3 dagen maar 8 uur geslapen)
langzaam krabbel ik weer op, maar poe meiden wat vind ik het zwaar. Ik had niet verwacht dat ik me zoveel zorgen zou maken, ik was/ben zo bang dat ze stikt in dat slijm. Komt waarschijnlijk allemaal door het slaaptekort maar toch. Ik vind het heel intens, mn hormonen nemen een loopje met me. Ik kan nog niet volop genieten, hopelijk komt dat snel. Jill doet het nu super, maar als ze huilt is het gelijk volle bak overstuur krijsen en niet te stoppen. Dat vind ik nog heel moeilijk. Voor mij dus helaas geen roze wolk gevoel vanaf dat ze geboren is. Wel heel veel zorgen om dat kleine meisje. Ik heb wat tranen gelaten..
