Ik ben het helemaal eens met MamavanBibi. Goed gehandeld. En ja, soms de enige manier om door te dringen. Goed argument trouwens: Niet op de mond kussen, doen wij niet eens. Geen maar huppeldepup, het is ons kind. Punt.
Volgende keer als ze er is. Luister schoonmoeders, ik vind het geweldig dat je overloopt van liefde, maar geen kussen meer op de mond en ook niet ergens anders (wang of voorhoofd) als je lippenstift op hebt. Ik wil het gewoon niet hebben. Noem het overdreven, maar het is mijn kind en ik wil het niet.
Gewoon op je strepen staan, het is je kind. Moet niet al te moeilijk zijn om hier op deze manier mee om te gaan. Ze zeggen niet voor niets dat je als moeder omturnt in een leeuwin als het om haar jong gaat. Dus gebruik maar vooral uit die oerkracht. Wat heb je te verliezen? Ze gaan heus niet wegblijven, je kan maar beter gewoon once and for all duidelijk zijn. Dit kan namelijk van kwaad tot erger. Al ze dadelijk ouder is, zul je tegen andere dingen aanlopen wat ze doen wat jij niet wilt en dan moet je ook duidelijk zijn.